Crossing The Borders

Omdat we de laatste jaren steeds sneller zijn gaan leven, mede door de digitalisering, vragen wij ons af welke weerslag dit heeft op onze samenleving. Met het project Crossing The Borders stellen we de hedendaagse snelheid centraal en proberen we mensen te laten stilstaan. Dit doen we door te reizen doorheen Europa met slechts één leidraad, nl. een analoog en traag medium: een handgeschreven brief. We maken van onze ontmoetingen, ervaringen, reacties, gesprekken en reisverhalen een documentaire.

Om onze reis en documentaire te kunnen realiseren, hebben we nog technische materiaal nodig (camera, geluidsapparatuur) en fysiek ondersteunend materiaal (backpack, tent,...).

U kan ons ook volgen via http://www.crossingtheborders.eu

Wie

Stijn van Erp (1992) is afstuderend theatraal performer aan Toneelacademie Maastricht. Met zijn performance ‘A Live Performance’ stond hij op verschillende theaterfestivals zoals Theater Aan Zee en Festival aan de Maas. Zijn werk gaat altijd uit van de ontmoeting, met de ander, jezelf of hemzelf.

Tim de Paepe (1986) is afstuderend regisseur aan Toneelacademie Maastricht. In zijn werk gaat hij op zoek naar wat ons met elkaar verbindt. Hij is gefascineerd door de technologie die wij onszelf aanmeten en onderzoekt het spanningsveld tussen digitale en analoge communicatiemiddelen.

Waarom

Hugo Quené, universitair hoofddocent in de fonetiek, onderzocht de spreeksnelheid in Vlaanderen en Nederland en concludeerde dat we het voorbije decennium steeds sneller zijn gaan praten. Dezelfde vaststelling heeft Koen Haegens in zijn boek Neem De Tijd:

“Er is een heuse tempoversnelling aan de gang. We praten sneller, wandelen sneller en slapen minder. Door onze activiteiten te versnellen, zou er logischerwijs meer tijd vrijkomen, maar niets is minder waar. Dat is nu net de grote paradox van vandaag de dag: ondanks de technologische vooruitgang en versnelling, hebben we steeds minder tijd ter beschikking.”

De gevolgen van onze gedigitaliseerde samenleving zijn enorm. Steeds meer mensen krijgen te maken met een burn-out of overmatige werkstress. We ontvangen steeds meer berichten aan lichtsnelheid die we vanuit onze nieuwe sociale ethiek best zo snel mogelijk beantwoorden. We worden steeds meer gevangen in de snelheidsparadox waarin steeds minder mensen tijd vinden om even stil te staan en te reflecteren. We moeten verder. Liefst zo snel mogelijk.

Crossing The Borders

Met het project Crossing The Borders stellen we de hedendaagse snelheid in vraag en proberen we mensen te laten stilstaan door het dagdagelijkse te doorprikken. Dit doen we door te reizen doorheen Europa met slechts één leidraad, nl. een analoog en traag medium: een handgeschreven brief.

De handgeschreven brief laten we maken door een willekeurig persoon en is bestemd voor iemand die zich elders in Europa bevindt. De ontvanger kan bijvoorbeeld een vroegere kennis of geliefde zijn van de afzender, maar blijft voor ons volledig onbekend. De afzender van de brief wordt vooraf bepaald door onze crowdfunding actie of via een oproep in Nederland en België.

In Europa reizen we uitsluitend op eigen kracht en zullen we met behulp van toevallige voorbijgangers op onze bestemming moeten geraken. We betrekken daarmee andere mensen bij ons verhaal, zodat ieder voor zich kan reflecteren op de snelheid of traagheid waarmee ze door het leven gaan. De brief die we bij ons hebben is enkel de start van een groter gesprek, niet het onderwerp. Het is niet ons doel de brief zo snel mogelijk af te leveren, ons doel is om de weg die wij met deze brief afleggen zo vol mogelijk te beleven. Om te zien wat er om ons heen gebeurt, welke mensen we ontmoeten, of op welke plekken we zijn. Wij zullen ook vertragen.

Aangekomen bij de ontvanger laten we de brief lezen en gaan we vervolgens met hem/haar in gesprek. Wat betekent dit bericht? Hoe staat hij/zij tegenover de boodschap in de brief én zou deze boodschap ook met een sneller medium zoals e-mail of What’s App kunnen worden gecommuniceerd? Is de traagheid nodig geweest om de snelheid te doorbreken en stil te staan? Of net niet?

Na een aantal gedachtewisselingen vragen we de ontvanger een nieuwe ontvanger aan te duiden naar wie hij een brief wil schrijven. Deze vraag leggen we telkens opnieuw neer bij de nieuwe ontvanger, zodat we uiteindelijk een ketting maken van verschillende berichten.

Wat

We maken van onze ontmoetingen, ervaringen, reacties, gesprekken en reisverhalen een documentaire.

Als vooronderzoek zijn we in april 2014 op eigen initiatief met een gelijkaardig concept doorheen Europa getrokken. Tijdens deze tocht zijn we vaak in aanraking gekomen met voorbijgangers die zichzelf herkennen. Van bedrijfsleiders tot een arme boer in Griekenland, allebei voelen ze een gedeeld ideaal. Loskomen van een druk leven is moeilijk, de greep van de versnelling houdt ze in bedwang.

Helaas hebben we in 2014 onze reis moeten onderbreken omdat we werden bestolen. Daardoor ging ons beeldmateriaal onherroepelijk verloren. De waarde van onze reis bleef nog lang nazinderen waardoor we niet lang hebben getwijfeld om het project terug op te starten. Maar deze keer willen we onze ervaringen met iedereen delen.

Een korte samenvatting van het vooronderzoek werd uitgezonden op TV Maastricht en kan bekeken worden via https://goo.gl/BKYYHy.