Op zoek naar geld voor Europa

Binnenkort is het mijn verjaardag. En ik kreeg een mailtje van mijn mama: Fientje, wat wil je graag voor je verjaardag, stuur je mij een verlanglijstje?

Ik heb dat lijstje gemaakt in mijn hoofd. Ik ben een jonge vrouw van dertig die alles heeft wat ze verlangt. Het enige wat ik vandaag verlang is dat ik theater kan maken in volle respect voor mijn ploeg. Ik hoef daar zelf geen geld aan te verdienen. Ik heb een job waarvan het loon mij in staat stelt te overleven. Op mijn verlanglijstje staat de overleving van de kunstensector. Kunst is voor mij een belangrijk onderdeel van de samenleving. Ik vind het relevant om mensen te ontroeren. Ik vind het relevant om een verhaal te vertellen en daar achteraf samen met je publiek op te reflecteren. Daarom stel ik u graag voor: Europa.

Maar allereerst, uit beleefdheid, stel ik mijzelf even voor.

Ik ben Jozefien Mombaerts en ik studeer volgend jaar af aan de parttime opleiding als theatermaker/docent aan de Toneelacademie van Maastricht. Voor mijn afstudeerwerk maak ik een theatervoorstelling. Ik schreef zelf een script én ik heb aan twee schrijvers (Johan Heldenbergh en Freek Mariën) gevraagd om een politieke speech te schrijven over hun utopisch Europa. Deze montage van teksten vormen samen het materiaal voor Europa, een voorstelling die zal gespeeld worden door drie achtjarige kinderen uit de theaterateliers van de Kopergietery in Gent, de acteur Dries Notelteirs (RITCS) en de danseres Jotka Bauwens (Conservatorium Antwerpen).

Ik heb een fantastische ploeg.
Ik heb een onuitputtelijke verbeelding.
Ik heb gigantisch veel goesting.
Ik heb geen budget.

Ik kan perfect een mooie voorstelling maken zonder budget alleen wil ik met de gepaste trots voor mijn ploeg gaan staan. Ik wil de sector waarin ik zelf werkzaam ben – de culturele sector – er economisch niet onderuithalen door te verwachten dat mijn professionele spelers, schrijvers, scenografen en techniekers alles gratis doen. Pas op, ze zijn allemaal bereid om gratis te werken. De sector draait op vrijwilligers en stagaires die bouwen aan een CV en hun zichtbaarheid trachten te vergroten met de grootste bereidwilligheid. Alleen had ik mijzelf altijd beloofd niet mee te draaien in die logica. Ik doe beroep op mensen hun kwaliteiten. Ik vraag hun tijd. Ik vraag hun om hard te werken. Ik vraag een volledig engagement. Daarom vraag ik jullie deze crowdfunding mee te ondersteunen. Dat kan door het project de delen met je vrienden via email of social media, dat kan door een bijdrage te storten.

Door een crowdfunding campagne op te starten vraag ik jullie om mijn ploeg financieel te ondersteunen. Omdat het mijn verjaardag is. Of gewoon omdat je het maatschappelijk draagvlak voor de kunsten mee wil helpen vergroten. Ik hoop namelijk in de toekomst nog heel erg veel verlanglijstjes te kunnen maken.

Ik nodig jullie alvast heel graag uit voor de première van de voorstelling Europa , 14 en 15 april in de Grote Post in Oostende of nadien, op 22 en 23 mei in de Kopergietery in Gent.

E U R O P A - het verhaal

Twee volwassenen drie kinderen ontmoeten elkaar op een plek die nog niet bezet werd. Bestaat de plek werkelijk of is het een plek in ons hoofd? Maakt niet uit. Het is de theaterruimte. Een toevluchtsoord voor degene die er even willen uitstappen. Het is een onbestemde bestemming. Het zou een stukje braakliggend asfalt kunnen zijn, een boomhut in een vergeten bos, een woonboot op de golven.

De drie kinderen bedenken hoe het verder moet met Europa, als utopisch idee. Ze schrijven een politieke speech die aanzet tot grenzeloosheid. Zij zijn jong. Zij zijn grenzeloos. Ze zijn onwerkelijk intelligent. Ze zijn niet bang. Maar wel kwetsbaar in hun onschuld. Ze zijn ook sterk en stoer, luid en rumoerig. Hun taalgebruik is retorisch, hun argumenten verbluffend. Ze confronteren het publiek en hun medepersonages met hun ideeën alsof ze duizend boeken schreven. Onderling blijven het kinderen die op en onder elkaar ravotten. In hun fysiek beweeglijk, ontwapenend en schichtig.

De vrouw - Juno - is bang van alles en iedereen. Raak haar aan en ze breekt. Ze is kwetsbaar. Ze is verdwaald. Haar hart is te zwak om liefde aan te kunnen (iedereen weet dat het niet sneller mag slaan). Ze danst, wankelt en valt over en op de grenzen van Europa in een poging zich te verbinden. Ze is hier, op deze onbestemde plek, om te genezen. Haar poging om grenzeloos te worden en op te gaan in de wereld die ze niet begrijpt, wordt een onderzoek naar fysieke onzichtbaarheid. De kinderen appelleren op haar zorginstinct maar vormen tegelijk een bedreiging voor haar fragiliteit.

De man - Aldo - is een wetenschapper. Hij schrijft een boek: de Encyclopedie van limieten die controleerbaar zijn in natuur met een supplement gewijd aan de limieten van het menselijk vermogen. Hij categoriseert en benaderd de wereld vanuit de ratio. Hij denkt na over wat grenzen betekenen, in zijn leven en in de wereld. En ondertussen worstelt hij met eenzaamheid, omdat hij - zonder het zelf te beseffen - zichzelf opsloot in een kader dat na zijn dood enkel nog aan de muur moet worden gehangen. Hij wil de kinderen corrigeren, onderwijzen, disciplineren. Maar met een grote onschuld springen ze, schieten ze en vallen ze over de kaders en de grenzen heen.

Samen vormen deze mensen een kleine, kwetsbare gemeenschap, vol ondergrondse conflicten en onzekerheden. Samen vormen zij een mini Europa, waar soms de angst regeert, dan weer de kracht van het samenzijn, dan weer de onmogelijkheid om elkaar te begrijpen, dan weer de logica van wetten en regels. Het humanisme wordt gevierd terwijl de democratie wankelt, zo zou je het ook kunnen zeggen. Want allemaal zijn ze oprecht op zoek, naar een betere versie van zichzelf, naar een betere versie van Europa en hun menselijke en Europese identiteit.

Europa.
Europa.
Europa.
Het zou een liedje kunnen zijn.
Met een refrein, gezongen door een koor.
Het Europees verdriet, (in plaats van dat van België).
is de titel van het lied.

Waar gaat je geld naartoe?

• Vergoeding van de acteurs, de lichttechnieker en schrijvers van de speeches
• Vervoerskosten voor de crew
• Scenografie (decor en kostuums)