Mijn naam is Khadija El Kharraz Alami, ik ben 26 jaar en ik zit in mijn laatste jaar van de theaterschool aan de hogeschool voor de kunsten in Utrecht. Naast de acteursopleding heb ik ook makerslessen gevolgd en ben ik op dit moment bezig met mijn eindregie. Mijn eindregie wordt begeleid door Gerardjan Rijnders. Ik ga een afstudeervoorstelling maken met 10 acteurs pas afgestudeerden en mede studenten. We gaan in 4 weken tijd Nerveuze vrouwen maken, dit repeteren we en zullen we gaan spelen in Utrecht.

Ik zie een tendens in de keuzes die vrouwen maken en de beweegredenen hier achter. 

Ik heb helaas nooit een instrument leren bespelen, eentje met toetsen of een met snaren of waar je in moet blazen, maar ik heb naar veel verschillende lichamen en stemmen mogen luisteren, dit maken is voor mij muziek spelen op een ander instrument namelijk de mens.

Ik kan als jonge maker de vertaalslag maken vanuit mijn perspectief en samen met de spelers van het stuk inzichten bieden.

Ik wil gaan componeren, dirigeren, choreograferen met spelers. 

Ik heb Protagonisten 5 vrouwen, Antagonisten 2 mannen en het Koor 3 leden.

Met deze samenstelling wil ik laten zien dat het menselijk lichaam en de communicatie en het bewustzijn kan dienen als 1 instrument 1 stem en daardoor dus ook als een universele beweging die we soms vergeten te zien. 

Het maakt namelijk niet uit waar je bent op de wereld overal hoor je hetzelfde liedje, zie je dezelfde film en heb je dezelfde emoties. Zintuigen daar speel ik mee.

Ik zal het samen met een aantal spelers gaan schrijven en ook bekende bestaande teksten gebruiken.

Ik wil mijn voorstelling maken, mensen aan het denken zetten, ze bewegen en ze in beweging houden. 

Kunst is noodzakelijk, omdat kunst de basis is voor innovatie. 

Het gaat verder dan alleen de kunstsector. Het beïnvloedt onderwijs, technologie, de zorg en daardoor dus ook de economie. Kunst is het platform, de basis, de rode draad in dit schouwspel wat wij het leven noemen. 

Het is belangrijk dat de kleinere kunstenaar blijft bestaan, ook al wordt die niet in eerste instantie begrepen. Juist daar zou de innovatieve kunstenaar tussen kunnen zitten. Deze kunst is van dusdanig kwaliteit dat de gemiddelde consument de noodzaak van deze innovatie of deze nieuwe manier van denken niet zal in zien. Aangezien wij innovatie als een van de drijfveren van ons bestaan zien, dan zouden deze type kunstvormen wel moeten blijven bestaan. 

Alle vrouwen zijn hetzelfde. We denken dat we individueel genoeg zijn om eigen keuzes te maken en anders zijn dan de vrouw uit Afrika, integendeel, de manier waarop de keuzes gemaakt worden hebben dezelfde beweegredenen. Dit beinvloedt niet alleen de vrouw maar alles wat daar omheen beweegt