Jeroen de Pannenkoekenkampioen

Wij, Barbara en Lotte, zijn beiden liefhebbers van kunst, boeken en koken – en dat komt mooi samen in Jeroen de Pannenkoekenkampioen. Hoe is het idee van de Cultuurprentenboeken ontstaan?

B: Ik houd zelf erg van lezen, boeken en kunst en het leek ons leuk om ons te laten inspireren door schilderijen die we mooi vinden. Om kinderen aan te spreken, hebben we gekozen voor schilderijen waarop zij een rol spelen. Daarnaast hopen we dat (voor)lezers door het boek zin krijgen om kunst eens in het echt in het museum te gaan bekijken.
Maar Lotte, jij geeft Jeroen en de andere personages vervolgens een gezicht – hoe doe je dat?

L: Als ik een verhaal lees, ontstaat er vrijwel meteen een beeld bij de tekst. Door de dingen die Jeroen in het verhaal onderneemt, wordt zijn uiterlijk steeds duidelijker. Hij is een beetje ondeugend dus daarom vond ik het leuk om hem een bos krullen een een gezonde blos te geven. Ik vind illustraties uit de jaren '60 erg mooi. Er werd toen veel gebruikt gemaakt van zeefdruk en blokprint. Die sfeer zie ik ook voor me bij Jeroen de Pannenkoekenkampioen. Kleur vind ik heel belangrijk dus het zullen kleurrijke prenten worden. Ik let er ook op dat elke pagina die je omslaat verrassend is, zodat je het boek vaker kunt lezen zonder dat het gaat vervelen.

B: Ja, dat is natuurlijk het leukste voor kinderen (en ouders!) – dat het boek niet gaat vervelen. Ik heb zelf nog stukgelezen Gouden boekjes van vroeger zoals Bij Kiki thuis en De poes die dacht dat hij een muis was. Het zou leuk zijn als we veel donateurs onze boeken ook stuk kunnen laten lezen.
Met een kopje thee en een koekje erbij misschien. Ik houd wel van zoetigheid, maar ook van broccoli – wat vind jij eigenlijk lekker om te eten?

L: Broccoli vind ik erg smakelijk en eet ik het liefst in een salade. Door het te stomen behoud je alle smaak en smaakt het zelfs een beetje zoet! Ik vind het ook leuk om zelf pizza te maken. En ik ben een groot ijsliefhebber. En jij zoet dus, pannenkoeken uit een eigen restaurant?

B: Pannenkoeken zijn inderdaad lekker, gewone met spek en appel en stroop bijvoorbeeld. Misschien is het tijd voor een pannenkoekenrestaurant in een museumcafé? Zodat je daarna mooie schilderijen of andere kunst kunt bekijken.
Want we zijn ook altijd op zoek naar nieuwe inspiratie voor de Cultuurprentenboeken, bijvoorbeeld het schilderij met zusjes van John Singer Sargent. Waar moeten mensen volgens jou zeker nog eens heen?

L: Het meest indrukwekkende werk dat ik ooit gezien heb is een klassieker, namelijk De Waterlelies van Claude Monet. Dit werk is te bewonderen in Musée de l'Orangerie in Parijs.De kleuren van die schilderijen zijn zó mooi! Dat kun je alleen in het echt zien. Daarnaast ben ik een groot fan van David Hockney. Vooral zijn latere werk A Bigger Picture vind ik erg mooi (zie hieronder).

Want ook ik word geïnspireerd door de natuur. Het mooie daaraan is dat ze onvoorspelbaar is. Er zijn zoveel mooie vormen en kleuren te vinden in de natuur. Het is nooit saai.Zelf heb ik ook een tuin en niets gaat zoals je het verwacht. Planten die ik met alle zorg en aandacht zaai, komen niet uit. Maar dan komt er wel ineens een hele mooie wilgenroos tussen de tegels uit. Leuk toch?

B: Ja, zeker. Ook de bloesems nu in het voorjaar zijn weer prachtig. Misschien moeten we een volgende deel in Japanse sferen maken! Maar eerst dit deel.
Beste lezers: geef en deel deze pagina met je vrienden en familie.

Dat Jeroen erin slaagt Pannenkoekenkampioen te worden dankt hij aan het geheime recept van Opoe Groen. De suggestie was om als bijzondere tegenprestatie, uiteraard voor een zeer flinke donatie, dit recept te onthullen. Daar hebben we over lopen nadenken, maar we vinden het toch beter als iedereen zelf op zoek gaat naar het geheim.
Teken in op de illustratieworkshop van Lotte die eindigt met een pannenkoek en oordeel dan zelf of je iets van een geheim proeft.

Het toeval speelt vaak een grote rol in ons leven. Zo ook bij Jeroen. Was hij Opoe Groen niet tegengekomen, dan was hij vermoedelijk weer naar huis gesjokt. Maar als hulpje van Opoe Groen krijgt hij de inval om een pannenkoekenrestaurant te beginnen.
'43 overheerlijke verschillende pannenkoeken, schreef hij bovenaan de menukaart' en zie nr. 43: 'pannenkoek met broccoli ' om zijn moeder te plezieren.

'Opoe' was een aanspreektitel die thuis absoluut verboden zou zijn, maar het oude vrouwtje stond erop dat hij haar zo noemde.

Steun als liefhebber van kunst en cultuur ons project en kies voor een donatie. Dan kun je van het hele verhaal over Jeroen genieten, inclusief de prenten.
Om vrienden van je vrienden van je vrienden ook uit te kunnen nodigen donateur te worden is de wervingsperiode verlengd. Doe mee! En nodig uit om mee te doen!

Zie hier wat stukjes uit het begin van het verhaal over Jeroen toen er van pannenkoeken in het geheel nog geen sprake was.

"Jeroen had elke dag ruzie over het eten. Zijn moeder vond dat er bij hun thuis gezond eten op tafel moest komen. Dat betekende veel groenten en vooral geen zoetigheid, snoep, frisdrank, patat en al die andere dingen die Jeroen juist zo lekker vond.

Zijn moeder had een stukje grond en daarop verbouwde ze groenten. Daarin was ze heel goed. En als Jeroen iets echt niet lustte, dan was het broccoli.

Zijn moeder had een kookboekje. '43 lekkere maaltijden met broccoli' heette het. Jeroen vond ze allemaal even smerig. Het geruzie werd zo erg dat hij midden onder het eten zijn stoel naar achteren schoof, zijn jack aantrok en deur uitging.
'Nou dáág dan,' had hij zijn moeder nog horen roepen."

Help mee om het verhaal, voorzien van aansprekende, leuke illustraties, uit te kunnen brengen. Dan kun je het in zijn volledigheid voorlezen.

Toevallig valt in onze wervingsperiode de nationale Pannenkoekendag (18 maart). Onze Jeroen had er overigens geen idee van dat hij de Pannenkoekenkampioen zou worden.
Het verhaal begint ermee dat hij er genoeg van heeft steeds maar weer zijn bord vol te krijgen met heerlijke en gezonde groenten die zijn ecobewuste moeder in haar moestuintje teelt. Vooral altijd maar weer broccoli staat Jeroen tegen. Dat leidt tot onmin aan tafel en zo slaat hij op een keer boos de deur achter zich dicht.

Volgende keer meer over wat er dan met Jeroen gebeurt. Ons verhaal werd geïnspireerd door een schilderij van Gabriël Metsu 'Pannenkoek bakkende oude vrouw en kleine jongen' uit ca. 1655. Zie hier. En doe mee om ons prentenboek uit te kunnen brengen!