Het uitgangspunt
Requiem voor de Dood is een zwart-komische muziektheatervoorstelling die te zien is op de PARADE in Rotterdam en Utrecht.
Een slagwerker en sopraan zijn gevraagd een muzikale eredienst op maat te maken en uit te voeren voor de Dood zelve. De Dood voelt zich aardig opgebrand en heeft behoefte aan een avondje vrij, wat goede muziek en menselijk contact.
Om aan de wens van
Het uitgangspunt
Requiem voor de Dood is een zwart-komische muziektheatervoorstelling die te zien is op de PARADE in Rotterdam en Utrecht.
Een slagwerker en sopraan zijn gevraagd een muzikale eredienst op maat te maken en uit te voeren voor de Dood zelve. De Dood voelt zich aardig opgebrand en heeft behoefte aan een avondje vrij, wat goede muziek en menselijk contact.
Om aan de wens van de dood te voldoen zullen ze eerst de prachtige muziek moeten arrangeren, instuderen, repeteren en uiteraard uitvoeren.
En daarvoor wenden we ons tot u voor financiële ondersteuning voor de muzikanten van de Dood.
Help ons, help de Dood. Ze zal u eeuwig dankbaar zijn…!
Het ontstaan van het idee

Daar waar in Mexico ieder jaar Allerzielen wordt gevierd op de begraafplaats en doodhoofdjes en lampionnen de stad en de graven versieren, begint er langzamerhand ook in Nederland een tendens te ontstaan om stil te staan bij de dood. Dat gaat dan wel om het herdenken van de overledenen, de Dood zelve blijft buiten beschouwing.
En dat is precies waar ons theatrale brein aansloeg: wat zou de dood zelf vinden van zijn plek in deze tijd? Er is de laatste decennia, zeker in Europa, weinig ontzag of verering voor de Dood. Wij maken ons bestaan zelf en ‘fixen’ het mankement Dood het liefst in ons leven en staan verder bij de Dood zo min mogelijk stil. Ja, we zijn nog wel bang om te sterven, maar de personificatie van de Dood is er niet meer.
De Voorstelling
Geïnspireerd door het werk van Arthur Japin (hij heeft een verfrissende kijk op de Dood en geeft de Dood zelfs af en toe een stem) en vanuit onze liefde voor requiems ontsproot het idee een Requiem voor de Dood zelf te maken. De Dood beseft zelf ook wel dat ze in de huidige tijd overbodig begint te worden. Ze heeft te kampen met een flinke burn-out. Ze krijgt te weinig erkenning voor wat ze doet. Ze komt of te vroeg of haar wordt juist verweten veel te laat te komen. Kortom: ze kan het nooit goed doen en dat breekt op. En daarom heeft ze besloten eens een leuke avond voor zichzelf te organiseren, een persoonlijk Requiem voor haar zelf en iedereen is uitgenodigd.
De Dood
Met deze voorstellingen brengen we het gesprek rondom de Dood op gang. En dan niet alleen de te vroege of de te late Dood of de angst voor hoe het zal gaan, zal zijn en zal worden daarna. Maar door met de gedachte te spelen wat er gebeurt als de Dood er niet meer is. Wat dan? En is dat wel zo ideaal? Is het niet de Dood die ons echt doet leven?
Je moest eens weten hoeveel moeite er wordt gedaan om van mij af te zijn! Miljarden sterven en toch zijn ze verbaasd als ik kom. Hoe aandoenlijk eigenlijk. Ben ik het niet die jullie vooruit doet snellen in het leven? Vooruit, vooruit, tot ik er ineens ben? Want nee, ik ben je moeder niet, ik ben de Dood.
De Groep

!YNX maakt muziektheatervoorstellingen waarin de elementen tekst, livemuziek en fysiek spel onlosmakelijk verbonden zijn. De verschillende disciplines versterken elkaar of zoeken juist de contrasten op. De voorstellingen van !YNX gaan over de zoektocht van de mens binnen, wat men altijd zo vanzelfsprekend, het LEVEN noemt.
En niet in de laatste plaats, in het geval van Requiem voor de Dood, zijn paradoxale relatie met De Dood: verlangen en angst, nieuwsgierigheid en net doen of hij er niet is.
De Muziek

In dit absurdistische ritueel, waar de Dood zichzelf vereert, speelt muziek de hoofdrol. Van de standaard requiems heeft ze genoeg, behalve het Dies Irae uit het requiem van Mozart, dat blijft natuurlijk een ijzersterke klassieker die ook bij haar eigen mis niet kan ontbreken. Dus heet ze de muzikanten gevraagd hier iets op te verzinnen met z’n tweeën en hun loopstation.
De Dood had nog twee andere verzoekjes: Der Tod und Das Mädchen van Schubert en Songs and Dances of Death van Mussorgsky. In deze liederen heeft de dood een mooie eigen stem, hier kan ze zich in vinden. Naast deze 'bestelde' muzikale ondersteuning van de dienst, zal de compositie de woorden van de dood (die zelf de dienst leidt) ondersteunen en nog meer diepte meegeven door een betoverende klankwereld.
De Speelplek

De Dood wil met zoveel mogelijk mensen in contact komen en wat is nou een betere plek waar mensen samen komen dan de Parade.
Requiem voor de Dood is te zien tijdens de Parade in:
- Rotterdam: donderdag 23 juni t/m zo 26 juni– Museumpark
- Utrecht: vrijdag 22 juli t/m ma 25 juli – Moreelsepark
De Makers
- Regie: Karin Netten
- Tekst en spel: Annemarie Wisse
- Zang en spel: Christina Völtl
- Slagwerk en spel: Mervyn Groot
- Kostuum en beeld: Maartje Aben
- kijk ook op www.ynx.nl en www.deparade.nl
Nieuwste donaties

Iemand
15-06-2016 19:57omdat ik van deze dood houd!

Jeroen Van de Water
15-06-2016 17:29Ik ben dol op requiems.

Ingrid Wender
15-06-2016 15:08je kan de dood niet genoeg liefhebben