Verhalenbundel 'koud en teder'

Beste vrienden,

De boekpresentatie is op zondag 31 mei. Het affiche voor de boekpresentatie is klaar en deze week verschijnt er een bericht in enkele Eindhovense media. Van verschillende kanten horen wij mensen zeggen dat ze gaan komen. Als ze hun toezegging gestand doen, dan gaan wij ongeveer 60 gasten meebrengen. Da's meer dan we op voorhand hadden gedacht. Daarnaast zijn er mensen en bewoners van Vitalis Wilgenhof die eveneens van de partij zullen zijn. Het lijkt er dan ook op dat er niet genoeg boeken zijn voor elke gast. Wees daarom verstandig en reserveer een exemplaar via voordekunst.nl.

Van de muzikanten Rick Kostelijk en Gerard van den Berg ontvingen wij geluidsopnamen van vier nummers die zij die middag voor ons gaan spelen. Ook benieuwd? Klik dan op onderstaande link. Het klinkt veelbelovend.
https://soundcloud.com/gerardvandenberg?utm_source=soundcloud&utm_campaign=share&utm_medium=email

Beste boekenliefhebbers,

Hieronder tref je nog twee recensies aan, geschreven door geoefende lezers die vaker boekrecensies schrijven. Wij hebben ze onze verhalen laten lezen en een dummy in handen gegeven. Xavier en Suzie, heel erg bedankt voor jullie medewerking.

Hoe breng je samenhang in een bundel met verhalen die geschreven zijn door verschillende schrijvers? Deze vier schrijvers hebben twee foto’s als startpunt van hun verhalen gekozen. Dat is een leuk concept, maar het blijven natuurlijk acht verhalen in verschillende stijlen.
De eerste foto toont een sneeuwlandschap, de tweede een vrouw met twee kinderen aan de kust. De vier verhalen bij de sneeuwfoto passen allemaal onder de noemer ‘koud’, maar de titel ‘teder’ dekt de lading niet: de vier verhalen bij de kustfoto spelen zich allemaal af in familieverband maar solidariteit en liefde zijn afwezig. Overigens is de titel een citaat uit het eerste verhaal.
De omslagfoto is mooi; het woord ‘koud’ kreeg treffend de kleur blauw en het woord ‘teder’ een warme kleur. Dat de verhalen alleen op de rechterpagina’s zijn afgedrukt is origineel, maar zeker in het begin is het verwarrend om op de linkerpagina’s alle teksten op zijn kop te zien.
Alle verhalen zijn goed en lezen vlot. Ze zijn mooi tot heel mooi geschreven, maar soms had ik de indruk dat het geschaaf aan de tekst de kracht van het verhaal heeft aangetast, dat het verhaal in minder gepolijste vorm meer authenticiteit zou hebben gehad.
Met de spanningsboog zit het in alle verhalen wel goed, maar in een van de kortste verhalen ligt de climax al halverwege, wat ik verwarrend vond. Bij twee kustverhalen had het me logischer geleken als het verhaal zich op een andere plek had afgespeeld dan bij de krijtrotsen.
Maar goed, ik heb de verhalen met plezier gelezen. Ik vind het een goede bundel.

Xavier

‘Koud en teder’ is een verhalenbundel van vier schrijvers die ieder rondom twee foto’s een verhaal schreven. Het levert een prettig te lezen boek op.
Uiteraard heb je bij een verhalenbundel altijd verhalen die je leuker vindt dan andere, maar de verhalen zijn afwisselend en hebben iedereen eigen thema en duidelijk eigen stijl. Zowel het alledaagse als het buitengewone wordt aangeraakt. In acht prettig geschreven verhalen beland je in een veelheid van situaties en gedachten. Mooi om te zien hoe hetzelfde startpunt ons voert naar verhalen over dementie, ouderliefde, geboorte, dood en nog veel meer.
Sommige pareltjes ontroerden me tot tranen. Een verhaal was zo spannend dat ik op het puntje van mijn stoel het verhaal uitlas.
Wat ze allemaal met elkaar gemeen hebben is dat ieder verhaal me op een bepaalde manier raakt en nog even in mijn hoofd bleef nasudderen.Dat is fijn, een boek lees je nu eenmaal meer met je gevoel dan met je verstand.
Een boek dat het lezen meer dan waard is.

Suzie

Beste donateurs,

Inmiddels hebben wij op Facebook een eerste recensie van de verhalenbundel 'koud en teder' gevonden. Die is van de schrijver Jaap Gerritsma. Zie hieronder.

Het boekje 'koud en teder' is geen boekje dat je meteen gaat lezen. Het herbergt enkele verrassingen die de lezer eerst zal moeten ondergaan. En daar plezier aan beleeft als hij doorzet.
Het semantische differentiële woordenpaar koud en teder vormen zowel het begin als het einde van een verhalenreeks van vier vertellingen. Het boek heeft geen voor- en achterkant, of anders gezegd: het heeft twee voorkanten. Je kunt beginnen met bijvoorbeeld de reeks koude verhalen en dan het boekje draaien voor de tedere verhalensequens.
Hoe ziet dat er visueel uit? Gevangen aan de haak van het eerste verhaal "Broezelend brein" begint men te lezen en dan blijken alleen de rechterpagina's leesbaar gedrukt. Daarop ontvouwen zich de verhalen die je koud doen voelen of de rillingen bezorgen. Op de linkerpagina's staan op hun de kop de tedere verhalen die zich door de koude reeks heen worstelen zoals palingen zich tegen een vistrap omhoog werken.
Bent u er nog lezer? Het is echt leuk bedacht en de moeite van het lezen waard, hoor.
Misschien dat de achterliggende gedachte is - de auteurs zijn of willen daar niet expliciet over zijn - dat koude kan vertederen en dat tederheid je koude rillingen kan bezorgen zoals je vel kan pukkelen bij ijzig weer of na een sensuele streling.
Het uitgangspunt voor de inspiratie voor de verhalen zijn twee foto's. Een zeeborstwering met daarop waarschijnlijk een moeder met haar kinderen die over het water turen en de andere afbeelding toont een sneeuwlandschap met een schuur.
Dat levert diverse associaties op: een bejaarde vrouw loopt in de sneeuw... Een man staat in een gure wind in de sneeuw, maar onder de witte laag ligt datgene wat bepalend in zijn leven was... Door nacht en ontij moet aan een doodzieke vriend een serenade worden gebracht... Het laatste verhaal is een heuse ontsnappingspoging van een man met een zwangere vrouw over besneeuwde bergen door het IJzeren Gordijn...
Draaien we het boek om dan ziet een emigrant zijn vrouw en kinderen naar een stoomschip zwaaien... Een man rijdt zomaar naar de kust... Een oude man snijdt zich tot bloedens toe bij het scheren... Als een vrouw met haar kinderen in hun vakantiehuis aankomt waar haar man al enkele weken verblijft, dan is het daar een grote rotzooi...
Kortom een broes aan creatieve gedachten voor aantrekkelijke verhalen.

De vier schrijvers - het is dus één boekje, twee foto's, vier schrijvers en acht verhalen - laten zich niet onbetuigd. Hoewel in vijf verhalen de dood expliciet aanwezig is, staan de schrijvers stevig aan het roer en bouwen zij hun verhalen op dat je wel door moet lezen omdat je wilt weten hoe het afloopt. Knap voor het moeilijke medium "Kort Verhaal". Ze houden je aandacht gevangen. Niet alleen leggen de schrijvers je nieuwsgierigheid permanent aan een voedend infuus, ook doordat je merkt dat ze met intens plezier aan hun zinnen hebben zitten schaven en politoeren waardoor de verhalen ook een tintelende leeservaring zijn. Geen geringe prestatie.
Laat u verrassen met deze bundel.

Jaap Gerritsma

Dankjewel voor je vriendelijke woorden, Jaap.

Beste donateurs,

Dankjewel voor jullie belangstelling voor onze verhalenbundel. Om jullie een indruk te geven van de verhalen en van onze schrijfstijl, publiceren wij hieronder van elke schrijver een fragment. Binnenkort hopen wij ook enkele recensies van ons boek te kunnen publiceren. Voor nu wensen wij jullie alvast veel leesplezier.

Er is iets met de tuin gebeurd vannacht. De grond is wit, de lucht is wit en de laurierstruik is veranderd in een witte gedaante die naar haar glimlacht. ‘Sneeuw,’ zegt ze hardop en glimlacht terug. Ze bukt zich en voelt met haar vingers. Nat en koud. Er zijn voetsporen, iemand is er al doorheen gelopen. Jules natuurlijk. Hij is haar voor geweest. De schuurdeur staat open. Wat doet hij in de schuur?
Uit: Broezelend brein - Olga Maria Berger

Die zomer schrepelden zij het onkruid tussen de aardbeienplantjes. Het was warm en de aarde stofte. Hij hoorde de scherpe schrepel het onkruid doorsnijden. Kleine zwarte wolkjes stof vlogen op voor hun voeten. In de verte riepen kinderen uit de buurt. Zij speelden bij het ven net buiten het dorp.
Hij draaide zich om en zag haar mond glimlachen. Ze keek naar hem en hield haar hand boven haar ogen tegen het zonlicht.
‘Ik draag een kind,’ zei ze.
Uit: Dodenakker - René Spruijt

‘Zeur niet. Het is van mij en ik houd het.’ Marzenka schuift dichter tegen hem aan, haar boezem beroert z’n arm, die kippenvelt, net als z’n neus, en nu ook z’n oor waarin ze begint te fluisteren: ‘Als ik in de achtste maand ben, vluchten we de grens over, en dan, daarginds in hun asielzoekerscentrum, voordat de terugstuur-procedure voorbij is, wordt het geboren. Een kind dat daar geboren is, krijgt automatisch hun nationaliteit, en dan mogen de ouders ook blijven – wij dus!’
‘Is dat nodig, zo’n babytruc?’
Uit: Uitvlokkende mist - Paul Braamberg

Voor het raam zit een oudere vrouw, gekleed in zwart. Haar ogen zijn gezwollen, haar handen liggen in haar schoot. Erwin condoleert haar.
‘Ach,’ zegt ze, ‘de dood is ’t beste wat Harry nog kon overkomen. God heeft hem een vredig einde cadeau gedaan.’ Haar blik zakt naar de twee trouwringen aan haar vinger. ‘Ik zal u besparen hoe mijn man gestorven is,’ zegt ze zacht.
Uit: Concert voor Harry - Marc Alphons

De verhalenbundel 'koud en teder' is een uitgave van Uitgeverij Spruijt & Spruyt.