Met Overlijdensberichten schreef ik een persoonlijke vertelling over liefde en verlies en hoop ik op meer verbinding en gesprek over de dood.
Dat wat het noodlot van je wegneemt...
Ik ben Lotte de Schouwer. Ik ontwerp (vooral pins, zie hier), schrijf en illustreer (dat probeer ik sinds kort voornamelijk hier te doen). In augustus 2018 verloor ik mijn vriend Michiel aan een hersentumor. Dat dit mijn leven zou veranderen, was mij van tevoren wel duidelijk. Maar ik had nooit gedacht dat mijn eerste en meteen zo intieme ontmoeting met de dood mij ook zoveel goeds zou brengen.
In grote delen van de Westerse wereld zijn we niet erg comfortabel met de dood. Dat is deels wel begrijpelijk. Verlies is klote en die pijn stoppen we liever weg. Maar iets wat zo onontkoombaar is maak je niet makkelijker door het te negeren. Juist niet. En daarbij maakt juist de eindigheid van het leven haar zo waardevol. Ik had het geluk om heel open en eerlijk over de dood te kunnen praten met mijn vriend en zijn familie. Toen hij er niet meer was heb ik het onderwerp heel bewust opgezocht in mijn creatieve proces. Zo lang ik nog over Michiel kon schrijven en tekenen, kon hij nooit echt weg zijn.
...en dat wat je met beide handen terug pakt.
Uit het dagboek wat ik bijhield in de weken voor zijn dood en de maanden erna en mijn gedachten over hoe met de dood om te gaan, ontstond 'Overlijdensberichten'. Een persoonlijke vertelling over liefde en verlies in dagboekfragmenten, illustraties en gedichten. Mijn eigen ervaring met een universeel onderwerp waar ik eigenlijk iederéén toe zou willen uitnodigen er eens een gedachte of gesprek aan te wijden. Mij bracht de intimiteit van iemand te mogen zien sterven uiteindelijk veel moois. Dat verhaal, van hoe het óók kan, wil ik zo graag vertellen.
Overlijdensberichten kwam tot stand met behulp van een aantal geweldige onbaatzuchtige meelezers en redacteuren. Nu moet het boek nog vormgegeven worden en natuurlijk gedrukt! Daarvoor roep ik jullie hulp in. Niet per se omdat het er anders echt niet zou komen, maar omdat crowdfunding de mogelijkheid biedt om precies te weten wie je lezers zijn, en daarmee in contact te staan. Zodat ik verder kan met het voeren van het gesprek over de dood. Alvast ontzettend bedankt voor je betrokkenheid en steun om mijn geesteskind tot leven te wekken.
