Een film over flamencomuziek en dove mensen. Ik ben Raquel Kurpershoek, een twintigjarige student zang op de afdeling wereldmuziek van Codarts, het conservatorium van Rotterdam. Mijn droom is een korte film te maken, Traslasierra, waarin een flamencozanger in een dorp terechtkomt waar alleen dove mensen wonen.
Traslasierra is een gehucht in Andalusië. Het betekent letterlijk ''achter de heuvel'', maar in de film heeft de naam
Een film over flamencomuziek en dove mensen.
Ik ben Raquel Kurpershoek, een twintigjarige student zang op de afdeling wereldmuziek van Codarts, het conservatorium van Rotterdam. Mijn droom is een korte film te maken, Traslasierra, waarin een flamencozanger in een dorp terechtkomt waar alleen dove mensen wonen.
Traslasierra is een gehucht in Andalusië. Het betekent letterlijk ''achter de heuvel'', maar in de film heeft de naam nog een andere betekenis: het is ook een prachtige metafoor voor de positie waarin doven zich in de maatschappij bevinden.

Waarom deze film
Ik zelf ben half Spaans. Mijn moeder is flamencodanseres en in mijn jeugd heb ik alle schoolvakanties doorgebracht in ons huis in de buurt van Traslasierra. Ik heb daardoor een hele diepe band met het oude Andalusië, zijn flamenco en manier van leven.
Een andere fascinatie van mij is de dovencultuur. Ik voel me er enorm toe aangetrokken door de vitaliteit, vindingrijkheid en doorzettingsvermogen waarmee dove mensen zich een plaatsje in de maatschappij verwerven. Ze moeten zich extra inspannen om met de buitenwereld contact te maken. Ze staan heel erg voor je open, kijken je recht aan en reageren expressief. Omgangsvormen die ik in het normale leven nogal eens mis. En op een bepaalde manier herken ik in hun expressieve manier van communiceren het Andalusische dorpsleven van mijn jeugd.
Flamencomuziek en de wereld van doven: het lijken twee onverenigbare werelden. Maar ik wil in deze film aantonen dat als de wil tot contact bestaat, alles mogelijk is. Emoties zijn universeel. De flamencozanger in de film en de dovedorpsbewoners vinden elkaar daarin, hoe verschillend hun uitdrukkingsvormen ook zijn.
Ik hoop dat deze film bijdraagt tot een ruimere en vrijere opvatting van menselijke omgangsvormen. Muziek en doventaal kunnen een waardevol tegenwicht bieden aan het verbale geweld dat zozeer de overhand dreigt te krijgen. Help je mee een kleine bijdrage te leveren aan een mooiere wereld?
Doneren
Met deze crowdfunding hopen we kostendekkend te kunnen werken. Tot die kosten behoren, apart van de productiekosten van een film (geluidsopnames, montage, afwerking), de reis- en verblijfkosten van minimaal tien mensen. De opnames vinden in december plaats. Vóór die tijd hoop ik natuurlijk op zoveel mogelijk steun. Help jij mij een handje mee?
Alvast van harte bedankt!
Nieuwste donaties

Mei
28-10-2018 13:13Ik hoop dat het project het haalt met €15000 steun van voorde kunst!

Een donateur
25-10-2018 18:01Reeds besproken tussen Swedoro en Raquel

Mirna Attia
24-10-2018 21:29Geweldig project Raquel !