Boek vergeten Indische contractpensions

Draag bij aan een boek over de vergeten Indische contractpensions in Dordrecht vol verhalen en archiefinformatie.

Een stukje context
Hoe was het leven in een contractpension, nadat je koud en hals over kop uit voormalig Nederlands-Indië (nu Indonesië) was vertrokken? Ruim driehonderdduizend Indische-Nederlanders vertrokken naar (het onbekende) Nederland, omdat ze aanvoelden dat ze in de voormalige kolonie niet langer veilig waren. Met nagenoeg niks op zak en een lijf en geest vol trauma’s kwamen ze hier aan.

Wie zijn wij?
Namens de Stichting Indisch Dordrecht, is een werkgroep van vijf Indo's begonnen deze verhalen op te schrijven. Er zijn veel vragen waar wij antwoorden op zoeken. Welke pensions waren er? Hoe was de pensionopvang in Dordrecht geregeld en welke gezinnen verbleven hier? Welke ballast werd meegenomen uit Indië en hoe uitte zich dat in Nederland? Hoe werd er vanuit de maatschappij naar deze nieuwkomers in Dordrecht gekeken?

Waarom gaat dit boek specifiek over Dordrecht?
Dordrecht was één van de steden die na de Tweede Wereldoorlog Indische-Nederlanders opvingen. Hele gezinnen werden tijdelijk opgevangen in zogenoemde contractpensions, zoals bij particulieren en in hotels. In ruil voor kost en inwoning werden zij gehuisvest. Veelal met teveel mensen in kleine kamers en met eten wat de pot schaft.

Helpt u ons?
Om de eerste oplage van dit boek te realiseren, hebben we uw steun nodig. Met uw hulp kunnen we de eerste exemplaren laten drukken, naar verwachting medio 2024. Helpt u ons deze unieke publicatie mogelijk te maken?

Ons project is meer dan alleen een boek. Het gaat over het bewaren van herinneringen en het begrijpen van een belangrijk stukje Nederlandse geschiedenis.