Op 10 maart ontving ik een recensie van de Nederlandse Bibliotheek Bond Biblion over mijn gedichtenbundel 'Vergeet-me-nietjes'. Ik ben daar heel trots op en wil de recensie graag met jullie delen

Op een paar 'Vergeet-me-nietjes' na zijn alle bundels die als tegenprestatie voor mijn crowdfunding aan de donateurs geleverd zouden worden ontvangen door de donateurs. Het was een behoorlijk stuk tijdrovende administratie, maar ik hoop dat alle bundels in goede orde zijn ontvangen. Het is de afsluiting van een mooi geslaagd project en ik ben eigenlijk wel benieuwd naar reacties. Dus laat me even iets horen via Facebook of de mail ([email protected]). Gisteren kreeg ik al een erg positieve reactie binnen:

Hans ik sta versteld. Zelden zo'n mooi uitgevoerde gedichtenbundel gezien en dan nog wel in een stevige hardcover. Perfect verzorgd, professioneel uitgevoerd en schitterende foto's. De gedichten moet ik nog lezen, maar dit wilde ik je alvast laten weten. Het nodigt uit om te lezen en te bladeren. Dankjewel.

Mochten er nog vragen zijn of is er meer belangstelling voor een bundel, dan hoor ik dat natuurlijk ook graag. Ik wil nogmaals iedereen bedanken, die bijgedragen heeft aan het uiteindelijke succes.

Dinsdag 20 december vond de presentatie plaats van mijn gedichtenbundel 'Vergeet-me-nietjes' in de sfeervolle verbouwde boerderij 't Manneke in Berkel en Rodenrijs. Vanaf 16.30 uur druppelden de gasten binnen en een kwartiertje later zijn we begonnen met het laten zien van het interview dat Stan Hill met mij had voor zijn programma 'Kunstwerk' van RTV Lansingerland. Een hele maand lang tot en met 2e kerstdag wordt dat interview elk uur uitgezonden. Helma Bianch was de deskundige cameravrouw. Na het interview was het tijd voor een gedicht. Ik had gekozen voor het gedicht 'moeder' uit mijn bundel. 'Moeder' is eigenlijk een liedje uit het repertoire van mijn vroegere cabaretgroep 'De Eigen Bijdrage'. Daarom kon het gezongen worden. Indertijd deed Ariëtte dat en zij werd dan begeleid door Coen op de piano en Frans op de gitaar. Ariëtte, Coen en Frans zijn helaas te jong overleden en het liedje 'moeder' werd daarvoor heel speciaal voor mij en de ander 5 cabaretvrienden. Via de jongste zoon van Coen kwam ik in contact met een zangeres Anita Stevens en zij heeft tijdens de presentatie 'moeder' a capella gezongen als een tribute aan de overleden vrienden. Het was een ontroerend moment.

Na Anita heb ik de eerste 2 exemplaren van de 'Vergeet-me-nietjes' overhandigd aan Ankie van Tatenhove (wethouder in Lansingerland) en prof.dr. Hans Becker (oud-directeur van Humanitas Rotterdam). Even werd ik wat nerveus door de overtollige loftrompetten die aan mij geadresseerd werden.

Na het uitreiken van de eerste 2 exemplaren van 'Vergeet-me-nietjes' was het tijd om mensen te bedanken. Ik had mijn bundel nooit zo mooi kunnen realirseren als ik niet de medewerking van de uitgeverij deKeijzervanAken had gekregen (Paul van Aken en Wesley de Keijzer), de fotograaf Alain Ulmer en de corrector Bert Post. 'Vergeet-me-nietjes' is niet alleen van mij, maar ook van hen

Het laatste woord was aan Ignar Rip (AlzheimerMuziekGeluk.nl), die het nawoord in mijn bundel heeft geschreven.

Na het officiële gedeelte was er nog voldoende tijd om onder het genot van een hapje en drankje de bijeenkomst op informele wijze voort te zetten. De bundels werden gesigneerd uitgedeeld en moe maar met een zeer tevreden gevoel ben ik thuis languit op de bank gaan nagenieten. Veel bundels zullen naar Akropolis (Humanitas) de Oudelandse Hof, huize St. Petrus, de Tuinen en Welzijn Lansingerland gaan met als doel mensen die met ouderen- en/of verpleeghuiszorg hebben te maken een hart onder de riem te steken, door middel van de herkenbare en toegankelijke gedichten.
Het was een prachtig einde van een spannende periode. De administratieve afhandeling zal na de kerst plaats vinden. Bijna 400 gesigneerde bundels op de plaats van bestemming te krijgen is nog een aardige klus. Veel dank ben ik verschuldigd aan alle donateurs, die ik hierbij nogmaals wil bedanken

Ignar Rip overhandigt mij hier de Pink socks die wereldwijd bekend staan als symbool voor mensen in de zorg

Op 20 december is het eindelijk zo ver. Dan worden de eerste 'Vergeet-me-nietjes' uitgereikt aan de wethouder van Lansingerland, Ankie van Tatenhove en aan de oud-directeur van Humanitas Rotterdam, prof. dr. Hans Becker. Alle donateurs hebben een uitnodiging ontvangen voor de release. Het zal een informele bijeenkomst worden met en paar verrassingen. Na afloop van het officiële gedeelte zal ik bundels gaan signeren en uitdelen aan de donateurs. Ik kijk er erg naar uit.

Tijdens een etentje met Els, de kinderen en kleinkinderen voor mijn verjaardag kreeg ik van de (klein)kinderen een origineel cadeau. Een banner voor bij de eventuele presentaties die ik hoop te gaan geven voor mijn gedichtenbundel.

Het lukt de drukker niet om te garanderen dat de gedichtenbundels 'Vergeet-me-nietjes' op 15 december binnen zullen zijn. Daarom is de release nu definitief verplaatst naar dinsdag 20 december van 16.30 - 18.00 uur in 't Manneke Leeweg 33 in Berkel en Rodenrijs. De officiële uitnodiging volgt nog, maar zet de datum en tijdstip vast in je agenda. Ik stel het zeer op prijs als zoveel mogelijk donateurs komen, dan heb je de bundel voor de kerst binnen. Laat even weten via de mail als je onverhoopt niet kunt komen i.v.m. de catering.
Ik kreeg zojuist bericht dat de wethouder Ankie van Tatenhove komt om een eerste exemplaar van de gedichtenbundel in ontvangst te nemen.

Mijn geslaagde crowdfunding is nu bij 'Voor de kunst' officieel afgesloten. De 'Vergeet-me-nietjes' zijn naar de drukker. Ik had in een vorige update gemeld dat de release waarschijnlijk op 15 december zal plaats vinden. Dat blijkt niet haalbaar. Omdat zowel de uitgever deKeyzervanAken als ik de bundel toch graag voor de kerst willen presenteren hebben we er nu voor gekozen om de release op dinsdag 20 december plaats te laten vinden van 17.00 uur tot 18.30 uur. Alle donateurs stuur ik nog een officiële uitnodiging. Ik besef dat het een wat ongelukkige datum kan zijn in verband met allerlei kerstvieringen, maar ik hoop toch op een goede opkomst. Ik ga de komende weken de presentatie voorbereiden. Ik heb nog een optie op 2 zalen in Berkel en Rodenrijs. Ik zal begin volgende week een keuze maken.
Over het programma kan ik nog niet veel vertellen, behalve dan dat het verrassend, gezellig en informeel zal zijn en dat er voor hapjes en drankjes gezorgd wordt. Ik zal zelf zeker bundels gaan signeren. De mensen die hun bundel(s) meenemen krijgen ter plekke (zoals beloofd) hun verzendkosten (€ 7,-) terug.
Ik kijk erg uit naar de release en vind het leuk wanneer ik jullie allemaal kan ontmoeten. Ik zal in verband met de catering via de uitnodiging wel aan jullie vragen of je wel of niet kunt komen. Jullie horen dus binnenkort nog van me.

Het duurt nog tot half december voordat 'Vergeet-me-nietjes' werkelijk klaar is. In de vorige update schreef ik dat ik me voor ga bereiden op het verschijnen van mijn bundel, door mijn administratie bij te werken en om de presentatie te gaan voorbereiden. Dat doe ik ook en dat is een behoorlijke klus, maar vandaag vond er ook nog onverwacht een leuke ontwikkeling plaats, waarvan ik jullie via deze update op de hoogte wil brengen. Vandaag ( 25 oktober) hebben er televisie opnamen plaats gevonden over mijn 'Vergeet-me-nietjes' voor het programma 'Kunst-uur' van Stan Hill (programmamaker bij RTV Lansingerland). RTV Lansingerland is een regionale radio en televisiezender met een bereik voor de ongeveer 60.000 inwoners van Lansingerland. De zender wordt in de regio goed bekeken. Maandelijks is er een nieuw programma dat een maand lang elk uur herhaald wordt. Dat geldt dus ook voor het onderdeel 'Kunst-uur'. Vanaf 25 november wordt de opname van het interview dat ik met Stan Hill had een maand lang elk uur van de dag uitgezonden.

Het was fris tijdens de opname, die plaats vond op de grens van Bleiswijk en Zevenhuizen op een fraaie plek aan de Rotte. Ik was er nog nooit geweest en we moesten over een aantal smalle weggetjes rijden om de plek voor de opname te bereiken. We stonden uiteindelijk in 'the middle of nowhere' in een typisch Hollands landschap met uitzicht op drie prachtig gerestaureerde molens aan de ene kant en de Rotte aan de anderen kant. Het was een idyllisch plaatje. Helma Bianchi was de vakkundige cameravrouw en ik vond het een hele belevenis om het middelpunt te zijn van deze tv-opname. Stan Hill had toestemming gevraagd aan de bewoonster van de molen om ook rondom haar molen op te nemen. Dat mocht van de bewoonster en ik verwacht dan ook dat het hele bijzondere opnames zijn geworden met o.a. een interview met Stan op het bankje voor de molen.
Toen ik na dit avontuur nogal van kou verkleumd thuis kwam, ging gelijk mijn mobiel. 'Met het Algemeen Dagblad. Ik heb begrepen dat uw crowdfunding succesvol is verlopen. Ik wil u daar graag een paar vragen over stellen voor een artikel in de krant'. Dit was de journaliste aan de telefoon, die een paar weken geleden een artikel in de Zoetermeer editie van het AD geplaatst had over mijn gedichtenbundel. Dus deze week staat er weer iets in de krant. Aan publiciteit geen gebrek.

Na de geslaagde crowdfunding wil ik ook via deze update iedereen die heeft bijgedragen, heel hartelijk bedanken. De gedichtenbundel is nu in concept klaar, op een paar kleine foutjes na, die nog verbeterd zullen worden. Eind van deze maand gaat het boek naar de drukker. Het is bij de drukker (de naam zegt het al) een drukke tijd. Dat betekent, dat eind november niet haalbaar is om 'Vergeet-me-nietjes' te laten verschijnen, maar ik heb de toezegging dat de bundel er half december zal zijn. Nog even geduld dus. Alle donateurs, die één of meerdere bundels besteld hebben zullen worden uitgenodigd voor een feestelijke release. Dat wordt nu waarschijnlijk donderdag 15 december van 17.00 tot 18.30 uur. Zet het maar vast dun in de agenda. Het kan dus nog wel veranderen, want het hangt o.a. af van de beschikbaarheid van een geschikte zaalruimte.
Het wordt nu dus even stil rond de 'Vergeet-me-nietjes', maar ik heb mijn bezigheden nog wel om alles administratief en organisatorisch te regelen en dat neemt ook de nodige tijd in beslag.

In de nacht van 14 op 15 oktober liep om precies 24.00 uur mijn geslaagde crowdfunding bij 'www.voordekunst.nl' af. De teller is blijven steken op het prachtige bedrag van € 4.634,-. Het is echt geweldig, dat er zoveel mensen zijn geweest, die bereid waren om te doneren. Het was soms best spannend, als de teller een aantal dagen stil bleef staan. Maar dan kwamen er ineens weer donaties binnen, soms uit onverwachte en/of onbekende hoek.
Ik maak me zorgen over de ontwikkeling in de zorg voor onze ouderen. Het is precies zoals prof. dr. Hans Becker in zijn voorwoord van 'Vergeet-me-nietjes' weergeeft. 'De aanpak in de gezondheidszorg slaat door naar medische/hygiënische en financiële richting. Het draait allemaal alleen om geld en veiligheid'. Alsof die aspecten alleen de kwaliteit van het leven van onze ouderen bepalen. Er is naast die beperkte visie wel een prachtige theorie van de beleidsmakers over de voordelen van langer thuis kunnen blijven wonen, maar die theorie werkt niet en men houdt de mensen daarmee een worst voor de neus. De kansen op vereenzaming en ongelukken liggen voor de hand bij langer thuis blijven wonen en de problemen zullen daardoor alleen maar toe gaan nemen. De overheid denkt dat het goedkoper is. Maar niets is minder waar. In het nieuws komen steeds meer verhalen, dat de politie moet worden ingeschakeld bij verwarde mensen, dat de wachtlijsten bij huisartsposten vast lopen, dat het gebruik van dure medicijnen schrikbarend toeneemt. En dat kost allemaal geld, heel veel geld. Het is slechts het verleggen van de geldstroom in het beleid wat er nu gevoerd wordt.

DE GROTE FOUT is naar mijn mening de afschaffing van het verzorgingshuis. Mijn eigen moeder heeft er jaren geleden nog 5 jaar naar tevredenheid kunnen wonen, voordat ze overleed in 2002. Toen was het nog redelijk goed in vergelijking met de situatie van nu. Mijn moeder had veel sociale contacten, deed mee met activiteiten, voelde zich veilig, werd gewaardeerd en hoefde daarom geen dure antidepressiva te slikken tegen de vereenzaming. Het was ook voor ons als mantelzorgers een geruststellende situatie.
Beleidsmakers en overheden nemen beslissingen op papier en die beslissingen zijn wars van de alledaagse praktijk. Beleidsmakers zijn rekenmeesters, ze hebben nooit met de 'poten in de modder' gestaan en de oplossingen moeten volgens hen komen van mensen, die in de zorg geconfronteerd worden met stapels protocollen, regels en rapportage. En dat wringt, omdat medewerkers in de zorg geleerd hebben om voor de ouderen te zorgen door het bieden van aandacht, warmte, veiligheid. Personeel raakt overspannen, wordt ongemotiveerd en gaat afhaken. En dat terwijl er steeds meer mensen nodig zijn voor onze ouderen. Maar nee, de overheden en inspecties wijzen met een beschuldigende vinger naar de zorginstellingen, die ondermaats zouden presteren en verdringen de gedachte dat zij zelf juist schuldig zijn aan de ontstane situatie. Het is de makkelijke weg om de schuld buiten jezelf te leggen.
De oplossing is volgens mij te vinden in het terug brengen van de verzorgingshuizen, door creativiteit, door medemenselijkheid en aandacht voor de ouderen de ruimte te geven, door regels en protocollen tot een minimum beperken, door dure bestuurders af te schaffen en door af te komen van de beperkte en eenzijdige tunnelvisie zoals die nu gegroeid is. Maar ja, we moeten kennelijk met de ontstane kortzichtigheid 'dealen'. De beleidsmakers, de overheden, de bestuurders denken echter onterecht het gelijk aan hun kant te hebben.
Voor al die mensen, die in de ouderenzorg en verpleeghuizen actief zijn als medewerker, vrijwilliger of mantelzorger en die veel waardering verdienen is 'Vergeet-me-nietjes' een bundel met gedichten die herkenbaar en toegankelijk zijn. De gedichten geven ruimte aan de dimensie van de psychisch en emotionele kant van de zorg.

Ik moet vaak denken aan een uitspraak van Joep van 't Hek: 'We worden als mens gemiddeld drie jaar ouder. Maar welke jaren????'
Ik hoop dat de kentering in de ouderenzorg niet te lang op zich zal laten wachten, zodat ook het welzijns- en leefbaarheidsaspect in ere hersteld gaat worden, zodat ouderen niet voor een voortijdig 'voltooid' leven hoeven te kiezen, maar binnen de gegeven omstandigheden van het ouder zijn lang kunnen blijven genieten van het leven.
Ik hoop dat veel mensen 'Vergeet-me-nietjes' zullen waarderen. Alle donateurs: 'HARTELIJK DANK'.

Ik ben trots op het voorwoord dat prof. dr. Hans Becker voor mijn 'vergeet-me-nietjes' schreef en ik wil het jullie daarom niet onthouden.

In tegenstelling tot de gangbare aanpak in de gezondheidszorg, medisch/hygiënisch en financieel gericht, wordt in deze gedichtenbundel van Hans Cieremans voorzien in een geheel andere behoefte van cliënten: psychisch emotioneel. De behoefte aan prikkels en het delen van gevoelens via een intens communicatiemiddel, namelijk de poëzie. Dit voldoet aan de behoefte van het delen van intense gevoelens. Dat is heel wat anders dan communiceren via 'keukentafelgesprekken' en protocollen.

Hans Cieremans, cliënten vertrouwenspersoon, weet als geen ander waar de ouder wordende mens met al zijn groeiende handicaps en toenemende eenzaamheid, behoefte aan heeft: gevoelens delen met de medemens, iets om over te praten.

Humanitas kent lange historie met het trachten te voldoen aan deze behoeften, het verschaffen van conservation pieces, iets om over te praten. Hoewel een niet religieuze organisatie heeft zij daarom geestelijk begeleiders van veel stromingen, heeft zij herinneringsmusea, waar zelfs dementen herinneringen kunnen opwekken en delen met medebewoners en familie. De herinneringsmusea zijn dus een echte innovatie in de zorg, maar dat zijn gedichten zoals in deze bundel ook. Deze gedichtenbundel heeft overigens al voorlopers bij Humanitas, zoals de gedichten van Leo Stilma. Cieremans mooie gevoelige gedichten zullen zeker mensen ontroeren en niet alleen cliënten, maar ook vele anderen. Uiteraard zullen mensen die met allerlei handicaps in hun laatste levensfase verkeren, overladen met pillen, injectiespuiten en gesprekken over hun handicaps, het meest receptief zijn voor deze gedichten. Het zal hun leven verrijken en helpen in de laatste levensfase toch een menswaardig bestaan te hebben. Hulde dus voor Hans Cieremans en ik hoop dat er meer van deze gedichtenbundels tot stand komen

Hans Becker
Oud-directeur Humanitas

Op 4 oktober kreeg ik bericht van het ZEIL-fonds uit Lansingerland, dat ze mijn project financieel steunen. Daarmee haalde ik het streefbedrag van € 4000,-. Ik ben er heel erg blij mee en ik ben er trots op dat het bedrag gehaald is. Dat is naast de prachtige donatie van het ZEIL-fonds gelukt door de geweldige medewerking van sponsors en van mensen die daadwerkelijk aan mijn bundel bijdragen. De 'gunfactor' is groot. Mijn dank kan dan ook niet groot genoeg zijn. Naast de beloofde tegenprestaties zullen er bundels gaan naar Akropolis (Humanitas) en naar instellingen voor de ouderenzorg in Lansingerland (De Oudelandse Hof, St. Petrus, de Tuinen en Welzijn Lansingerland). De instellingen in Lansingerland hebben dat m.n. te danken aan de donatie van het ZEIL-fonds en andere bedrijven in de gemeente die hebben bijgedragen. In Akropolis zijn het m.n. de cliëntenraden, die gedoneerd hebben.
Het doneren mag natuurlijk de komende dagen gewoon doorgaan, want hoe meer geld, hoe meer boeken ik kan laten drukken, hoe meer mensen er plezier van kunnen hebben. Eind van deze maand gaat 'Vergeet-me-nietjes' naar de drukker

De komende weken ga ik alles administratief voorbereiden en ga ik me buigen over een release (waarschijnlijk begin december). Iedereen die gedoneerd heeft gaat van me horen.

De afgelopen twee dagen heb ik op een voorlichtingsmarkt over Alzheimer in Lansingerland gestaan en op een 'vitaalbeurs' in Zoetermeer. Het artikel hierboven stond op 1 oktober in het Algemeen Dagblad (editie Zoetermeer). Bij beide markten hebben zich vier mensen ingeschreven voor een bundel. Eén van die mensen in Zoetermeer was oud minister Nawijn. Ik ben benieuwd wat hij o.a. zal vinden van mijn gedicht met de titel 'het hoofddoekje', waarin ik de grote betrokkenheid in de zorg beschrijf van veel vrouwen en meisjes die een hoofddoekje dragen.
Toen de voorlichtingsmarkt in Lansingerland afgelopen was hebben de aanwezigen in een openlucht-bioscoop gekeken naar de indrukwekkende film 'Iris'. Er is nu ruim € 3000,- binnen. Op naar de laatste € 1000,-. Maar dat komt goed, daar zorg ik zo nodig zelf voor.

Het uur U nadert voor de crowdfunding van mijn nieuwe gedichtenbundel ‘Vergeet-me-nietjes’. Nog ruim 2 weken en dan moet ik het streefbedrag van € 4000,- gehaald hebben. Ik sta nu op € 2856,-, maar er loopt nog een toezegging van de PLUS uit Bergschenhoek en ik hoop ook nog op een bijdrage vanuit het ZEIL-fonds van de gemeente Lansingerland. Morgenavond ga ik om 19.00 uur de ‘vergeet-me-nietjes’ promoten op een info-markt overAlzheimer bij het gemeentehuis van Lansingerland, waarna om 20.00 uur de indrukwekkende film ‘Iris’ afgespeeld gaat worden in een heuse openlucht bioscoop (bij slecht weer is het binnen). Als je interesse hebt (en dat hoop ik), trek dan iets warms aan voor de zekerheid, neem een stoeltje mee (want het is wel erg lang om staande naar de film te kijken) en kom. Zaterdag sta ik met Gert Otter, die ik via het krantenartikel over mijn gedichtenbundel ontmoet heb, op een‘vitaalmarkt’ in winkelcentrum ‘Meerzicht’ in Zoetermeer (van 10.00 tot 16.00uur). Best spannend. Geen idee of het iets op gaat leveren. Ik zal de laatste 2 weken nog wel wat meer acties ondernemen om het streefbedrag te gaan halen. Kom ik tekort, dan leg ik het zelf bij, want de bundel wordt te mooi en de hulp is te geweldig geweest om dit project niet te laten slagen. Over hulp gesproken: Ria Hogervorst is een vrijwilligster in huize St. Petrus in Berkel, die hard bezig is geweest voor mij. In dat huis, dat vroeger een verzorgingshuis was (nu verpleeghuiszorg) heb ik destijds meegewerkt aan een huiskamerproject om beginnend dementerende mensen op de dag op te vangen door er verpleeghuishulp aan te bieden. Mijn moeder, die overigens niet dementerend was, heeft er de laatste 5 jaar van haar leven met veel plezier en tevredenheid gewoond, totdat ze daar rustig overleed. St. Petrus heeft een apart plekje in mijn hart en Ria is daar ook onderdeel van. Zij heeft namelijk via een intekenlijst veel donateurs geworven en heeft er voor gezorgd dat ik deze week op een familieavond iets over mijn bundel mocht komen vertellen. Ook dat leverde weer donateurs op. Ik vind het hartverwarmend, dat Ria dit voor mij en de ‘vergeet-me-nietjes’ gedaan heeft. Maar het was ook mooi om te zien hoe de familieavond georganiseerd was. Er was veel familie en ook veel gemotiveerd en betrokken personeel vanuit allerlei disciplines. Wat een prestatie in deze voor St. Petrus moeilijke tijden. Want het is een huis van Laurens, dat ook onder het vergrootglas ligt van de overheid.
De medewerkers hebben geen schuld aan de slechte beoordelingen van inspecties. Zij verdienen waardering, dat blijkt o.a. uit zo’n avond in St. Petrus en daarvoor is mijn bundel. Voor al die zorgzame, lieve, geduldige, warme mensen die met de ouderenzorg te maken hebben, zoals medewerkers, vrijwilligers en mantelzorgers. Het project MOET slagen.

En terwijl ik dit opschrijf gaat de telefoon: Het Algemeen Dagblad (editie Zoetermeer). Er komt zaterdag een artikel in de krant over mijn crowdfunding. LEUK!!!!!

Terwijl ik deze update schrijf staat de teller van de crowdfunding op
€ 2321,-. Met nog 21 dagen te gaan, denk ik dat ik nog steeds aardig op koers zit voor het streefbedrag van € 4000,- Temeer daar mij vandaag door de PLUS supermarkt in Bergschenhoek € 200,- is toegezegd en in huize St. Petrus in Berkel is ook al € 100,- opgehaald. Ik ga daar dinsdag a.s.naar een familieavond, waar ik iets over mijn actie ga vertellen en ook wat donaties hoop te verwerven. En ik heb nog meer goede hoop op wat donaties. Morgen (zaterdag 24 september) ga ik om 14.00 uur gedichten voordragen bij het jaarlijkse culturele evenement ‘De Verbeelding’ in het Witte Huis in Pijnacker. Vrijdag 30 september wordt door Welzijn Lansingerland de film ‘Iris’ gedraaid bij het gemeentehuis en ik heb contact met mensen van de organisatie. Ik zal bij de film, waarin het thema dementie een grote rol speelt, aanwezig zijn. Ellen Eleonora,die een medewerkster is bij Welzijn Lansingerland komt woensdag 28 september als gast bij mij in het door mij gepresenteerde radioprogramma ‘Woordkunst’. Dat programma is op de lokale golflengtes te beluisteren en wereldwijd op de computer via www.rtvlansingerland.nl. Het programma is van 18.00 tot 20.00 uur, waarbij Marianne van Seters het eerste uur en ik het tweede uur voor mijn rekening neem.
Door het artikel, dat in onze regionale krant de Heraut stond over mijn crowdfunding kwam ik in contact met Gert Otter. Gert is ZZP-er bij DCOZ (De CliëntOndersteuning Zoetermeer). We hebben elkaar opgezocht en afgelopen woensdag was hij mijn gast bij ‘Woordkunst’. Het was een leuke uitzending geworden. Volgendeweek zaterdag (1 oktober) gaan Gert en ik samen op een ‘vitaalbeurs’ staan van 10.00 tot 16.00 uur in het winkelcentrum Meerzicht in Zoetermeer. Gert zal DCOZ gaan promoten en ik natuurlijk mijn ‘Vergeet-me-nietjes’. Ik hoop dan ook, dat ik eind volgendeweek de € 3000,- gepasseerd ben. Het gaat de komende weken duidelijk iets meerom de cijfertjes, dan om de inhoud, maar zodra de cijfertjes in orde zijn, danzal de nadruk zeker weer op de inhoud komen te liggen. Want daar gaat het om: ‘Mensendie op de één of andere wijze betrokken zijn bij de ouderen- en ofverpleeghuiszorg kennis laten maken meteen prachtige gedichtenbundel ‘Vergeet-me-nietjes’.
Denk nu niet dat doneren niet meer nodig is, want hoewel ik hoopvol ben, ben iker nog niet. Dus alle donaties zijn welkom en zoals je op de projectsite kuntlezen zijn er mooie tegenprestaties. Hoe meer geld, hoe meer bundels gedruktkunnen worden, hoe meer mensen er van kunnen gaan genieten. Ik moet op 14 oktober bij mijn streefbedrag zijn, dus als je nog niet gedoneerd hebt, maarwel de ‘gunfactor’ bezit, doneer dan alsnog.

De laatste dagen werd ik wat nerveus, omdat het totaal aan donaties stagneerde. Vandaag had ik echter een geweldige dag, doordat ik in gesprek kwam met de cliëntenraad van huize Akropolis (Humanitas Rotterdam) en ook met de Centrale Cliëntenraad. Die laatste bestaat uit vertegenwoordigers van alle cliëntenraden van de huizen van Humanitas in Rotterdam. Mijn bundel werd omarmt en dat gaf een geweldig gevoel. Flinke donaties zijn toegezegd. Hieruit blijkt een enorm stuk waardering, die ik ondervond voor mijn project. Ik ben nu over de helft van het streefbedrag en met nog een kleine maand te gaan, moet dit toch goed gaan komen. Ik heb er weer alle vertrouwen in. Ik heb de toezeggingen vast op mijn projectsite verwerkt, want ik heb begrepen dat men in de bedrijven pas gaat doneren als men ziet dat de crowdfunding goed gaat.
Ik ga een paar vrijdagmiddagen in Akropolis zitten om mijn gedichtenbundel te promoten. Ik kan dan de proefdruk laten zien en zo krijgen mensen meer een idee over hoe de ‘Vergeet-me-nietjes’ er uit gaat zien. De bundel zelf is bijna klaar. Er moeten nog 2 foto’s geplaatst worden en het voorwoord van prof. Dr. Becker moet nog binnen komen. Afgelopen week hebben Paul van Aken (de uitgever) en ik voor het laatst nog gevonden foutjes hersteld. Morgen komt Alain Ulmer de laatste foto nemen.
Ik heb ook nog wel wat toezeggingen uit mijn eigen netwerk. Die zullen ook vast nog wel komen. Ik merkte deze week dat één van die mensen niet door had hoe je moet doneren. Het is heel eenvoudig. Je gaat naar mijn projectsite: www.voordekunst.nl/projecten/4882-vergeet-me-nietjes-1 en klikt op: ‘Nu doneren’. Vervolgens klik je op het keuzemenu van donatiemogelijkheden en daarna wijst het zich vanzelf.
Nog een kleine € 2000,- en het project gaat door. Bij eventuele overschrijding kunnen er nog meer bundels gedrukt worden en kunnen er nog meer mensen plezier krijgen van de ‘Vergeet-me-nietjes’. Ik kan niet genoeg benadrukken hoe blij ik ben met al die mensen die het me gunnen om dit project te laten slagen. Dit moet toch gaan lukken!!!!

De huidige stand van zaken

Vandaag stond er in de Heraut, onze regionale en wekelijks veel gelezen regiokrant een mooi artikel over mijn crowdfunding. De Heraut heeft een oplage van 24.500 exemplaren en ik hoop dan ook, dat bij de lezers een aantal potentiële donateurs zit. Afwachten maar, publiciteit is nooit weg. Ik had vandaag ook een goed en leuk gesprek met onze wethouder van Cultuur, Ankie van Tatenhove. We spraken onze zorgen uit over de ontwikkelingen binnen de ouderenzorg en hoewel ik natuurlijk voor mijn gedichtenbundel ‘Vergeet-me-nietjes’ bij haar was, duurde het een tijdje voordat we op het beoogde onderwerp uit kwamen. Ankie van Tatenhove was duidelijk onder de indruk van de gedichtenbundel. Ze gaat voor zichzelf een bundel sponsoren en heeft me intussen een paar interessante fondsen doorgemaild, die ik zeker aan zal schrijven. Er is natuurlijk al een mooi bedrag binnen, € 12.00,-, maar ik ben nog lang niet bij het beoogde streefbedrag.

Er zitten nog wel wat toegezegde donaties aan te komen en ik heb zo mijn contacten in een aantal voor mij bekende verpleeghuizen, maar of ik het ga halen blijft spannend. Ik ga in elk geval een aantal presentaties houden, te beginnen in Akropolis (Humanitas). In huize St.Petrusin Berkel, waar mijn moeder een aantal jaren gewoond heeft is een vrijwilligster actief met een inschrijflijst aan het werk. Er komt ook een artikeltje in hun huiskrant 'Onder Ons'. Ik kan niet genoeg benadrukken, dat de bundel ‘Vergeet-me-nietjes’ echt heel mooi wordt. Dat is moeilijk uit te leggen op papier. Dat moet je zien en als je het ziet, dan besef je dat de prijs van de bundel bepaald niet te hoog is. Dus als je nog niet gedoneerd hebt, bedenk dan eens of je echt geen gebruik wilt maken van de crowdfunding, want behalve de mooie bundel, doe je mij er een groot plezier mee. Want ik wil natuurlijk niets liever dan dat mijn project gaat slagen.

Hoewel ik niet te opdringerig wil lijken, vind ik het toch weer even tijd voor een update. Na een vliegende start stond er binnen een week € 922,- aan donaties op mijn projectsite. Mijn euforisch optimisme was groot, maar wordt nu een beetje getemperd, omdat er de laatste dagen niets is bij gekomen. Gelukkig heb ik nog genoeg tijd en heb ik nog de nodige toezeggingen. Maar ineens kwam even het gevoel van ‘het zal toch niet waar zijn, dat ik het streefbedragniet ga halen?’ En dat terwijl ik vorige week nog dacht: ‘Als het zo door gaat, dan gaan we nog aardig overschrijden.’ Hoe dan ook, ik blijf optimistisch. Ik krijg erg veel positieve reacties, ik heb van velen van jullie al een mooie donatie ontvangen en er staan een aantal mooie uitdagingen voor de deur. Zo krijg ik morgen bezoek van een journalist van onze plaatselijke en veel gelezen huis-aan-huis krant ‘De Heraut’. Ik mag medewerking verwachten van ons plaatselijke radio- en tv station RTV Lansingerland en er staat een afspraak met onze wethouder gepland. Daarnaast heb ik al de nodige e-mails gestuurd naar instellingen en organisaties, waarvan ik hoop en verwacht dat ze open staan voor donatie. Het is fijn, dat er ook mensen zijn, die met me meedenken en hun eigen netwerk aanspreken met mijn projectsite. Zo is Ignar Rip(www.MuziekGeluk.nl), die het nawoord zal schrijven, actief bezig in het eigen netwerk. Geweldig dat hij dat doet en ik hoop dat goed voorbeeld ook goed doet volgen.
‘Vergeet-me-nietjes’ is niet alleen mijn project. Natuurlijk, het zijn mijn gedichten, maar zonder de medewerking van Paul van Aken (uitgeverij deKeijzervanAken), de beroepsfotograaf Alain Ulmer, Bart Post de oud corrector van o.a. Het Vrije Volk en de NRC, Helma Bianchi en Stan Hill van hetpromotiefilmpje, Thea van Gent en Robert Hulshof van de Oudelandse Hof, Ignar Rip van MuziekGeluk en de bijdrage van oud-directeur van Humanitas professor Hans Becker zou het eindresultaat lang niet zo mooi zijn als dat het nu wordt. Ik ben deze mensen dan ook erg dankbaar. Zij werken vooral mee, omdat ze achter het project staan en er in geloven. En dat doe ik ook. Dus mensen: VERGEET-ME-NIET.

Eén van de mooie foto's van Alain Ulmer

Zondagochtend 28 augustus vroeg, terwijl het buiten flink onweert en de hond paniekerig door het huis loopt, keek ik op mijn projectsite, hoe het staat met de donaties. Ik kan mijn dagelijkse nieuwsgierigheid niet bedwingen.Het is het eerste wat ik doe als ik wakker word.
En wat en verrassing. Ik ben nog geen week bezig en er is al 15% van het gewenste bedrag binnen. Ik word er een soort hebberig van, want ik hoop op veel meer en zelfs stilletjes hoop ik dat we het bedrag gaan overschrijden. Dat zou mooi zijn, want dan kunnen we nog meer bundels laten drukken en kunnen er veel meer mensen van de bundel gaan genieten. Allen, die tot nu toe gedoneerd hebben bedank iknatuurlijk hartelijk. Laten we hopen: ‘Goed voorbeeld, doet goed volgen’.
Ik krijg regelmatig positieve reacties van mensen en velen zeggen : ’Ik ga je boek kopen hoor’. Dat is natuurlijk heel fijn, maar ik heb vooralsnog liever dat iedereen mee gaat doen met de ‘crowdfunding’. Eigenlijk is dat ook de bundel ‘Vergeet-me-nietjes’ kopen, maar dan met vooraf betalen. Met het geld dat ik met de crowdfunding ophaal kan ik afspreken met de uitgever hoeveel boeken er gedrukt (moeten) gaan worden. Het drukproces moet betaald worden en daarvoor is de crowdfunding vooral bestemd. Dus als jullie mijn gedichtenbundel echt willen hebben doneer dan op www.voordekunst.nl/projecten/4882.De gedichtenbundel verschijnt begin december. Kijk nog eens goed naar mijn tegenprestaties op deze projectsite.
Afgelopen week heb ik samen met Bert Post de teksten van de gedichten nog eens gecontroleerd. En weer haalden we er een aantal fouten uit. Meestal een punt,een komma of een spatie. Het was leuk om samen te werken met Bert Post. Hij is van dezelfde leeftijd als ik en was corrector bij o.a. het Vrije Volk en de NRC. Hij was onder de indruk van de gedichten en het deed me goed om dat uit demond te horen van iemand die de nodige teksten voorbij heeft zien komen in zijn leven. De komende weken zal ik met Paul van Aken (de uitgever) de laatste verbeteringen gaan aanbrengen. Dan moet het geheel afgewerkt worden: Een colofon, voorwoord en nawoord, aanvraag ISBN-nummer, een lijstje van de vele mensen en organisaties, die hebben bijgedragen aan de bundel, paginanummering enz.
Ik ga de komende weken ook aan de slag met het zoeken van bedrijven en organisaties, die een potentiële sponsor kunnen zijn. Op de website vanvoordekunst.nl is te lezen, dat het belastingtechnisch voor bedrijven aantrekkelijk kan zijn om te doneren. Als jullie ideeën over geschiktebedrijven hebben, laat me dat dan weten. Ook de media zal ik proberen enthousiast te gaan krijgen. Kortom: ’Er is en blijft werk aan de winkel. En als de bundel na 14 oktober naar de drukker gaat (wat ik hoop), dan ga ik een release voorbereiden en ga ik de donateurs bedanken. Het houdt me al met al lekker bezig en ik hoop dat ik het allemaal niet voor niets doe. Neem van mij aan dat de gedichtenbundel vele malen mooier wordt dan de twee gedichtenbundels, die ik heb laten drukken bij ‘printing on demand’. Dat heb ik vooral ook mede te danken aan de uitgever en de fotograaf Alain Ulmer.

De crowdfunding voor mijn gedichtenbundel ‘Vergeet-me-nietjes’ is nog maar net ruim één dag van start en nu schrijf ik al een update. Dat zal ik zo af en toe blijven doen tot het eind van de crowdfunding-periode (14 oktober). Het is (denk ik) voor degenen die belangstelling hebben voor mijn project best aardig om de gang van zaken te kunnen volgen. Ik ben een week eerder begonnen met mijn actie, dan dat ik gepland had. Mijn projectsite was af en ook het promofilmpje was klaar en waarom zou ik dan wachten tot het 1 september is? Want dat was de geplande dag om te beginnen.
Ik voelde me aanvankelijk nogal bezwaard om een crowdfunding te starten. Geld vragen aan familie, vrienden of bekenden voor iets dat ik graag wil bereiken vond ik nogal gênant. Het lijkt soms wel of ik het ter meerdere ere van mijzelf doe. Gedeeltelijk is dat natuurlijk ook wel zo. Ik vind het leuk wanneer het project slaagt en het streelt mijn ego. Maar ik weet intussen, dat er veel mensen zijn, die mijn gedichten waarderen en dan is het toch ook mooi als anderen mee kunnen delen in datgene wat ik gemaakt heb. Bovendien kan ik ook tegenprestaties leveren. Nu moet ik zeggen, dat ik het resultaat nooit zou kunnen behalen zonder de medewerking van anderen. Ik noem ze even op, in de hoop dat ik niemand vergeet: Paul van Aken van uitgeverij deKeijzervanAken, Alain Ulmer, de man van wie ik zijn prachtige foto’s mag gebruiken, Helma Bianchi en Stan Hill, die het promofilmpje maakten, Bert Post, die als corrector alle kleine foutjes uit de tekst viste, Thea van Gent en Robert Hulshof, die mij gastvrij ontvingen in het verpleeghuis waar zij werken, om het filmpje te maken, de bewoners van het verpleeghuis, die toestemming gaven voor het filmpje, Hugo Borst, die mij een quote op de cover gaf en natuurlijk jullie donateurs.
Het is een spannende periode, want ik moet wel € 4000,- op weten te hoesten op 14 oktober. Dat is ook hard werken door donateurs te zoeken en voortdurend aan iedereen blijven vragen om mijn project te promoten en te delen. Ik ben tot nu toe verrast door de vele positieve en enthousiaste reacties. Stiekem droom ik ervan om over de € 4000,- heen te gaan, want dan kunnen er nog meer bundels gedrukt worden en kunnen er nog meer mensen, die zo hard werken in de verpleeghuizen kennis maken met de herkenbare gedichten. Als er onder jullie nog mensen zijn, die interessante kandidaat donateurs weten, dan houd ik me aanbevolen. Stuur dan even een mailtje. Praat over mijn project met familie en vrienden, deel mijn updates e.d. op social media. Ik maak zelf alleen gebruikvan Facebook, maar als anderen andere social media gebruiken, dan vind ik datalleen maar fijn.
Tot de volgende update
Hans