Prriii! Penthesilea is HUNGRY for donations!

Penthesilea ruikt mannenvlees

Wij zijn Sofie Kramer en Gina Beuk en samen vormen wij performancecollectief de Markiezinnen. Dit jaar studeren wij af aan de regie-opleiding van Toneelacademie Maastricht en het KASK Bachelor Drama Gent met onze gezamenlijke voorstelling Penthesilea ruikt mannenvlees.

We werken samen met een geweldige groep van spelers, een muzikant, een scenograaf en een kostuumontwerper. We hebben alleen nog een tekort in ons budget en daarom hebben we jouw hulp nodig. Met een financiële donatie van u kunnen we de voorstelling realiseren. Om het project tot een slagen te brengen hebben we klein geldbedrag nodig om reiskosten voor de performers, een decor en kostuums te bekostigen.

We hopen dat je bij het lezen van deze pagina vertrouwen hebt in ons project en ons wil helpen de voorstelling Penthesilea ruikt mannenvlees te realiseren! Het is het startschot voor performancecollectief de Markiezinnen, dat boordevol toekomstplannen zit!

Heel veel liefs,
Sofie Kramer en Gina Beuk
Performancecollectief de Markiezinnen

De voorstelling

Penthesilea ruikt mannenvlees is de eerste grote voorstelling van performancecollectief de Markiezinnen. Samen met vier collega-makers (acteurs Maxime Vandommele, Merel Severs, Ayrton Fraenk en componist Heibel) maken wij een beeldende muziektheatervoorstelling naar het stuk Penthesilea van Heinrich von Kleist, geïnspireerd op de punk-scene uit de jaren '70 en ’80.

Penthesilea is een grootse romantische vertelling, beschreven als een roes van seksuele waanzin. Wij gaan met deze hoog-romantische tragedie, dit mythische monsterstuk, de strijd aan, gewapend met groteske verbeeldingen, absurditeit, scheurende gitaren en fysieke uitspattingen.

Het wordt een bloedige vrouwenfantasie met de anarchistische adem van de jaren ’70 en '80, toen vrijheid zo hoog in het vaandel stond. Woede, hardheid, ruigheid. Vuur! Het zingen wordt grommen, het is bestiaal. Punk is kwaad, brutaal en strijdvaardig - net als Achilles en Penthesilea; die schuimen, tieren en grommen en als twee zonnen botsen zij op elkaar en zorgen voor een ongekende explosie van energie, liefde en genot.

Sonic Youth's Kim Gordon zei: "I think women are natural anarchists, because you're always operating in a male framework.” We gaan onderzoeken wat het betekent om vandaag een amazone te zijn. We willen het hebben over het recht van de vrouw om te jagen en de dunne lijn tussen geweld en erotiek, tussen beminnen en verslinden. Een feministische punk-performance over opeetsex en kwetsbaarheid, met zweet en gitaren.

Penthesilea ruikt mannenvlees speelt 25 t/m 28 april bij S18 van les ballets C de la B in Gent en in juni op het International Theatreschool Festival in Amsterdam.

Over ons

Wij zijn jonge theatermakers die ons graag begeven buiten het reguliere theaterzalen-circuit. We maken performances op locatie die zich begeven op de grens van dans, beeldende kunst en muziek, nieuwsgierig naar wat het onontgonnen gebied buiten de theaters ons te bieden heeft.

Sofie Kramer (1990) studeert dit jaar af als regisseur aan Toneelacademie Maastricht. Ze liep stage bij Orkater en studeerde eerder Literatuurwetenschap aan de UvA. Ze heeft een grote voorliefde voor dans en muziektheater en heeft van kinds af aan een fascinatie voor bloed. Haar grote voorbeelden zijn Lars von Trier, Quentin Tarantino, Abattoir Fermé en Cardi B.

Gina Beuk (1994) studeert dit jaar af als actrice en theatermaker aan de bachelor Drama aan het KASK. Ze speelde eerder bij Likeminds en rende mee bij Schwalbe zoekt massa. Ze ontdekte bij Karina Holla en Jan Steen haar liefde voor groot fysiek spel. Gina is nooit moe en kan er na een dag ineens achter komen dat ze misschien toch haar teen gebroken heeft. Ze is fan van Tilda Swinton, Die Antwoord, Peeping Tom en Witold Gombrowicz.

Maxime Vandommele (1994) studeerde in 2016 als actrice aan de HKU. Maxime heeft een heel goed gevoel voor taal en een droog gevoel voor humor, en staat naast haar gouden keeltje bekend om de scherpe, poëtische levensbeschouwingen die op onbewaakte momenten ineens uit haar mond kunnen rollen. Maxime is vaak te zien in stukken van NTjong, de Peergroup, Abattoir Fermé, de Veenfabriek en Theater Aluin. Ze werkte onder meer samen met de regisseurs Victorine Plante, Sanne Verkaaik, Koos Terpstra en Stef Lernous.

Merel Severs (1991) studeerde in 2013 af aan als actrice aan de HKU en hoorde tot voor kort bij het vaste ensemble van Jan Fabre. Ze heeft een tomeloze energie en heeft iets lichts, als een geitje in de wei. Ze maakte in samenwerking met Le Mouton Noir de voorstelling Echte Mannen en zoekt in haar werk naar een visuele taal die de essentie vangt van het menselijk verlangen naar connectie. Merel is verslaafd aan Thai-boxen en kan al een aardig nootje spelen op de basgitaar.

Ayrton Frank (1993) studeerde in 2017 af aan de af aan de Mime Opleiding in Amsterdam. Hij speelde in uiteenlopende voorstellingen als Het Script (2017, Kassys), DRIE (2018 coproductie MAAS theater en dans & BonteHond) en How to build a Universe (2018, Davy Pieters/Theater Rotterdam). In 2019 speelt Ayrton in de voorstelling nesten, die hij samen met Anna Bentivegna en Zoë Demoustier maakte bij fABULEUS en zal hij te zien zijn in een nieuwe voorstelling van Golden Palace. Daarnaast heeft hij zijn eigen performance-collectief The Imperial Armpits, een interdisciplinair clubcollectief dat performances in het uitgaanscircuit speelt en bekend staat om hun originele beeldtaal, aanstekelijke dansjes en het doorbreken van hokjes als man en vrouw, kunst en entertainment.

Heibel is verantwoordelijk voor de muziek, de anarchistische heart beat van de voorstelling. Heibel is een muzikale duizendpoot en bovendien een feestbeest; als oprichter van Club Bipopulair runt hij al jaren de Silent Disco op de Parade, waar hij ook werkt als DJ. Daarnaast werkt hij als programmeur bij de Performancebar in Rotterdam; een experimentele bar waar wekelijks de meest uiteenlopende performances getoond worden. Als componist zoekt hij altijd naar de cross-over tussen verschillende genres. Met een grote liefde voor zowel hiphop, dance als punk zal hij de ruige klanken van de jaren ’70 en '80 omsmeden tot het geluid van de toekomst.

Sara Schoon (1996) studeert aan de opleiding Scenografie- en kostuumontwerp aan Toneelacademie Maastricht. Saar wou eigenlijk dat ze een dragqueen was, deed al aan genderbenderen lang voordat in Scandinavië de eerste genderneutrale wc gesignaleerd was en contourt je hoofd met meer precisie dan Michelangelo de Sixtijnse kapel.

Sybren Janssens (1995) studeert autonome vormgeving aan het KASK Gent. Met zijn wilde geest maakt hij van Penthesilea ruikt mannenvlees een bizar bewegend kunstwerk, een koortsdroom waarin het mannelijke en het vrouwelijke angstvallig proberen samen te smelten.