Het is hartverwarmend hoeveel mensen gedoneerd hebben voor mijn boek. Ook mensen waar ik al jaren geen contact meer mee heb gehad. Het is leuk om via dit boek weer een contactlijntje te krijgen.
Scrol door naar beneden om opmerkingen van donateurs en een voorproefje van het boek te lezen.
Jullie hebben als donateurs samen 60% van de financiering bijeengebracht (incl. rechtstreekse donaties). Ik ben je heel dankbaar.
Een boek uitgeven kost veel geld. Je helpt me enorm als je deze mail doorstuurt naar anderen uit je netwerk. Ik heb gemerkt dat sommigen een hekel hebben aan doorklikken vanuit e-mail. Daarom zijn er twee manieren om het boek te bestellen:
1 Via de website https://www.voordekunst.nl/projecten/13050-alles-voor-dora
2 Door € 27 over te maken opbankrekening NL12 ASNB 0782 3779 20, t.n.v. Mevr MJB Hulshof. Zet je postadres en e-mailadres erbij.

Ook opmerkingen en complimenten bij de donaties maken mij blij.
Hier volgen enkele voorbeelden (geanonimiseerd):
7-01-2022 11:11 Mooi dat iemand de moeite heeft genomen om het levensverhaal van iemand anders op te schrijven.
4-01-2022 14:13 Als kunstenaar kom je dikwijls in botsing met het financiële en je passie, wat je zichtbaar wilt maken. Daarom helpen alle beetjes!!
2-01-2022 18:08 Ontroerend initiatief.
28-12-2021 13:23 Goede boeken over sterke vrouwen zijn altijd welkom en gewenst. Succes Marian met de laatste loodjes.
22-12-2021 13:55 Ik ben geïnteresseerd in de periode dat tante Dora en mijn vader op boerderij Nahuis zijn opgegroeid.
19-12-2021 22:41 Ik heb altijd genoten van de kunst van Marian en ben nu ook nieuwsgierig naar haar schrijftalent.
19-12-2021 16:08 Uit bewondering voor de kracht van Marian
15-12-2021 18:35 Marian is very creative!
13-12-2021 09:49 De moeders van Marian en mij zijn zussen van elkaar. Marian legt vanuit het perspectief van haar moeder familiehistorie vast. Waardevol!

Een voorproefje van het boek:
Ontmoeting van Dora’s ouders
Het is zondag. De vader van Johanna te Koppele spant een paard voor het rijtuig, het gezin rijdt van Hupsel naar Eibergen om de Hoogmis bij te wonen. Johanna zit naast haar vader op de bok, in het rijtuig zitten twee broers en een zusje, haar moeder leeft niet meer. Op het kerkplein bindt haar vader het paard aan een paal en geeft het een voerzak om het hoofd. Terwijl het vredig staat te kauwen, zit het gezin in de kerk.
Antoon Nahuis bezoekt ook de kerk in Eibergen, want hij is gelegerd in Olden Eibergen, vanwaar hij elke zondag als dienstplichtig soldaat naar de Hoogmis gaat. De Eerste Wereldoorlog is net begonnen. Johanna’s oog valt op de knappe soldaat. Ook zij blijft niet onopgemerkt met haar trotse houding en vastberaden blik. Waarschijnlijk kennen de families elkaar al. Johanna’s vader heeft immers tot 1883 tegenover de Nahuizen op Het Koppel gewoond en Antoons vader heeft in dat jaar Het Koppel gekocht.
Na de Mis drinken de kerkgangers koffie. Volgens Dora hebben haar vader en moeder elkaar leren kennen in het café bij de kerk. Antoon is negenentwintig en zoekt een vrouw. Hij trekt de stoute schoenen aan en stapt op Johanna af. Hij ziet dat zij een goede partij is, zou zij verkering met hem willen? Johanna is drieëntwintig, ze heeft vijf jaar het huishouden van haar vader bestierd en is klaar om een eigen gezin te stichten. De twee voelen zich tot elkaar aangetrokken en besluiten zich te verloven. Vanuit de kazerne schrijft Antoon een kaart naar Johanna:

 Aan de Juffrouw Johanna te Koppele

te Hupsel
bij Eibergen

Eibergen den 31e Aug. 1914

………. J……. (onleesbaar)
Toen ik heden morgen in Eibergen kwam fietsen, toen werd er mij verteld dat wij gingen vertrekken naar Ruurlo.
Morgen vroeg gaan er twintig weg, daar ben ik gelukkig nog niet bij.
Dat weet ik wel als wij ook weg moeten, maar de eerste tien dagen nog niet. In drie afdelingen moeten wij weg, ieder keer 20.
Als ik bij de laatste groep hoor, dan kan ik nog wel een keer weer overkomen.
Binnenkort zal ik een brief schrijven.
Hartelijk gegroet, A. Nahuis, soldaat grenswacht Eibergen.

Het huwelijk van Antoon en Johanna vindt plaats op 21 september 1916 in Eibergen, midden in de Eerste Wereldoorlog. Als getrouwde man mag Antoon de militaire dienst verlaten, want in oorlogstijd is een boer nodig als voedselproducent.

Lieve donateur,
Je hebt me heel blij gemaakt gemaakt! Al zesenvijftig donateurs hebben mijn boek gesteund. Samen hebben jullie in twee weken, met nog drie weken te gaan al zevenenveertig procent van het bedrag gedoneerd.
Ondertussen heb ik de titel van het boek veranderd in: ‘Ik wil meepraten’, en heeft redacteur Nic Adema de hele tekst doorgevlooid op logische overgangen en correcte spelling. Vanaf begin januari is de uitgever bezig met de lay-out.
Maar ik ben er nog niet, mijn doel is honderd procent te behalen.

Dus: Ken je mensen die mogelijk geïnteresseerd zijn? Geef deze actie aan ze door! Dan houd ik je op de hoogte van het resultaat. Super bedankt dat je al ruim voor het uitkomen van het boek een bestelling hebt geplaatst.
Marian Hulshof