Дatsja! Waarom?
Oekraïne is het grootste land van Europa, althans wanneer je de totale oppervlakte van het deels Aziatische Rusland buiten beschouwing laat. Toch weten we er in West-Europa maar gek weinig over. Er bestaan haast geen Nederlandstalige reisgidsen, we horen er in het nieuws enkel over wanneer de oorlog opflakkert – of wanneer men het Eurosongfestival wint – en slechts enkele, vooral politiek getinte boeken
Дatsja! Waarom?
Oekraïne is het grootste land van Europa, althans wanneer je de totale oppervlakte van het deels Aziatische Rusland buiten beschouwing laat. Toch weten we er in West-Europa maar gek weinig over. Er bestaan haast geen Nederlandstalige reisgidsen, we horen er in het nieuws enkel over wanneer de oorlog opflakkert – of wanneer men het Eurosongfestival wint – en slechts enkele, vooral politiek getinte boeken gaan dieper in op de huidige samenleving van deze reusachtige ‘graanschuur’. Maar Oekraïne is veel meer dan een schuur met lekkers waar om gevochten wordt. Onbekend betekent hier oeverloos onbemind – en de oevers van de Dnjepr zijn als bekend breed en lang.
Op deze in meerdere betekenissen zwarte aarde wonen een kleine 50 miljoen mensen, met een lange en rijke cultuur die, na eeuwenlang badend in een multiculturele tolerantie, gedurende de laatste eeuw terugviel op het duo Oekraïens / Russisch. Het land maakte een omgekeerde beweging dus, in vergelijking met West-Europa. In mijn boek leg ik uit waarom. Oekraïne is namelijk Europa, is groter dan bijvoorbeeld Frankrijk en getuigt van een fabelachtige geschiedenis, een ongebreidelde zin voor avontuur én fifty million ways to survive (of is het: fifty million ways to leave your Russian lover?...).
Met Дatsja! schep ik - in mijn eerste literair non-fictie boek en gestoffeerd met eigen fotografie - een zo goed mogelijk beeld van het huidige Oekraïne, en dan vooral van Kiev, de miljoenenhoofdstad van een land dat voor ons West-Europeanen schijnbaar ver, maar in eigenlijk zo nabij ligt.
PS Het filmpje hierboven, "A day in the life of little Kyj", werd gemaakt door mijn vrouw Liudmyla Pavlenko.

Waarom Дatsja! steunen?
Omdat Дatsja! een regelrechte eye-opener wordt.
Omdat Дatsja! mooie, kunstzinnige fotografie brengt.
Omdat nog maar weinig Europeanen diepgravend over de Oekraïense maatschappij in al haar facetten schreven.
Omdat je me helpt in het bereiken van een van mijn dromen.
Omdat je van literatuur, fotografie en cultuur tout court houdt.
Voor de kunst.
Wat krijg je terug voor je steun?
Als donateur krijg je voor elk bedrag iets waardevol en uniek terug, geheel in verhouding met je bijdrage. Zie daarvoor in de zijlijn op deze pagina. Tevens hou ik je op de hoogte van het verdere verloop van Дatsja!
De verzendingskosten voor België en Nederland zijn inbegrepen.

Дatsja! krijgt de gewaardeerde steun van:
Benno Barnard, Belgisch-Nederlands schrijver, dichter, vertaler en criticus.
Leen Boereboom, ex-hoofdredactrice van cultuurblad Muziek & Woord (Klara, VRT).
Mark Cloostermans, literatuurcriticus bij De Standaard.
Eric Min, journalist en auteur van De eeuw van Brussel en de biografieën van James Ensor, Rik Wouters en Henri Evenepoel (verschenen bij WPG).
Huub Beurskens, Nederlands schrijver, dichter en kunstenaar.
Sofie Messeman, literatuurcriticus bij Trouw (NL) en De Tijd en expert in Oost-Europese literatuur.
Willem Elias, kunstcriticus, filosoof en ex-decaan van Vrije Universiteit Brussel.
Roger de Laet, uitgever van cultuurblad Staalkaart.
Ann Catteeuw, moraalfilosoof en slavofiel.
Laurent De Maertelaer, literatuurcriticus.
Wat is mijn planning?
Дatsja! is vandaag – juni 2016 – volop in wording. Gedurende de komende 8 tot 10 maanden schrijf ik het boek en maak ik ook de foto's.
De verwachte publicatiedatum is zomer 2017.
Biografie
Ik volgde universitaire studies Slavistiek aan de Universiteit van Leuven (1994-1998) en beëindigde deze met grote onderscheiding. Daarna woonde ik een jaar in Krakau, Polen. Na mijn terugkeer was ik 8 jaar algemeen redacteur en eindredacteur bij uitgeverij Decom in Groot-Bijgaarden. Van 2009 tot de lente van 2016 was ik hoofdredacteur van het cultuurblad Staalkaart, in Vlaanderen en Brussel (www.staalkaart.be).
Dit was niet genoeg om me te voeden, daarom volgde ik een opleiding van 5 jaar fotografie aan de Anderlechtse Academie voor Beeldende Kunsten.
Na vele omzwervingen – via Krakau, Katowice, Warschau, Torun, Gdansk, Riga, Vilnius, Sint-Petersburg, Moskou, Tver, Kazan, Kiev, Odessa, Split, Sarajevo, Bihac, Bisjkek, Tasjkent, Samarkand en Boechara – pendel ik nu tussen België en Oekraïne, waar ik samen met mijn vrouw en haar ouders in een typisch Sovjet-woonblok leef, aan het strand en het meer van de Jordaan, in een wat rommelige maar sympathieke buitenwijk van Kiev. Overzomeren doe ik dit jaar op de familiedatsja, waar ik schrijf aan Дatsja!
Meer info over mijn professioneel leven en interesses vindt u op mijn LinkedIn-pagina: https://be.linkedin.com/in/lieven-de-laet-4bb55022

Nieuwste donaties

Elisabeth Lannoo
15-06-2016 06:58Uit sympathie voor mijn studiegenoot Lieven

Iemand
14-06-2016 19:48In de kunst moeten we elkaar steunen: kunst+kunst=kunst

Iemand
8-06-2016 10:01Ben zelf ook slavist en sta hier sympathiek tegenover. Ik bezocht Oekraïne al met mijn ouders, en ik zou het boek graag cadeau doen aan hen.