De cirkel is rond

Vandaag was het de dag. Een jaar na het innerlijke besluit om 'iets' te gaan doen met mijn gedichten, lag ze voor me. Wat een bijzonder moment, na een hele nerveuze ochtend kwamen daar de tranen bij de overhandiging. Ik ben meer dan trots op het resultaat en wens dat jullie er net zo blij van worden als ik.

Zin in een gezellig samenzijn?

Zondag 19 juni van 14.00-16.00 hou ik een klein feestje om te vieren dat mijn boek in de wijde wereld is. DINA komt ons verblijden met haar bijzonder mooie muziek en uiteraard zal ik voordragen uit eigen werk.
Ook kunnen jullie dan natuurlijk mijn boek kopen, JEEJ!

Tot dan? Mocht je willen komen, laat het me even weten!

Mocht je niet op het feestje komen maar het boek wel willen bestellen. Doe even een berichtje naar [email protected] met de volgende info :

* bezorgadres
* aantal exemplaren

En koop je het liever live? Vanaf volgend weekend is het boek verkrijgbaar bij '101 winkels' in Zwolle en zal het te koop zijn vanuit de raametalage aan de Molenweg 108 te Zwolle.

Lieve liefs Patouf

Dichtbundel Rood draad komt midden juni uit!

Dag lieve mensen,

Het is zover, midden juni zal de dichtbundel Rood Draad in fysieke vorm gegoten zijn. Wat betekent dat ook jullie het tegen die tijd in de boekenkast kunnen hebben staan.

Wil je alvast één of meerdere exemplaren reserveren, klik dan hier en volg de instructies. Ook zal het te koop zijn bij '101 winkels' in Zwolle en vanuit mijn moeders 'huiskameretalage' aan de Molenweg.

Een boekpresentatie? ( klein feestje )

Het lijkt mij heerlijk om samen te komen om de creativiteit die mede door jullie tot bloei heeft kunnen komen, te vieren. Hoe, wat, waar en wanneer? Dat laat ik jullie nog even weten. Houdt je mailbox of whatsapp in de gaten.

Lieve liefs Patouf

Ik moet eerlijk bekennen dat deze hobbel me niet zoveel vreugde bracht als de titel doet vermoeden.

Ik krijg een telefoontje van de drukkerij met de boodschap dat de papierfabrikant de run papier heeft geannuleerd. In Jip en Janneke taal komt dat erop neer dat ik kan fluiten naar het uitbrengen van mijn boek in maart.

Slik

Stilte

Slik...

Hoewel, dat hoéft natuurlijk niet want ik kan volgens de liefdevolle medewerkster van de drukkerij ook voor een maar liefst 60 mg lichtere variant kiezen (hierdoor wordt het een flinterdunne roman) óf mijn vormgever er voor laten zorgen dat het lijkt alsof ik papier van landbouwafval gebruikt heb. Door getekende papiervezels.

Je begrijpt het al, dat kan ik niet over mijn hart verkrijgen.

Want hoe kan ik concessies doen aan een ‘once in a life time' project? Ik gok (en wellicht gok ik verkeerd) dat dit mijn eerste en enige boek wordt. Dus wil ik wanneer ik mijn boek in handen heb, zo verschrikkelijk trots zijn en tot in mijn tenen verliefd.

Daarom heb ik besloten te wachten tot de volgende run papier wordt opgestart. Wanneer dit is? Hier houd ik nauw contact over met de drukkerij en uiteraard horen jullie meteen van mij wanneer het drukproces gaat starten. Laten we er in vertrouwen van uitgaan dat voor de zomer Rood Draad een feit is!

Hey, maar hoe kan dat nou eigenlijk? Dat al dat papier niet leverbaar is? Tja je raadt het al, iets met de gekke tijd waarin we leven.

Wil je meer weten? Lees hier meer over de wereldwijde papierschaarste!

Zoals je hierboven ziet gaan Leonie en ik gewoon verder waar we gebleven zijn en laten wij ons niet door één gat vangen.

Tot heel snel. Lieve liefs Patouf

De eerste stap is het moeilijkst

24 mei afgelopen jaar ging het eerste zéér twijfelachtige spraakberichtje eruit naar een lieve vriend en mede-poëet. Met de nederige vraag of hij eventueel, als hij de tijd kon vinden en überhaupt zin had, mijn teksten wilde doorlezen. Dit omdat er iets in me was geopend, ik voelde dat ik er iets mee wilde doen. Maar wat, dat was nog totaal onduidelijk. Vandaag precies 29 weken later zit ik hier in mijn zelfgecreëerde kantoortje een bericht naar jullie te schrijven om jullie op de hoogte te houden van al dat ik doe.

De eerste stap was gezet en velen volgden.

De keuze is gevallen

Het was een tijdje zoeken, wikken en wegen maar uiteindelijk is de keuze voor een drukkerij gevallen! Drukkerij De Groot in Goudriaan gaat mijn bundel ' Rood Draad' drukken en ik ben meer dan blij. Samen met een liefdevolle, gedreven medewerkster hebben we om tafel gezeten. Wat al een enorme verademing was in een land vol met online drukkerijen. Ik ben en blijf dan toch een beetje van de oude stempel. Ik wil mensen recht in de ogen aan kunnen kijken, papier kunnen ruiken en iemands intenties verstaan. Nou, dat begrijpen ze bij drukkerij de Groot heel goed. Een match!

Wijs papier

Waarom ook de keuze voor deze drukkerij is gevallen, is omdat ze niet moeilijk doen over een beetje anders. Ik wil namelijk dat mijn boek gedrukt wordt op een papiersoort die is gemaakt van landbouwafval. Het ziet er niet alleen prachtig uit en gaat de tekst en illustraties ondersteunen met haar schoonheid. Het papier is ook nog eens milieuvriendelijk. En daar wordt mijn hart wel blij van.

Paperwise Earth Pact Natural is het geworden!

Ondertussen...

De crowdfunding loopt over welgeteld 6 uur af en dan heb ik het fantastische bedrag van 6050 euro opgehaald. Doordat jullie in mij geloven. Nogmaals enorm bedankt.

Wanneer ik het bedrag zal ontvangen vanuit Voor de Kunst, kunnen we echt aan de slag.

Voor nu is het vooral teksten herlezen tot ik er bij neerval, veel nadenken over hoe ik wil dat het er uit gaat zien en mijn lieve illustrator Leonie Klooster toejuichen in haar proces.

Om straks na de kerst te mogen duiken in de vormgeving en uiteindelijk het drukproces.

Oh en voor ik het vergeet...

Ik ben bezig met het ontwerpen van een homepage voor Rood Draad. Nog even geduld, maar straks kan je op www.rooddraad.nl wat lezen over de achtergrond en uiteraard het boek bestellen! Voor nu linkt die URL naar deze crowdfundingpagina.

Ik laat het jullie weten waneer er ontwikkelingen zijn rondom de website en ik de lucht in ga.

Nogmaals, vanuit mijn tenen bedankt. Tot snel!

Lieve liefs Patouf

Terug naar creatie

Lange tijd woonde ze in mij. Op dat plekje waar alleen ik haar kon zien. Daar waar ik haar hoorde rommelen, en voelde wikken en wegen. Ze dwarrelde rond waarna ze zich opsloot tussen de scheuren van mijn rouw. Soms klopte ze op de dikke wand en deed ik net of ik haar niet hoorde. Dit hield d’r altijd wel even stil.

Fijn, kon ik weer verder.

Zij is mijn creatie. En zij was ineens buiten de veilige muren van mijn eigen scheppingskracht. Daar waar ik het moeilijk vond om haar te beschermen. Tegen kritiek en gaten in de weg. Tegen ogen die haar negeerden of zagen als nooit tevoren. Ik kon haar niet voorbereiden op de waanzin van succes, de jubelstemming en de kou van de val daarna. Dat hoefde immers niet, ze zat daar veilig. Mijn creatie.

Maar de wil, de urgentie, om te maken was groter dan de drang haar te behoeden en daarom was ze er. En daarom IS ze er nu en hoeft ze nergens meer te schuilen. Ik verwelkom d’r op welke plek ze dan ook mag landen.

Ik ben er

Gisteravond heb ik mijn doelbedrag behaald en dit betekent dat ze er is en zal blijven. Ook dat ik me weer kan richten op waar ik het meest gelukkig van word: haar in de vorm gieten die d’r toekomt.

Dankzij JOU is ze er. Dankzij mij en dankzij jou! En dankzij de voor mij zeer betekenisvolle gift van twee heel lieve mensen. Die met mij meelopen sinds mijn geboorte, mij verstaan en ten diepste in mij geloven. Ome Adje en Tante Marian.

En omdat de koers in de familie zit, hier hun bericht:

' De koers was hard : lange modderstroken en korte, steile hellingen. Een leegloper op het einde maar gelukkig en voldaan over de finish.'

Hier eindigt het avontuur niet. Het volgende hoofdstuk is enkel aangebroken. Ik hou jullie de komende maanden met liefde op de hoogte van de voortgang van dit voor mij bijzondere project!

Nogmaals alle mensen die in mij en mijn project geloven, dank je wel.

Lieve liefs Patouf

Omdat het kan!

Nog elke dag word ik verrast door de liefdevolle berichten en de daarbij behorende donaties.. daarom wil ik jullie eerst ( omdat het kan ) nogmaals vanuit mijn tenen bedanken!

14 dagen geleden ben ik mijn crowdfunding gestart en inmiddels heb ik 3.625 euro opgehaald, wat goed is voor 60% van het doelbedrag. Nog maar 40% te gaan!

Ik ben samen met mijn behulpzame en creatieve vrienden bezig met het bedenken van ludieke acties om mijn dichtbundel én de crowdfunding breder onder de aandacht te brengen. In de updates doe ik hiervan verslag!

Hier een kleine greep uit de ontroerende berichten die ik afgelopen dagen heb mogen ontvangen :

" Prachtig! Ook ik geloof in de kracht van SAMEN. In kinderen, in moeders, in grootmoeders, in vrouwen. In mensen "

" Omdat ik mega benieuwd ben naar wat voor moois je hebt gecreëerd. En omdat je een top vrouw bent, een inspiratiebron. "

Inspiratie opdoen

Ik droom al tijden over het boek wat ik straks in mijn handen zal hebben. Hoe het voelt, de geur en structuur van het papier en de kleuren van het binnenwerk. En hoewel ik een heel helder beeld heb van hoe het eindproduct er uit moet gaan zien, is inspiratie nooit verkeerd. Dus op naar Waanders in de Broerenkerk. Een indrukwekkende boekhandel.. met een inieminie sectie voor dichtbundels.

Blijkt de inspiratie die uit de kieren van mijn eigen creativiteit kruipt tóch voldoende te zijn.

Proud to present

Afgelopen week zijn de ansichtkaarten binnen gekomen en ben tot over mijn oren verliefd op ze. Op prachtig gerecycled papier van Paperwise Natural komen de tekst én illustratie heel mooi uit. Kan niet wachten ze je toe te sturen wanneer de cowdfunding tot haar einde is gekomen.

Al gedoneerd maar wil je me blijven steunen?

Heb jij vrienden, familieleden of buren waarvan je weet dat ze met liefde willen bijdragen aan mijn bijzondere project?

Deel dan vooral deze link!

Liefs Patouf

De kracht van samen

Ik wil beginnen met jullie bedanken voor jullie gulle giften.. maar dat niet alleen. Ik ben afgelopen dagen enorm ontroerd geweest door de ontvangen berichten. Vol liefde, respect voor mijn pad en creatieve zijn. En dan de donaties uit onverwachtse hoeken, wat een weelde.

Afgelopen week is een rollercoaster geweest voor me. Alles wat al die tijd van mij alleen was, kreeg steeds meer toeschouwers en dit is naast prachtig ook doodeng.

Maarrrr we laten ons niet leiden door angst. Ik heb afgelopen week mogen voelen hoeveel mensen om me geven en hoe we elkaar nodig hebben, meer dan ooit.

- If you want to go fast, go alone.
If you want to go far, go together. -

En nu... de tussenstand

Het is bijna niet te bevatten. Na een week online te staan met mijn crowdfunding heb ik bijna 50 % van het doelbedrag binnengehaald. Hartverwarmend, GEWELDIG.

Maar ik ben er nog niet. Help jij mij met het behalen van de 6000 euro die ik nodig heb om dit project te verwezenlijken? Deel met je vrienden, familie en met andere geïnteresseerden!

Achter de schermen:

Er wordt hard gewerkt! Zo heeft Leonie Klooster zich toegelegd op het fine tunen van de illustraties en ben ik druk met het voelen van verschillende soorten papier en nog veel meer kleine en grote details.

Maar ook zal onderstaand pakketje morgen op de post gaan.

Richting wie? Jacqueline van Alphen, mijn oud Nederlands docente van het HBO. 15 jaar geleden was het deze vrouw die door mijn zorgvuldig opgebouwde muren heen kon kijken om te zien wie ik in essentie was.

En nu zal zij degene zijn die mijn manuscript gaat nakijken. Blessed.

Ik wil jullie allemaal nogmaals bedanken en ik houdt jullie op de hoogte van de voortgang!

Lieve Liefs Patouf