HOERA, het boek is er en het is zo mooi geworden, en daarvoor wil ik jullie bedanken!

a.s. zaterdag 12 december vertel ik over de totstandkoming van dit boek en over mijn ervaring tijdens het maken van de reeks. Iedere avond was het bijzonder om het schouwspel van de zonsondergang en het spel van licht en wolken door het kader van het raam te ervaren. Ik neem je graag mee om even 'stil te staan' en de beelden op je te laten inwerken.

Proost je mee?

Meld je hier dan aan! Hopelijk tot zaterdag!

Afgelopen weken dook mijn werk op in verschillende kranten en is het boek 'quarantaine uitzicht' besproken op het digitale platform, Brabant Cultureel.

Anneke van Wolfswinkel interviewde me voor BN deStem, dit interview wil ik met jullie allen delen.

81 dagen lang, van 15 maart toen de lockdown begon tot 1 juni toen de maatregelen versoepeld werden, fotografeerde de Bredase kunstenaar Noortje Haegens (Eindhoven, 1985) de zonsondergang. Iedere avond, door het raam van het trappenhuis van haar woning. Nu is er een tentoonstelling en een boek: Quarantaine Uitzicht. Haegens kijkt terug: ,,De beperking van die tijd heeft me onverwacht vrijheid gegeven.”

Iedere foto is vanuit dezelfde hoek gemaakt, elke avond opnieuw, ruim twee en een halve maand lang. Is dat niet saai?

,,In de anderhalf uur dat de zonsondergang ongeveer duurt is de lucht met alle kleuren en lichtschakeringen heel sterk in beweging. Vanuit het trappenhuis, vlak voor mijn voordeur, kijk je net schuin van onder door dat raam. Een eenvoudig, strak beeld, zonder horizon of perspectief, je ziet alleen de wolken en het lichtspel. Door het kader van het raam lijkt het net een bewegend schilderij. Eerder had ik er in het voorbijgaan al wel eens een kiekje van gemaakt met mijn mobiel, maar op 15 maart, de dag dat heel Nederland in lockdown ging, zette ik voor het eerst mijn spiegelreflexcamera neer. Doordat ik daar anderhalf uur zat en keek en foto’s maakte, kreeg ik steeds meer oog voor de schoonheid van dat beeld. De volgende avond deed ik hetzelfde, en ik ben het blijven doen.”

Wat voor werk maakte je vóór de lockdown?

,,Mijn werk ontstaat vaak tijdens lange wandeltochten of werkperiodes waarin ik me helemaal afzonder van de buitenwereld. Soms doe ik dat in de buurt, zoals in het Mastbos of bij kloosterhotel Zin in Vught, maar ik ben ook langere periodes in het buitenland geweest. Sinds een jaar heb ik een dochter, en moet ik mijn manier van werken veranderen. Dat is nog erg zoeken: er was nog geen nieuw werk uit mijn handen gekomen. Toen ik met het fotograferen van het uitzicht begon, deed ik dat voor mijzelf, zonder de bedoeling het naar buiten te brengen. Maar gaandeweg zag ik hoe bijzonder het was wat ik maakte. Niet alleen waren de beelden zelf heel sterk, maar ook de betekenis ervan drong steeds meer tot me door: hoe ik, net als zo veel mensen in die tijd, gedwongen was binnen te blijven, en alleen maar kon kijken naar de onbereikbare vrijheid die buiten was. Het is voor mij heel bijzonder dat juist in die periode van stilstand zo’n omvangrijk, nieuw werk heeft kunnen ontstaan.”

De foto’s lijken wel uitgekiende composities: soms zit er net een prachtig wolkje precies in het midden, of de maan. Zijn dat toevalstreffers?

,,In elke foto zit uren werk. Eerst maakte ik in de anderhalf uur voor zonsondergang een hele reeks foto’s, waar ik de sterkste uitkoos. In de loop van de tijd zag ik hoe belangrijk het was dat je ook die binnenruimte goed zag, om het gevoel van opgesloten te zijn te benadrukken. Maar als je door een raam heen fotografeert, wordt die binnenruimte heel sterk onderbelicht en dus heel donker. Daarom heb ik die binnenruimte apart gefotografeerd: iedere foto is een combinatie van twee foto’s, binnen en buiten. Doordat beide even goed belicht zijn, wordt het idee van een bewegend schilderij nog sterker, en krijgt het ook een wat onwerkelijk effect.”

Je besloot op 1 juni, het einde van de lockdown, te stoppen. Mis je het?

,,Ja, ik had moeite om het los te laten. In die periode, waarin er zo veel onzekerheid en angst was, vond ik het heel fijn om iedere avond dat ritueel te hebben. Voor mij was het een manier om zin te geven aan die tijd. De zon ging steeds wat later onder, en ik volgde dat natuurlijke verloop. Die telkens terugkerende dagafsluiting waarin ik zo intensief bezig was met het kijken naar de hemel was een spirituele ervaring. Nu nog sta ik wel eens een halfuur vanuit mijn deuropening te kijken naar de zonsondergang.”

Beste donateurs,

Het werk 'Quarantaine uitzicht' is gemaakt tijdens de corona periode, en nu kan de boeklancering door hetzelfde virus helaas niet doorgaan.

We wachten geduldig af, en stellen het feestje uit tot .... tot het wel weer kan.

Wees voorzichtig allemaal, hopelijk kunnen we snel weer proosten met elkaar!

Hartelijke groet,
Noortje

Gistermiddag was ik bij de NPN drukkers. Het ziet er fantastisch uit. Het wordt echt zó mooi. Ik kan niet wachten totdat ik het boek in mijn handen heb. De omslag van het boek wordt verzorgt door Point to paper. Dan gaat het naar de binderij en zal ik de boeken in de week van 12 oktober ontvangen.

Kijk er enorm naar uit!

Noteer alvast 18 oktober in je agenda. Aankomende week zal je persoonlijk een bericht van me ontvangen over deze boekpresentatie, die i.v.m. corona maatregelen een andere vorm krijgt.

Houd je mail in de gaten,

Hartelijke groet,
Noortje Haegens

Prins Bernhard Cultuurfonds heeft een geweldige bijdrage geleverd aan het boek 'Quarantaine uitzicht'

We kunnen nu ons doelbedrag verhogen en boek nog mooier maken en proberen een grotere oplage te laten drukken. Onwijs bedankt aan alle donateurs!!!

Michelle Sipers heeft het boek ontworpen. Haar ontwerp is herkenbaar aan de heldere vormtaal. Het materiaal, kleur en typografie. De stijl is minimalistisch met tactiele materialen en een verrassende afwerking.

We hebben veel aandacht besteed aan de papiersoort, het omslag en de bindwijze. Het omslag wordt helemaal gelaserd en gegraveerd. Het ontwerp bestaat uit het raamframe waar de wolkenpartij gelaserd is.
Op de eerste pagina van het boek is een pagina vullende luchtfoto die zichtbaar is door de gaatjes van het laseren,

✨ Het wordt zó mooi ✨

Quarantaine uitzicht wordt uitgegeven door Uitgeverij Komma, ontwerp door Michelle Sipers en tekst Michel Lafaille, lithografie door Marc Gijzen en het drukwerk door NPN drukkerij.

Ik ben heel blij dat ik met deze fijne mensen kan werken die passie hebben voor beeld en boeken. 🙏