1 man, 2 vrouwen, 3 kinderen

Mijn naam is Anne Marie Trovato en sinds 1996 volg ik fotograferend en schrijvend een Turks gezin in de Amsterdamse wijk De Pijp. In dit project “Eén man, twee vrouwen en drie kinderen” toon ik het leven van een eerste generatie immigrantengezin. Een leven dat zich voornamelijk afspeelt in hun kleine woonruimte. De man heeft twee vrouwen en met de jongste vrouw drie dochters.

Eerst iets meer over de achtergond van dit gezin: In 1969 wordt de man, Ibrahim K. (1939) door conservenfabriek Jonker Fris met 104 andere Turkse mannen voor één jaar naar Nederland gehaald. Het daaropvolgende jaar vindt hij ander werk en een woning in Amsterdam. Weer een jaar later komt zijn vrouw Fatma(1937) naar Nederland. Het huwelijk blijft kinderloos.

Na twintig jaar huwelijk met zijn eerste vrouw trouwt hij in Ankara een tweede vrouw, Remziye (1959). Zij komt in 1991 naar Nederland. In 1992 wordt hun eerste dochter Zeynep geboren, in 1994 Tülay en in 1995 Gülay.

In oktober 2003 besloot ik hen opnieuw te fotograferen, dus belde ik op een zeker moment bij ze aan. De familie was onrustig, en er heerste een voelbare spanning in huis. Toen ik wilde weggaan, greep Remziye me bij mijn arm en zei: ‘Ik weg, ik illegaal, politie geweest, huis uit.’ Verbijsterd liep ik de trap af. De volgende dag ging ik langs om te vragen wat er precies aan de hand was. Toen kreeg ik dit te horen:

In september 2003 komt de IND erachter dat Remziye illegaal in Nederland verblijft. Ze moet het land uit, tenzij de man scheidt van zijn eerste echtgenote en voor de Nederlandse wet trouwt met Remziye. Dan kan hij een aanvraag tot gezinshereniging indienen bij de IND en krijgt Remziye een verblijfsvergunning. Voor deze procedure moet zij wel de aanvraag afwachten in het land van herkomst. Inmiddels heeft zij een verblijfsvergunning.

Vanaf dat moment was het voor mij duidelijk: dit is een fotoproject. De eerste vijf jaar ben ik wekelijks bij hen geweest. Omdat de achtergrond gecompliceerd is besloot ik om een dagboek bij te houden. De laatste vier jaar heb ik minder gefotografeerd en niet meer geschreven. Maar ik had inmiddels een deel van hun leven vastgelegd. Hun geïsoleerde leven tussen vier muren en twee culturen. Omdat door het politieke klimaat mijn onderwerp niet goed kan vallen ben ik voorzichtig met publiceren. Het gezin heeft mij alle gastvrijheid geboden en begrijpt ook nog steeds niet helemaal mijn doel. Toch wil ik graag een fotoboek uitgeven. Een aantal keer is subsidie afgewezen omdat het "een A-typisch gezin is", "niet een goed beeld van integratie geeft', "gedateerd is" etc.

Maar ik ben een volhouder en probeer het nu via deze crowdfunding site! Vindt u ook dat mijn project de moeite van publiceren waard is doneert u dan a.u.b. wat geld! Het  boek zal oktober/november 2012 gepresenteerd worden.

Dank voor het lezen en eventueel doneren Anne Marie Trovato.

www.annemarietrovato.nl