Zo, daar zit ik dan. Ik ben op het vliegtuig aan het wachten op Rotterdam AirPort. Ik vlieg vandaag naar Faro in Portugal. Ik ga nieuw werk maken voor mijn project “Under The Same Sun”. Bijna 4 jaar geleden begon ik met dit project. Ik ging samen met Victor een wereldreis maken. Natuurlijk wisten wij toen nog niet dat Corona een hoop roet in ons eten zou gooien. Toch hebben we alsnog 1,5 jaar een mooie reis mogen maken door Australië en 3 maanden in Amerika. Toen hield het echt op, want de beperkingen lieten ons niet toe verder te reizen. Voor mijn fotoproject was dit dus niet echt top, want ik wilde eigenlijk zoveel mogelijk verschillende millennials fotograferen in andere culturen.

Eenmaal thuis begin je dan toch weer met een leven op te bouwen. Ik kon mijn vertrouwde studio in Rotterdam betrekken en we hebben na een helse zoektocht een huisje gevonden in de Hoeksche Waard. Toch kriebelde het enorm om weer te gaan fotograferen en mijn project af te maken. Maar een lange reis zat er even niet in. Dan maar korte tripjes bedacht ik me. Zo gingen we van de zomer naar Wenen en heb ik daar nieuwe generatiegenoten gefotografeerd.

Ondertussen ben ik ook hard bezig om mijn reeds gemaakte werk te analyseren en te bespreken met vrienden en collega’s. Ik kwam er gedurende het proces eigenlijk achter dat dit project helemaal niet alleen gaat over mijn generatiegenoten en wie zij zijn, maar meer over wie ík ben en hoe ík me verhoud tot bepaalde onderwerpen. Momenteel ga ik door wat persoonlijke worstelingen heen die ik op mijn manier probeer te verwerken. Ik merk ook dat ik een verlangen heb naar antwoorden op bepaalde levensvragen, of die beantwoord gaan worden weet ik natuurlijk niet.

Mijn conclusie is dat ik veel wil leren van de mensen die ik ontmoet. Dat helpt mij een stukje dichterbij mezelf te komen. Maar ik wist wel dat ik iets in mijn aanpak moest veranderen. Daarom ga ik nu voor het eerst alleen op pad. Ik begin in Faro en huur daar een auto. In 7 dagen zal ik langzaam naar beneden zakken richting Lissabon. En wat daartussen gebeurd? Dat weet ik nog niet, dat blijft open. Dat vind ik best spannend. Maar ik weet zeker dat dit mijzelf en het project goed gaat doen.

Tot zover deze update.

Liefs Sanne

Lieve donateurs,

Sinds 2 maanden zijn Victor en ik weer terug in Nederland na een reis van 1,5 jaar. Door corona hebben we niet alles kunnen zien en heb ik niet alles kunnen fotograferen wat ik van te voren van plan was. Alsnog hebben we een hele mooie reis gehad. We zijn uiteindelijk in Zuid-Afrika, Australië en Amerika geweest. Het plan is om einde dit jaar weer verder te gaan met mijn fotoproject en dan Azië en Zuid-Amerika te bezoeken. Daar kijk ik erg naar uit, vooral ook om mijn project verder te ontwikkelen en meer generatiegenoten te ontmoeten.
Vandaag heb ik voor de donateurs die €60 of meer hebben gedoneerd foto prints op de bus gedaan. Deze komen dus uit mijn project 'Under the Same Sun'. Deze foto's heb ik niet zonder jullie kunnen maken. Nogmaals heel erg bedankt voor jullie donatie en ik ben blij dat ik jullie nu deze tegenprestatie kan leveren!

Liefs vanuit mijn warme kantoor in Overschie,

Sanne

Hoi! Het is een tijd geleden dat ik hier een update heb geplaatst. Alles liep even anders dan gepland, Corona kwam om de hoek kijken en gooide behoorlijk wat roet in het eten. Maar dit geldt denk ik voor bijna iedereen op de wereld in het afgelopen half jaar.

Na bijna drie maanden in lockdown te hebben gezeten in Mandurah zijn Victor en ik weer op pad gegaan om ons rondje Australië af te maken. Dit hebben we inmiddels voltooid. We hebben in 12 maanden tijd ruim 35.000km gereden. Natuurlijk wel met de maatregelen vanwege Covid, maar we waren al lang blij dat we weer verder konden.

In die tijd heb ik ook nieuw werk gemaakt. Zo ontmoette ik Brooke in Darwin. Een bijzonder meisje met inheemse (aboriginal) voorouders. Dit project is zo bijzonder omdat ik mensen blijf ontmoeten die me inspireren en nieuwe dingen leren. Zo ook Brooke, ze vertelde me over haar oma, die als laatste in de oorspronkelijke community had geleefd voordat er een bulldozer over het land kwam en alles vernielde. Ze probeert zelf deze geschiedenis weer te achterhalen. Welke taal sprak haar oma, (er zijn heel veel verschillende inheemse talen), hoe zag haar leven eruit, en hoe kan Brooke zich nu weer verbinden met de overgebleven community.

We zijn sinds 5 oktober in Orange. Een plaatsje in New South Wales, zo'n 300km van Sydney vandaan. Ons plan was om in september richting Azië te gaan, nieuwe culturen te ontdekken en vooral ook nieuwe millennials te fotograferen. Helaas ging dat plan niet door. Bijna alle landen in Azië zitten dicht. We hadden onze camper al verkocht, dus wat moesten we nu? Nederland is op het moment niet veel beter. In Australië is het qua besmettingen een stuk beter onder controle en komt het leven juist weer een beetje op gang. We hebben besloten hier tijdelijk te gaan werken in een hotel aangezien het verder reizen nu stil staat. We hopen eind december alsnog onze reis te vervolgen. Australië en Japan zijn met elkaar in gesprek om voor elkaar te openen voor toerisme. Dat zou geweldig zijn. Voorlopig bekijken we alles maar met de dag. Dit was zeker niet hoe ik onze reis had voorgesteld, en soms is het moeilijk om ver weg te zijn van familie en vrienden. Maar op dit moment is dit wel de goede beslissing en hopen we dat de wereld er over een paar maanden een stukje beter uit ziet.

Verder heb ik twee weken geleden een driedaagse online masterclass gevolgd van fotografe Bieke Depoorter. Ik was enorm vereerd dat ik hiervoor was uitgekozen samen met 9 andere fotografen van over de hele wereld. Dit was een goed moment om te reflecteren op het werk wat ik tot nu toe gemaakt heb. We hebben meerdere selecties gemaakt en nagedacht over hoe ik mijn project verder wil uitbreiden. Ik ben heel dankbaar dat ik hier aan mee mocht werken!

Ondertussen ben ik ook bezig met jullie overgebleven tegenprestaties, die komen deze maand ook richting Nederland, houd dit dus even in de gaten!

Tot zover deze update, ik hoop dat iedereen gezond blijft en ik denk aan jullie in Nederland. Liefs, Sanne

Lieve donateurs,

Het millennial project en onze wereldreis is al een half jaar verder! Tijd voor een nieuwe update.

Ik schrijf deze update vanuit Mandurah, Australië. We zijn hier vorige maand ''gestrand'' vanwege COVID-19. Omdat alle staatsgrenzen en zelfs de regio's hier op slot gingen konden wij geen kant meer op. Aangezien alle campings en freecamps ook dicht gingen zijn we op zoek gaan naar een tijdelijk appartement en die hebben we gelukkig vrij snel gevonden. Wij spenderen onze zelfisolatie dus in ons appartement, 50 meter van de zee (het kan slechter). Helaas staat daardoor mijn project wel even stil. Het is nu moeilijker om in contact komen met mensen en daarnaast ook niet echt verantwoord. Maar daarom genoeg tijd om jullie op de hoogte te brengen.

De afgelopen maanden heb ik veel gefotografeerd. Het project begint meer vorm te krijgen. Zo heb ik bijvoorbeeld in Tasmanië Daniel en Samii gefotografeerd. Ze hebben ons uitgenodigd om twee dagen in hun nieuwe huis door te brengen en hierdoor heb ik ze echt goed leren kennen. Naast de foto's die ik van ze heb gemaakt hebben ze ook een mooi stuk over hun leven opgeschreven. Dit vind ik heel waardevol voor het project en geeft mij ook meer perspectief. Dit laat ik iedereen doen op zijn eigen manier.

De rest blijft nog even geheim. Maar hierbij wel een aantal behind the scenes beelden

Daarnaast is er afgelopen week een klein interview uitgekomen in SHUTR magazine. In de rubriek 'Werk in uitvoering' vragen ze fotografen wat te vertellen over projecten die in de maak zijn. Ik werd in februari gemaild met de vraag of ik hier aan deel wilde nemen en een klein inzicht te geven in mijn nieuwe project. Zie hieronder het verhaal:

Als laatste wil ik jullie op de hoogte stellen van de tegenprestaties. Als het goed is hebben jullie de kaartensets allemaal ontvangen voordat wij vertrokken. Mocht dit niet het geval zijn dan hoor ik dat natuurlijk graag! (Deze heb je natuurlijk alleen ontvangen als je voor deze tegenprestatie hebt gekozen)

Helaas is mijn polaroid camera er bijna meteen aan het begin van de reis mee opgehouden en heb ik dus geen mooie polaroids kunnen maken. Nu wil ik van jullie donateurs graag weten wat jullie prefereren. Ik wil in plaats van een polaroid een 13x18 (hoge kwaliteit) print sturen van een foto uit het nieuwe project. Dit doe ik willekeurig. Hierbij komt ook een stukje (geschreven) verhaal van de geportretteerde. Zo heb je dus toch een eigen persoonlijk verhaal en portret in je brievenbus. Mocht je toch heel graag een polaroid prefereren, dan ga ik daarvoor op zoek naar een oplossing om dit alsnog te verzorgen!

Wil je dus liever een polaroid? Stuur me dan een mailtje en dan komen we er samen uit. Liever een foto met verhaal, of maakt het je niet zoveel uit? Je hoeft dan niet te reageren.

Vanuit het zonnige Mandurah, een lieve groet en stay safe!

Sanne

Deze afgelopen 5 weken waren een rollercoaster. Maar het was niet voor niks, want ik heb mijn doel behaald! En dat dankzij jullie. Lieve donateurs. Hartverwarmende donaties en berichten, ik ben ontroerd! En dan ook nog eens de steun en het vertrouwen van het Mondriaan fonds. Ik kan vol vertrouwen aan dit nieuwe project beginnen.

Gisteren heb ik al mijn eerste generatiegenoten geïnterviewd en geportretteerd hier in Kaapstad. En dat voelde goed. Ik merk dat ik nog zoveel kan leren van anderen. Op naar de rest van de wereld!

Liefs en nogmaals bedankt,

Sanne

Lieve (aanstaande) donateurs,

De campagne is met 10 dagen verlengd. Het is komkommertijd in Nederland. Er zijn nog een hoop mensen vakantie aan het vieren. En om die reden geef ik het wat extra tijd! Jullie kunnen nog t/m woensdag 4 september doneren.
Spread the news! Deel mijn campagne of Facebook, met je buurvrouw of die leuke collega.

Dankjewel!

Liefs Sanne

Nog 9 dagen te gaan en de teller staat op 62 procent! DANK voor al jullie steun tot nu toe!

Maar we moeten nog even de schouders eronder, en keihard aan het werk voor de laatste donaties!

Ik licht nu een tweede tegenprestatie toe:

Voor €250 maak ik een analoog portret van jou, of van iemand anders. Ik maak de foto op dezelfde werkwijze als de foto's uit het project. Ik neem de tijd om je te leren kennen, en we maken het portret op een relaxte manier waardoor relaxt op de foto komt. Je krijgt de foto digitaal als scan én als print op 30 x 40 cm.

Ik maak deze foto met mijn Mamiya RZ67 PRO II. Hiermee maak ik ook de beelden uit mijn project. Dit is een middenformaat camera en levert prachtige foto's!

Wil je ook zo'n portret? Doe dan hier je donatie!

Lieve mensen,

Ik wil iedereen nu al ontzettend bedanken voor de steun en lieve woorden! Deze crowdfunding is af en toe zenuwslopend maar vooral hartverwarmend. Ik krijg steun uit allerlei onverwachte hoeken, zo bijzonder! We zitten nu op 54%, over de helft dus. De aankomende weken nog even keihard aan de slag om de 100% te halen!

Mocht je nog niet hebben gedoneerd maar wel graag iets willen bijdragen klik dan op deze link!

Ook waardeer ik het als je de campagne deelt via Facebook, Twitter, Linkedin of Instagram!

Bij de 60% zal ik een nieuwe tegenprestatie uitlichten.

Wow! Al bijna 40% van het totaalbedrag opgehaald in de afgelopen 10 dagen dankzij al jullie donaties! Super blij!

Mocht je nog niet hebben gedoneerd maar wel graag iets willen bijdragen klik dan op de knop ''doneer nu'' en kies voor de verschillende tegenprestaties.

In deze update zal ik 1 tegenprestatie uitlichten:

Bij een donatie van €60,- krijg je een unieke polaroid thuis gestuurd die ik maak tijdens de reis. Ik neem namelijk een polaroid 600 camera mee. Als ik tijdens mijn trip iemand ontmoet die ik interview en portretteer zal ik daarnaast ook een polaroid maken. Ik schrijf dan een quote op van de geportretteerde welke typerend was voor het gesprek. Op deze manier heb jij een uniek stukje van het project in handen dat niemand anders heeft!