Act Martial

Ik kon er redelijk snel om lachen, maar ik baalde van de week zo van mezelf, ik dacht ‘wat heb ik me nu weer op de hals gehaald! Ik ben zo klaar met grote dingen ondernemen! Laat me gewoon lekker mijn ding doen en dan komen de ‘grote’ dingen vanzelf wel.’ (Pa, bij deze heb je een vrijwaring even hartelijk te lachen.) Aan de andere kant moet je soms ook grote stappen wagen om verder te komen en dat is deze campagne er een van.

Ik ben dit niet slechts begonnen om het einddoel te halen; ook om de reis en the fun along the way. Om blokkades te doorbreken die me weerhouden te doen wat ik wil, en zo dichter bij mijn doel te komen. De keuze om van de reis te genieten moet je wel maken als je zoiets groots onderneemt, anders overleef je zo’n intensieve tijd of eventueel tegenvallend eindresultaat mentaal niet.

Het hele Act Martial traject spar ik continue buiten mijn comfort zone. Dat is heel erg motiverend en bekrachtigend, omdat ik mijn vermogen continue stretch, maar ook vermoeiend. En als je het dan moeilijk vind om even iets anders -of niks- te gaan doen, dan trekt je lichaam op een gegeven moment vanzelf wel aan de teugels tot een halt. Midden in een campagne is niet het meest praktisch moment om overweldigd te raken, maar het zal er wel bij horen. De afgelopen week heb mijn hoofd dan ook zo veel mogelijk rust proberen te gunnen en weer wat in balans proberen te komen, zodat ik iets verderop weer kan knallen.

Daarom duurde het ook even voordat ik deze update wist te plaatsen; ik wist niet zo goed wat ik moest schrijven, omdat er op gedrukte flyers en email verkeer na, niet zo gek veel tastbare ontwikkelingen zijn geweest in Act Martial. Er zijn een paar donaties binnengedruppeld en ik was op de radio met een interview, waarop aansluitend mijn nummer “Inevitably” werd gedraaid :) >> listen https://www.youtube.com/watch?v=7jeigoaWol4

Wetend dat de tijd tikt, is het wel lastig om me, al dan niet noodgedwongen, even te onttrekken aan alles wat nog moet gebeuren en de vraag ‘verlies ik het geloof en ben ik aan het opgeven of ben ik aan het loslaten, zodat ik met de stroom kan meegaan?’ speelt zich dan ook af in mijn hoofd. Ik bedoel de stroom van het universum. Het universum is immers beter in zaken regelen dan ik en ook al wil ik dat nog wel eens vergeten, een blik op nog in te voeren bonnetjes zegt genoeg. Life is such fun.

Misschien moet ik mezelf er maar op vertrouwen dat het goed is wat ik doe. Volgens mij kan ik het ook niet echt verkeerd doen, omdat alles onderdeel is van het pad dat ik bewandel. Ik voel de wind in mijn rug en ondanks de tussentijdse turbulenties ben ik goed op weg.

Ondertussen ben ik onderweg naar een repetitie voor een stuntklus die ik volgende week heb. Excited! Ik moet anderhalve meter naar beneden vallen door een tafel heen. Ik zal “Let it go” zingen (help me herinneren dat ik dit slechts in mijn hoofd doe…), en alles even laten voor wat het is. Want dat is wat een van de wetten van het universum zegt; ‘stop the resistance and allow it to flow to and through you.’ Hoewel ik me misschien beter kan concentreren op mijn lichaamshouding om veilig te landen…

Ik reis. Ik land. Ik reis. Ik land. Ik reis. Inevitably.

En zo was er al meer dan een week voorbij! Dat gaat hard. Het begin is er, tegelijkertijd hebben we nog een lange weg te gaan.

How in the name of..?

Ik heb me de afgelopen week voornamelijk gericht op het bedenken en plannen van aantrekkelijke evenementen in en buiten Apeldoorn. Over twee weken zal er bijvoorbeeld een filmquiz plaatsvinden in een van Apeldoorns gezelligst cafeetje. Daarnaast ga ik met jonge mannen de Dam op om Amsterdam wakker te schudden met korte actieshows (bedankt Marc voor het toffe idee).

Daarnaast reik ik uit naar de pers. Ik heb vandaag een interview gehad voor een van de grotere kranten van Apeldoorn en ik heb voor zaterdag een tweede radio interview gepland. Dit station zit bij mij in de straat, leuk he?More come!

Beluister hier radio interview #1 op Ping FM
https://youtu.be/fTyzBSZRUSU
(Ik heb het opgenomen met mijn laptop, dus de verhoudingen zijn wat anders dan je zou verwachten, maar dat mag de pret niet drukken.)

Friends will be friends

Het is een spannende en hectische tijd op meerdere fronten, maar gelukkig heb ik onmisbare toppers om me heen die met me meedenken. Ik sta er niet alleen voor. Het lied "Friends will be friends" van Queen zit dan ook aardig prominent in mijn hoofd. Bij jou nu ook? Geen dank ;)

Hiermee ga ik mijn flyer af maken. Wat denk je?