Het is zover, één van de tegenprestaties op voordekunst heb ik uitgevoerd. De namen van iedereen die honderd euro of meer heeft gedoneerd heb ik afgelopen week op de auto geschilderd. Eigenlijk zou ik dit natuurlijk in India laten doen, maar omdat de plannen zijn gewijzigd komen we helemaal niet met de auto in India aan. Daarom ben ik zelf creatief aan de slag gegaan. Ik heb me laten inspireren door de tekeningen van Laurens en na een paar dagen zwoegen is dit het eindresultaat.

Nogmaals wil ik Jasper & Lisanne, Jan Westbroek, TIG Krimpen, Edith Hoffman, Leemos, Technische Unie Capelle a/d IJssel, Frank Hoes, Sander, Ruud, Yvonne & Jup, Marco Grosze-Holz, Jaco, Peter de Goey en Frans & Annette bedanken voor hun gulle bijdrage aan mijn project!

Op naar de 100% financiering! Nog 5 dagen te gaan, let's do it!

Ed - Hij heeft me geleerd muziek te benaderen als iets organisch, iets emotioneels en van de hoogste waarde.

Anne (v) - Ik vond het heel mooi hoe hij zich echt voor iets kon interesseren. Hij kon zich er dan bijna in verliezen en dat had iets moois maar hij kon het ook zo weer loslaten.

Laurens Sr. - Als het lot toesloeg trapte hij zijn hele huis kort en klein of hij gooide alle ruiten eruit. Voor hem was het vaak een wanhoopskreet die wij niet verstonden.

Guus - Het ene moment bouwde hij iets op en vervolgens brak hij het weer af.

Jaco - Op het einde zat hij blaadje voor blaadje de Bijbel te verbranden.

Gerard - In hem zat iemand die enorm worstelde met zingeving en steeds eenzamer werd. Die worsteling is een belangrijke draad in zijn leven.

Anne (v) - Hij was opzoek naar een groep waarhij zich goed bij voelde; mensen bij wie hij zichzelf kon zijn.

Marjan - Ik snap wel dat hij zocht naar manieren om zich beter te voelen. In een kerkgemeenschap ben je onderdeel van iets. Het kan veel kracht geven als mensen je nemen zoals je bent.

Gerard - Hij ging z'n heil ook meer en meer zoeken in middelen waarmee hij experimenteerde. Dat werd steeds groter; een soort zelfmedicatie tegen angst, pijn en depressie.

Marjan - Hij ging zijn eigen oplossingen zoeken. Met drugs was hij af en toe nog in die fantasiewereld.

Anne (m) - Ik zie hem nog liggen in foetushouding bij mij in de huiskamer. Ik denk dat hij op dat moment het liefst was blijven liggen en daar was doodgegaan.

Nitai - Feitelijk was hij zo kwetsbaar dat hij de hardheid en snelheid van de hedendaagse maatschappij niet aankon.

Anne (v) - Ik denk dat hij op het laatst in een heel diep gedachtedal zat. Hij deed al zijn spullen weg en uiteindelijk deed hij ook zichzelf weg. Dat is heel jammer is omdat er best wel plekken waren waar hij zichzelf kon zijn.

Marjan - Het maakt je heel kwetsbaar als je kind schizofrenie heeft. Uiteindelijk heeft die ziekte gewonnen.

We zitten alweer bijna aan de 70% dus hierbij weer een nieuwe update. Ik ga weer een tegenprestatie uitlichten. Bij een donatie van €60,- of meer krijg je een polaroid die ik onderweg voor je maak. Deze stuur ik vervolgens aan je op. Hoe leuk is het om een polaroid te ontvangen vanuit Turkije, Iran, Pakistan of India!?

Ik ga de polaroids maken met een Hasselblad en een polaroid achterwand (heel erg bedankt Jan Westbroek dat ik jouw camera mag lenen!). Ik had van de week polaroid film besteld bij het Beeldgebouw en ben foto's gaan maken van de hondjes om te testen. Zie hieronder het resultaat van model hondje Polly.

Ik had nog nooit polaroids met de Hasselblad gemaakt, maar wat is dat leuk! En wat is fotograferen met een Hasselblad toch fijn! Ik ben heel blij dat deze super camera mee gaat naar India!

De crowdfunding campagne duurt nog 8 dagen, de tijd begint te dringen dus. Deel mijn actie nog eens met vrienden en help mij om die 100% te behalen! Iedereen wilt toch zo'n toffe polaroid ontvangen? Alvast heel erg bedankt!!

Een belangrijk onderdeel van elke campagne is een goede promotievideo. Voor veel mensen is dit niet het makkelijkste onderdeel van crowdfunden; het betekent dat je zelf in beeld bent. Dat was voor mij niet anders. Ik heb het zeker vijftien keer opnieuw opgenomen en ingesproken... Uiteindelijk is het gelukkig goed gekomen.

Ik heb veel hulp gehad van Eveline Keur. Zij werkt als zzp-er onder de naam Kleur! film en fotografie. Op het gebied van film werkt ze veel aan documentaires en bedrijfsfilms. 'Dit is iets waar ik heel erg veel plezier en voldoening uit kan halen! Ik vind het mooi om mensen vast te leggen zoals ze zijn, zo puur mogelijk'.

Naast een donatie (super lief, dankjewel!) heeft ze mij geholpen door mijn video te monteren. Ook heeft ze samen met mij mijn 'draaiboek' doorgenomen en heeft me geholpen met de technische kant van het filmen. Hoe moet ik mijn camera instellen? Hoe neem ik het geluid op zonder ruis?

Ook samen met Eveline zo'n mooi filmpje maken?
Neem even een kijkje op haar website Kleur! film en fotografie.

Marcel - Ik weet dat hij het heel moeilijk had met die cyclus. Het begon met een depot; dan was hij eerst een week lang suf. Op een bepaald moment gebruikte hij dan toch weer speed; dan kon hij tenminste wat doen. Vervolgens stopte hij met zijn medicijnen en werd hij weer psychotisch. Dan begon het weer van voor af aan.

Marjan - Hij is twaalf jaar lang begeleid door Gerard. Hij was een perfecte begeleider maar die wist het ook niet altijd met hem.

Gerard - Hij was wel een beetje een anarchist. Hij kon zich aangepast houden maar als het erop aankwam zou hij zijn eigen weg bewandelen. Dat is ingewikkeld voor hemzelf, voor zijn omgeving en voor de hulpverleners.

Nitai - Het voordeel van sommige ziektebeelden is dat je die conditionering niet hebt. Je denkt niet meteen wat je vrienden van iets vinden of hoe de buren ergens op reageren.

Pieter - Hij accepteerde zichzelf in hoe hij was. Hij klaagde er niet over en was er niet mee bezig wat anderen van hem dachten.

Ronald - Op een gegeven moment ging hij schilderen bij Via Kunst. Hij had daar een soort dagtaak.

Anne (v) - Het beeld wat hij van zichzelf had zie je ook in zijn tekeningen. Dat verfrommelde en dat nadenkende.

Laurens Sr. - Zijn zoektocht naar het geloof begon al heel jong.

Pieter - Volgens mij was hij constant opzoek naar oplossingen voor zijn schizofrenie. Daarom was hij ook met het geloof bezig; om te proberen of dat misschien verlichting in zijn hoofd gaf.

Laurens Sr. - Ik heb hem toendertijd naar de Hare Krishna Tempel in de Ardennen gebracht. Dat was één en al vrijheid en voor hem was die manier van leven heel kloppend bij zijn persoon.

Roos - Na een tijdje vond hij Hare Krishna opeens helemaal niks meer. Dan ging hij weer naar een Christelijke kerk. Hij was altijd op zoek.

Bij 75% weer een nieuwe passage!

Ik vond het weer tijd voor een update! Deze keer zal ik een tegenprestatie uitlichten. Bij een donatie van 100 euro krijg je een naamsvermelding op onze auto. We laten dan in India je naam op traditionele wijze op de auto schilderen. Maar wat houdt dat in, waar komt het idee vandaan en hoe gaat dat er straks uitzien?

Twee jaar geleden hebben Ronald en ik een Iveco Daily uit 1992 gekocht. Deze auto was vroeger van de Belgische ME en ziet er dus super stoer uit! Twee jaar lang is Ronald bezig geweest om de auto om te bouwen tot de ultieme reisauto. We hebben hem Harry gedoopt. Harry is nu nog groen en kaal maar ik hoop dat hij straks helemaal gevuld is met jullie namen!

Ik wist al dat er in India heel veel bijzondere beschilderde trucks rondrijden. In India hebben ze de traditie om vrachtwagens te beschilderen. Deze zijn namelijk heel belangrijk voor Indiase gezinnen omdat ze hen voorzien in hun levensonderhoud. Daarom worden ze met grote toewijding beschilderd en zijn veel trucks rijkelijk versierd met prachtig kaligrafisch schrift. Omdat Harry tijdens de reis onze rots in de branding zal zijn willen we hem in India ook laten beschilderen. Wanneer je een donatie van boven de 100 euro doet zal jouw naam in deze schildering worden verwerkt!

De afbeeldingen, behalve die van onze auto, komen uit dit artikel en zijn gemaakt door Jason Torchinsky.

Tijdens mijn onderzoek naar het leven van Laurens heb ik veel mensen gesproken. Ik heb over hem gepraat met zijn familie, zijn vrienden en zijn begeleiders. Samen geven zij mij een heel gelaagd beeld van Laurens. Iedereen heeft inzichten over de verschillende aspecten van zijn leven. Tijdens verschillende updates deel ik passages uit deze interviews. Hierdoor komen jullie, als donateurs, steeds iets meer te weten over het leven van Laurens.

Dit zei hij zelf in 2001:

'Ik beleef zulke rare dingen. Jullie leven in een wereld en die is gewoon normaal. Je eet ’s ochtends je boterham, gaat naar school en doet je dagtaak. Als ik dat doe raak ik in paniek en dan ga ik zweten en rare dingen denken. Ik moet gewoon zo rustig leven. Ik kan ook geen relaties meer aangaan. Ik moet zo rustig leven anders gaat het helemaal mis'.

Marjan - Je kon uit alles proeven dat hij eigenlijk een heel gewoon leven wilde leiden maar dat hem dat gewoon niet lukte.

Nitai - Dagelijkse dingen zaten niet in zijn vermogen of hij doorzag daar het neppe van.

Laurens Sr. - Hij had van kinds af aan al veel wijsheid en normen en waarden. Dat is ook het struikelblok geworden in zijn leven.

Diana - Hij zei weleens dat bij iedereen het leven doorging behalve bij hem. Dan verlies je mensen en word je eenzaam.

Marjan - Toen hij vijftien was is hij voor het eerst opgenomen. Toen werd z'n gedrag heel extreem.

Laurens Sr. - Ik heb er altijd veel moeite mee gehad om hem naar dat soort plekken te brengen. Ik vond het verschrikkelijk en ik denk dat dit het slechtste is wat we hebben gedaan. Wat ik me heel goed weet te herinneren is dat hij een keer op z’n knieën lag te smeken of ik hem alsjeblieft weer mee naar huis wilde nemen.

Marcel - Wat wij in de westerse wereld hebben gedaan met gekte is vergelijkbaar met hoe we met de dood omgaan. We snappen het niet en we hebben de neiging om het weg te stoppen. Gekte en de dood zijn allebei taboes.

Marjan - Je denkt dat het tijdelijk is en dat hij weer beter wordt tot je de diagnose schizofrenie krijgt en hoort dat het levenslang is. Ik denk dat ze dat nooit zo snel hadden moeten zeggen. Het is wel een stempel waar je nooit meer vanaf komt.

Laurens Sr. - Alle medicijnen die hij kreeg waren natuurlijk tyfus zooi, zeker in de pubertijd. In die periode ga je jezelf vormen en de wereld ontdekken. Moet je nagaan wat die medicatie daar voor invloed op had.

Als ik op of over de 50% kom deel ik een nieuwe passage dus hou het in de gaten!