Universele verhalen over muziek
Sinds ik in 2006 van Amsterdam naar Groningen ben verhuisd, laaf ik mij aan de rijke popscene in deze eigenzinnige stad. De afgelopen jaren heb ik veel bijzondere mensen en plekken leren kennen en groeide gaandeweg het idee om er als journalist iets mee te doen. Met al die (levens)verhalen die simpelweg móeten worden vastgelegd. Nu het nog kan – zou ik daar in
Universele verhalen over muziek
Sinds ik in 2006 van Amsterdam naar Groningen ben verhuisd, laaf ik mij aan de rijke popscene in deze eigenzinnige stad. De afgelopen jaren heb ik veel bijzondere mensen en plekken leren kennen en groeide gaandeweg het idee om er als journalist iets mee te doen. Met al die (levens)verhalen die simpelweg móeten worden vastgelegd. Nu het nog kan – zou ik daar in een aantal gevallen aanwillen toevoegen.
Ik ben een liefhebber van grote reportages en portretten, waarin de hoofdpersonen langere tijd worden gevolgd. Verhalen die zich kunnen ontrollen, waardoor je de geportretteerde beter leert kennen. Verhalen die over veel meer gaan dan alleen het onderwerp. Verhalen over liefde, afkomst en dagelijkse worstelingen. Individuele verhalen met een universele waarde, om het maar even sjiek te zeggen. Simpel gezegd: verhalen die -in dit geval- zelfs boeiend zijn voor mensen die niks met muziek of Groningen hebben.
Verhalen waaraan veel tijd is besteed, zowel aan de research als het schrijven, die onthullend zijn, maar niet het nieuws hoeven te halen. In kranten en tijdschriften is zelden plaats voor dit soort verhalen. Dit boek biedt die ruimte wel.
Boek met harde kaft, mooi papier + audio
De verhalen worden gebundeld in een fraai boekwerk met harde kaft en mooi papier waarop de foto’s optimaal tot hun recht komen. En de koper krijgt een downloadcode waarmee de audioreportages en –portretten op elk gewenst apparaat kunnen worden afgespeeld.
Besteding
Aan zo'n project zijn kosten verbonden. Kosten voor de opmaak, lay out en het drukken van het boek. En -niet onbelangrijk- om mij in leven te houden. Ik zal hier het komende jaar meer bloed, zweet, tranen en tijd aan besteden dan waarschijnlijk goed voor mij (en mijn portemonnee) is, maar als ik dankzij jouw bijdrage een minimum inkomen heb om de vaste lasten te kunnen betalen is dat voor mij voldoende.
Jij kunt er dus met een kleine donatie voor zorgen dat Rock City wordt gemaakt. En daar krijg je in januari 2017 iets heel moois voor terug. Je geduld wordt behoorlijk op de proef gesteld, maar het zal het wachten waard zijn - dat beloof ik. In de tussentijd houd ik de donateurs natuurlijk wel op de hoogte van de vorderingen en zal ik regelmatig smakelijke tussendoortjes geven. En wie mij met een muzikant uitnodigt (zie de rechterkolom) kan wel al een exclusief voorproefje krijgen.
Gevarieerd document
Rock City wordt een levendig en gevarieerd document. Ik zal als een soort reisjournalist door het diverse poplandschap van Groningen trekken en dit documenteren met blocnote, fotocamera én een audio-recorder, omdat het onderwerp zich daar perfect voor leent.
Of het nu een (tijd)reis is door de oefenruimten van het Viadukt (vroeger een drugshol), een dampend undergroundconcert in de Gym of de Vera kelderbar, een intieme huiskamershow van Wishful Music, of de Songclub-avonden in de Kroeg van Klaas, waarbij Marleen met trefzekere hand bierviltjes tegen hoofden gooit van bezoekers die door de muziek heen kletsen.
Maar ik maakte onlangs ook een sfeerverslag in Pension Weedebee, de etage van Wouter de Boer die elk jaar is gevuld met Eurosonic/Noorderslag-logees uit het hele land.
Veel meer dan rock
Laat je niet misleiden door de titel. Rock staat niet alleen voor stevige gitaarmuziek, hoewel men daar in Groningen niet vies van is. Ik ook niet.
Maar ik ben bovenal geïnteresseerd in de mensen zelf en dan ook minstens zo nieuwsgierig naar het verhaal achter Dope D.O.D.,die met zijn rauwe muziek is uitgegroeid tot de grootste Nederlandse hiphop-act met liedjes die op youtube al tientallen miljoenen keren zijn bekeken. Ook een groep als Noisia heeft internationaal succes -tot in Australië- en werkt met grote namen, maar heeft nog steeds Groningen als basis.
Van een andere orde, maar net zo essentieel voor Rock City, is de wereld van de onvermoeibare rocker Lou Leeuw. Ik ga op pad met deze levende legende, die al jaren een AOW-uitkering krijgt maar nog steeds van kroeg naar kroeg trekt om te spelen - soms voor een paar tientjes of consumptiebonnen.
Ik portretteer mensen en plekken die de muziekstad Groningen definiëren. Muzikanten met een verhaal: Bert Hadders, Rudy Lentze, Meindert Talma, Bas Schröder (Swinder) en Joost Dijkema, om er enkele te noemen.
En uiteraard bands. Ik heb er diverse op de korrel, zoals Town of Saints, Vox von Braun, Kin en The Black Cult en Traumahelikopter. Maar ook een fenomeen als The Firebirds.
De ziel van Vera vangen
Uiteraard wil ik de ziel vangen van Vera, de unieke en wereldwijd geprezen club met een gemeenschap van 230 vrijwilligers. De historie en anekdotes zijn bekend, maar het portret dat ik voor ogen heb is nog nooit gemaakt. Door een week rond te lopen in Vera en daarvan minutieus verslag te doen, krijgt de lezer/luisteraar het idee dat hij of zij er zelf bij is.
Even onontbeerlijk is een portret van Jan Kooi, de garagerock-autoriteit van de Benelux (misschien wel van de EU) en uitbater van de onafhankelijke platenzaak Elpee – die nog dapper stand houdt in zware tijden.
Wie er ook in moet is Eddy Koekkoek – een larger than live figuur- die het legendarische Café Koekkoek runde, daarna dakloos en berooid was en tegenwoordig nog af en toe het podium bestijgt om zijn doorleefde liedjes te zingen.
En dit is nog maar een greep uit de vele boeiende levensverhalen.
Over mijn werk:
Sinds ik in 1997 afstudeerde aan de School voor de Journalistiek ben ik fulltime werkzaam als journalist-fotograaf. Een aantal jaar als redacteur bij Het Parool, daarna als freelancer. Ik heb in tientallen kranten en tijdschriften gepubliceerd. In 2014 won ik de Groninger Persprijs met dit verhaal over Nanne Tepper.
In Groningen zette ik bij OOG Radio mijn eerste schreden als radiomaker en werd mijn toch al grote liefde voor de popmuziek nog verder aangewakkerd. Dit document is het logische vervolg.
Ik heb eerder twee non-fictie boeken (met eigen foto’s) gepubliceerd die goed werden ontvangen door lezers en pers.
Over Onder Marokkanen:
“Wijnker is absoluut niet vooringenomen. Hij blijft kijken als een nieuwsgierig iemand en heeft het heel, heel mooi opgeschreven.” (Aukje Holtrop, VPRO De Ochtenden)
“De lezer maakt kennis met een stoet van onwaarschijnlijk kleurrijke persoonlijkheden die ontroeren, zorgen voor hilarische taferelen en maken dat je dit boek achter elkaar wiltuitlezen.” (Bert Wagendorp, de Volkskrant.)
Over Bezeten:
"Meesterschap (…) kopen en lezen, dit wonderlijk mooie boek." (Het Parool)
"Boeiend en gedetailleerd beschreven"(de Volkskrant)
"Boeit van begin tot eind." (Groninger Gezinsbode)
"Een indrukwekkende biografie (…) Overtuigend beeld van een gevoelsarme, egocentrische, van basketbal bezeten Einzelgänger." (Juryrapport Sportboek van het jaar, 3e prijs)
Nieuwste donaties
Iemand
2-02-2016 19:10Topper Igor, wil je graag een steuntje in de rug geven! Ben benieuwd joh!
Een donateur
1-02-2016 08:54Igor Wijnker schrijft zijn leven en dat van zijn lezers draaglijk en ik steun hem van harte met dit nieuwe project. Succes!
Marc van der Laan
31-01-2016 20:18Ik ben liefhebben van popmuziek en houd van mooie verhalen over mensen die een belangrijke rol spelen in een lokale popscene.
