translation below

TOENIET plakske

Toen ik in het vierde middelbaar naar de kunsthumaniora trok leerde ik Cyriel kennen. Hij spaarde voor dreadlocks en speelde zeer luid ‘Killing in the name of’ van Rage Against the Machine op zijn saxofoon. Samen luisterden we uren plat op onze rug, ogen gesloten naar John Coltrane en Lee ‘Scratch’ Perry. In zijn traphal improviseerden we, hij op saxofoon en ik op klarinet, terwijl wij de trap op en neer liepen.

In die periode verzamelden wij intensief tot bijna obsessief lp’s of ‘plakskes’, zoals Cyriel zo mooi in het Gents kon zeggen. Elke woensdagmiddag fietsten wij na de les om het snelst naar de platenwinkel voor de nieuwe aanvoer.

Na de middelbare school ging ik naar de hogeschool van Sint-Lucas en koos hij resoluut voor muziek.

In dat jaar begon hij aan de bouw van zijn volledig mechanische drummachine. Op de zomerstages die hij volgde wist hij iedereen te verrassen met zijn unieke spel op saxofoon en zijn ingenieuze drummachine.

Hij verhuisde naar Amsterdam voor een opleiding compositie op het gerenommeerde conservatorium. Niet veel later stapte hij uit het leven. Dat is bijna twee jaar geleden.

Afgelopen woensdag was zijn 22ste verjaardag. Als cadeau willen we een plakske maken met de muziek die hij ons achterliet. Het elpeetje zal TOENIET gedoopt worden, de bijnaam die zijn ouders hem gaven, afgeleid van deugniet.

Reserveer jij al een plakske?

Door te doneren reserveer jij al een TOENIET en zorg jij er mede voor dat we een feest kunnen geven met optredens en drankjes als het plakske eenmaal in zijn hoesje zit.

TOENIET plakske

I first met Cyriel when I was 15, in my first year of junior art school. At that time he was saving up for dreadlocks and played an ear-splittingly loud rendition of Rage Against the Machine’s ‘Killing in the name of’ on his saxophone. Together we listened to John Coltrane and Lee ‘Scratch’ Perry for hours, lying on our backs, eyes closed. We improvised in the stairwell of his parents’ house, me on clarinet, him on sax, clambering up and down the stairs.

In that period we were passionate, not to say obsessive, collectors of LPs, or ‘plakskes’ as Cyriel would say so nicely in the Ghent dialect. Every Wednesday after school we’d race to the record store on our bikes to check out the newest arrivals.

After high school I went to the LUCA School of Arts, while he opted resolutely for music.

It was that year that he began the construction of his completely mechanical drum machine. At summer courses he delighted everyone with his unique approach to the sax and his ingenious drum machine.

He moved to Amsterdam to study composition at the renowned Conservatorium. It was not long after that we lost him. This was almost two years ago now.

Last Wednesday would have been his 22nd birthday. As a present we would like to make a plakske with the music that he left behind. The LP will be christened TOENIET, the nickname his parents gave him, derived from the Flemish word deugniet, which means ‘rascal’.

Target of the campaign

When you donate you will be both reserving a copy of TOENIET and helping us to organise a party, with performances and drinks, to be held when the plakske has been pressed and is ready for its sleeve.

Bekijk hier filmpjes met Cyriel aan het werk:

Voor het HERMESensemble
Musica Neerpelt compositiestage SoundMine
Ensemblewerk (2015) / Nadar Summer Academy
Met machine