Het Wilde Oog in Zeeland

Het Wilde Oog:    

Hans Lemmerman en Inge van Run zijn opgeleid tot theatermakers aan de Theaterschool in Amsterdam. Als motto voor hun projecten geldt: ‘Kijk Wild & Denk Lenig’. Zij doorbreken traditionele benaderwijzen door de mensen met wie ze werken te verbinden met de kracht van kunst en vormgeving. In de (beeld)resultaten worden de mensen als avonturiers geportretteerd.

Wat bedoeld was als een eenmalige activiteit in een theater in Amersfoort, resulteerde in een verbintenis voor het leven. De drie schoonzussen Corrie, Hendrikje en Wijmpje Koelewijn gingen 14 jaar geleden een avontuur aan met het kunstenaarsduo Het Wilde Oog. Hans Lemmerman en Inge van Run kwamen niet meer los van hen. Deze vrouwen in klederdracht geven vleugels aan het duo. Ze sporen de Wilde Ogers aan tot artistieke daadkracht. ‘Het zijn 21ste eeuwse muzes in klederdracht!’.

Een veelvoud aan foto- en filmshoots volgde. Van Enschede tot Amsterdam en van Tilburg tot Lelystad. Een archief van 14 jaar met de vrouwen in klederdracht als levendige vensters in de Nederlandse canon. In meer dan 50 tentoonstellingen op uiteenlopende podia waren de Spakenburgse Diva’s te zien. In binnen- en buitenland. Van gemeente- en provinciehuis, stoomgemaal, ziekenhuis, hotel, theaterfoyer, architectuurcentrum, station, designbeurs, galerie, museum, paleis tot aan ambassade. Werk van Het Wilde Oog is aangekocht door bedrijfscollecties, culturele instellingen en privé personen.

Het afgelopen jaar zijn ook klederdrachtvrouwen uit Staphorst, Urk en Arnemuiden betrokken geraakt bij de Wilde Oog sessies.

www.hetwildeoog.nl

Waarom crowdfunding:

Omdat dit project, Het Wilde Oog in Zeeland, onze  laatste kans is om de boegbeelden van Nederlands erfgoed in een visuele dialoog te zien met de kunstschatten van Zeeland. Dat ze nog één keer kunnen vlammen in verrassende omgevingen en dat het een troost moet zijn voor hen dat ze door dit project in Zeeland, voortleven in musea.

Vanwege de terugtrekkende bewegingen van culturele fondsen/ sponsoren en de wens om toch kwaliteit te blijven leveren. We hebben sponsoren nodig om het mogelijk te maken naar zee te gaan. Oerhollands, vrouwen van de zee, zien nog één keer het krachtenveld van de natuur, waardoor hun leven zo getekend is. Als broodwinning, als plek waar ze ooit naar toe gingen om te verpozen, als vernietigende kracht in 1953.

Dat ze nog één keer kunnen schitteren op de Vlissingse Boulevard in relatie tot een kunstwerk.