Een film over de liefde voor de stalen koersfiets aan de hand van een portret van meesterbouwer Wim van der Kaaij (Rih Sport amsterdam).

De 78 jarige Wim van der Kaaij is in 1948 als jochie van 12 begonnen bij de gebroeders Bustraan, die hun koersfietsen al sinds 1921 bouwden in hun werkplaats aan de Westerstraat in de Amsterdamse Jordaan. Deze fietsen hadden iets speciaals: er werden kampioenschappen op gewonnen, meer dan zestig. Tegenwoordig worden de Rih's nog steeds gebouwd volgens het oude recept maar er zullen geen wedstrijden meer op gewonnen worden omdat deze fietsen aan alle kanten zijn ingehaald door innovaties, die hoofdzakelijk uit het verre oosten komen.

Ik liet Wim vertellen over zijn passie voor het staal en ook over de beslommeringen van zijn bedrijf en het vinden van een goede opvolger, die van hem het vak van framebouwer leert. We zien een aantal kampioenen vertellen over de fiets en hun ervaringen en we volgen wielerlessen op de baan. Wim is inmiddels overleden en het is de taak van zijn opvolger Lester Janssen om het bedrijf en het ambacht voort te zetten. De vraag is of dit gaat lukken...

Ome wim vertelt aan iedereen zijn verhaal, zo ook aan een telefonisch verkoper.

Henk Faanhof (93) pocht over zijn overwinningen en vertelt hoe hij als jochie geïnspireerd werd door de sportverslaggever uit zijn distributieradio.

Leontien van Moorsel in een openhartig gesprek over haar mentaliteit en haar lichaam.

Keetie Hage vertelt hoe in 1969 in Brno het parcour over door tanks kapotgerenden staten liep. Zij heeft het vrouwenwielrennen in Nederland gebracht.

Matthijs Büchli (Nederlands Kampioen) zit voor het eerst op een stalen fiets voordat hij naar Japan gaat om daar Keirin te rijden. Hij ervaart het verschil tussen staal en carbon.