Stenen kun je niet eten

‘Mensen lezen graag over mislukkingen’

Begin dit jaar benaderden we schrijver en publicist Romke van de Kaa met de vraag of hij ambassadeur of adviseur wilde worden van Stenen kun je niet eten. Daar voelde hij niet voor, maar hij nodigde ons wel uit voor een gesprek. Die uitnodiging grepen we met beide handen aan, we waren namelijk heel benieuwd naar zijn overwegingen en wie weet konden we zo toch nog wat wijze adviezen voor ons boek bemachtigen.

We ontmoeten Romke van de Kaa thuis in Dieren waar hij een voormalige oranjerie bewoont, een karakteristiek pand met een rijke geschiedenis dat deels teruggaat tot de middeleeuwen. We spreken elkaar aan de keukentafel met uitzicht over de prachtige tuin en uiterwaarden.

Romke is duidelijk, hij vindt Stenen kun je niet eten een goed idee maar betwijfelt of we eetbare planten wel in de stad moeten verbouwen. Immers, de meeste fijnstof en vervuiling bevinden zich toch in de stad, net als honden- en kattenplas. Wij voeren op onze beurt aan dat juist in de stad de meeste versteende tuinen en tuiniers te vinden zijn en dus de meeste winst te behalen als het gaat om vergroening. De vervuiling is overigens ook wat ons betreft, zowel in de stad als op het platteland, een reden om groenten en fruit goed te wassen voordat we ze eten.

We gaan naar huis met een hoop goede tips, waarvan eentje er ons het meest zal bijblijven: ‘ Tuinen en tuinboeken mogen best wat minder braaf en kwezelig. Niet alles lukt, vertel ook over uitdagingen en mislukkingen. Mensen lezen graag over mislukkingen.’

‘Als je dan een kersenboom in je tuin zet, plant dan een eetbare en geen sierkers’.

‘Eetbaar is wat anders dan lekker. Begonia is lekker. Dahlia en viooltjes zijn decoratief en eetbaar maar vind ik niet lekker’.

Na 2 weken crowdfunden en met nog 25 dagen te gaan staat de teller op 4.440 euro. Maar liefst 53 donateurs hebben zich achter Stenen kun je niet eten geschaard en ons gesteund met een gift. Daar zijn we heel erg blij mee! Alle beetjes helpen, en hoe meer support we krijgen, hoe enthousiaster wij zijn om door te gaan. Om ons streefbedrag van 20.000 euro te kunnen bereiken, zijn we ook naarstig op zoek naar bedrijven die ons met een substantiële financiële bijdrage willen sponsoren. Daar zetten wij uiteraard iets moois tegenover, zoals een workshop of een meet-upmet de makers.

We zagen de berichten deze week een aantal keer voorbijkomen op Twitter: de klimaatverandering is het meest voelbaar in steden. Hoe belangrijk is het dus om die stad zo groen mogelijk te maken. Dat kan al op je eigen kleine postzegel, door stenen te vervangen door planten, want ‘… met veel vegetatie blijft een gebied ook koeler’. Om nog maar niet te spreken van het positieve effect op onze gemoedstoestand en de lucht die we inademen.

Als makers van Stenen kun je niet eten gebruiken wij permacultuur als uitgangspunt. Dat betekent dat we ons vanuit de ontwerpprincipes van permacultuur steeds afvragen hoe we te werk willen gaan, stilstaan bij wat we tegenkomen en bewust kiezen hoe we ermee omgaan. Het is een sociaal proces maar ook een inhoudelijk proces; het gaat over de keuzes die we maken voor de inhoud en de productie van het boek. We zullen er de komende tijd wekelijks over bloggen.

We zijn los!
Afgelopen vrijdag hebben we onze crowdfunding gelanceerd in Eindhoven, de thuisbasis van Marije en een plek waar we elkaar dikwijls ontmoeten voor overleg. Het is tevens één van de steden die we in het boek in beeld gaan brengen, met de eetbare tuin van Ellen Verhagen. We waren dan ook blij dat Eindhoven Kantelt en Seats2Meet ons een podium gaven voor de lancering. Met een bakfiets vol groen fietsten we de campagne erin!

Dank voor je support!
Door middel van de crowdfunding en je support kunnen we het boek daadwerkelijk gaan maken. Het plan is om 1 juli te starten met de interviews en fotografie; we hebben dan zo’n 3 maanden om de tuinen op hun mooist in beeld te brengen. Voor ons alle drie is dit crowdfunden een heel nieuwe ervaring. Heel eerlijk: we vonden en vinden het best spannend. Maar wat worden we blij van alle enthousiaste reacties en gulle donaties! We zijn er nog lang niet, dus vertel het door. Alvast veel dank voor je support!

Groet,
Marije, Sietske en Rozemarijn