Het filmfestival

Aan het einde van de examens van mijn opleiding, Audiovisueel Vormgeven, wordt het Fin festival georganiseerd door onze klas. Dit festival vind plaats in Rotterdam zelf. In Cinerama of Lantaarnvenster. Hier zullen de films en installaties van alle audiovisueel studenten die afstuderen worden getoond.
Het is één avond dus als je het mist heb je kans de films nooit meer op het grote scherm te kunnen zien. Op de avond zelf zijn alle studenten ook aanwezig om onder het genot van een drankje een gesprek met iedereen aan te gaan. Hierbij bent u uitgenodigd om het festival te bezoeken!
Het festival is tussen 4 en 8 juni, exacte data volgt.

Waarom

Van kinds af aan ben ik al dol op oude foto’s en video’s. De zwart wit foto’s van je ouders of grootouders zien er altijd zo vredig uit. Alsof er niks aan de hand was in die tijd, men zag er gelukkiger uit en de mode was altijd zo mooi. Dit is voornamelijk nostalgie maar dat maakt niet uit, die tijden blijven in je herinneringen altijd zorgeloos.
Steden hebben dit ook, als je oude beelden van je dorp of stad bekijkt ziet het er altijd gezelliger uit, iedereen ging naar de plaatselijke bakker, men zei nog elke dag goedemorgen tegen elkaar, ons ken ons.

Het verhaal

Weet je nog toen er telefooncellen in Nederland stonden? Het hokje waar je kon schuilen voor de regen of naar huis kon bellen als je de bus gemist had. In de Lijnbaan heeft er ook een jaren gestaan, het ontwerp is van Brinkman en van der Vlugt, bekend van de Van Nelle fabriek. De telefooncel voor mij het gezicht van betere tijden, ik was nog een kind, er waren geen mobieltjes en heel het leven was simpeler.
Daarom heb ik voor de telefooncel gekozen, om hem om te bouwen naar een klein museum van de Lijnbaan en de telefooncel terug te brengen in deze tijd. Daarbinnen staat een oude betaaltelefoon, deze is voorzien van een scherm en kan je bellen naar video’s van vroeger. Er liggen telefoonboeken met verhalen en foto’s van mensen die in de Lijnbaan winkelde, hun winkel opende of als straatartiest optraden in die bloeiende jaren.

De stijl

Alles is gemaakt om je trots te laten zijn op de Lijnbaan en te verlangen naar die goede oude tijd. Als je de telefooncel instapt is het alsof je terug gaat naar de jaren 60, de zwart-witte beelden, of net aan kleur. Binnen een paar minuten begrijp je waarom de straat zo speciaal is, als Rotterdammer verlang je weer naar die tijd. Was het maar weer de jaren 60.

Uw hulp

Een obstakel van de telefooncel is dat het geen klein object is. Vierhonderd kilo is niet zomaar te verslepen. Ik ga hem terugbrengen naar hoe die was in de jaren 60, opnieuw verven en ruiten vervangen. Daarnaast worden er boeken gedrukt, oude videos gekocht en een videoinstallatie in de telefooncel gezet. Het is niet te doen in mijn eentje, hiervoor heb ik jouw hulp nodig. Voor nu is het project bedoeld voor Rotterdam en de Lijnbaan, maar dit hee de kans om groter te groeien, verlang je naar die goede oude tijd van jouw stad of dorp? Met jouw hulp kan dit uiteindelijk gerealiseerd worden. Als je zou willen helpen door te doneren en het bericht te delen ben ik je heel erg dankbaar!