Beste donateurs!
de tijd tikt door, nog 11 dagen te gaan tot de deadline. Over alles wat nog gezegd moest worden voor vertrek werd ik afgelopen week geïnterviewd door curator Henk Logman. Benieuwd naar waarom dit hele project eigenlijk gestart is? Lees dan verder...
Opzoek naar een andere White Cube
Kunstenaar Cecilia Rebergen over haar reis naar Detroit door Henk Logman
Cecilia Rebergen: ik heb kennis gemaakt met haar werk bij Casco Concrete (Onder Max) en de EXbunker, twee niet alledaagse tentoonstellingsplekken in Utrecht.
Dat niet-alledaagse past bij Cecilia; een stoere meid met een open mind, ondernemend, niet voor een kleintje vervaard en als ze eenmaal de smaak te pakken heeft gaat ze er volledig voor. In september 2015 heeft Cecilia meegedaan aan mijn project "Parels voor de Zwijnen" in Amersfoort. Ze zocht ook daar niet de veilige omgeving van de binnenruimte op, maar ze bekleedde de voorgevel van het appartementencomplex, waar de expo werd gehouden, met een indrukwekkend sculptuur van verwrongen en beschilderde glijbanen.
Op 1 maart vertrekt Cecilia voor drie maanden naar Detroit (VS). Detroit staat bekend als een grote industriestad waar bedrijven als Ford en Chrysler de automarkt domineerden en waar het er economisch gezien goed toeven was. De auto-industrie trok veel zwarte arbeiders aan en die namen hun eigen muziek mee naar de "Mo(tor)town"
De oliecrisis in de jaren '70 van de vorige eeuw maakte een eind aan de welvarende industrie van grote, brandstof slurpende auto's en vanaf die tijd zette het verval van de stad in. Werkeloosheid, leegstaande fabrieken en etnische conflicten hebben de stad het karakter gegeven van een desolate, gevaarlijke plek.
En uitgerekend daar gaat Cecilia naar toe om inspiratie op te doen. Ik vind dat heel dapper en ik ben heel nieuwsgierig waarom en wat ze daar allemaal gaat doen. Op haar website kun je daar al iets meer over lezen.
Cecilia start haar reis met een Artist in Residence plek voor de eerste maand bij PoppsPacking, er ligt een voorstel voor een onderzoek, met Expodium heeft ze een deal dat ze een blog schrijft gedurende haar verblijf in Detroit en bij terugkomst een aantal lezingen en presentaties houdt. Daarnaast is ze bij Voor de Kunst gestart met een crowdfundingsactie.
Ik ben benieuwd waarom Cecilia deze reis gaat maken en wat ze denkt te gaan ophalen en meenemen voor haar carrière als kunstenaar. Met een pot thee, een opnameapparaat en een flinke dosis enthousiasme zijn we daarom dit interview gaan doen:
Q:Waarom Detroit en niet New York?
A:In New York is het ongetwijfeld heel erg mooi en groots en overweldigend, maar ik denk dat ik er na een paar dagen ook wel op uitgekeken ben. Alles lijkt er af te zijn en goed geregeld en dat is voor mij niet heel erg inspirerend. Detroit daarentegen is een grotestad die enorm in verval is geraakt door de oliecrisis van de jaren'70. Geen grote dikke dure auto's meer, dus de industrie storttevolledig in elkaar. Met het gevolg dat er heel veel gebouwen leegstaan, een enorme werkeloosheid is, veel criminaliteit, achterstand, rassenscheiding en, wat ik daar zo spannend aan vind is, dat andere krachten het dan gaan overnemen in zo'n stad. In Nederland breken we over het algemeen langdurig leegstaande panden af, in Detroit is het merendeel van de infrastructuur er nog, maar heeft de natuur het langzamerhand weer overgenomen; een natuurlijk circulair proces.Detroit is een rauwe en ruige stad, met een bloeiende ondergrondsecultuur van kunstenaars. Geen nette "White Cube" cultuur zoals in Nederland, maar meer geënt op spontane particuliere initiatieven waarbij er een willekeurige ruimte wordt bevolkt door kunstenaars en waar dan site-specific iets wordt georganiseerd. Daar wil ik graag in rondneuzen. Om ideëen op te doen en om, als ik in Nederland terug ben, daar andere mensen over te kunnen vertellen en ze misschien ook wel over de streep te halen om op een andere manier te gaan kijken naar de wijze van exposeren. Niet dat het in Nederland niet goed gaat zo, het gaat juist heel goed in Nederland, maar meer ook om de horizon te verbreden en weg te gaan van het kleine denken. Als ik de ideeën die ik daar op ga doen op een inspirerende manier kan overbrengen dan ben ik al heel tevreden. En ik ben nou eenmaal iemand die het graag net even iets anders wil doen, maar daarin wil ik wel graag gevoed worden. Dus Detroit!
Q:Wat ga je daar doen?
A:Ik ga op 1 maart samen met kunstenaar Jop Vissers Vorstenbosch naar Detroit en daar zitten we de eerste maand bij PoppsPacking als Artists in Residence. Het is een inspirerende plek om dit avontuur te gaan beginnen. Vanuit hier ga ik de stad verkennen en de mensen opzoeken die mij op weg kunnen helpen met mijn project. Voor PoppsPacking gaan we een grote pizzaoven bouwen als tegenprestatie. Geld hebben we niet, maar wel de kennis en kunde om zoiets te doen en bij PoppsPacking vonden ze dat een goed idee. Ondertussen gaan we opzoek naar een grote bus waar we die laatste twee maanden in kunnen wonen en werken. Dat wordt nog wel een zoektocht, maar in een voormalige autostad moet dat lukken. Die bus willen we dan tijdens ons verblijf bij PoppsPacking ombouwen en dan hopen we dat we aan het eind van die eerste maand samen met de onthulling en de in gebruikname van de pizzaoven er een presentatie in te kunnen houden van die eerste periode in Detroit. Ik ga vooral heel veel foto's maken (zowel analoog als digitaal), ik neem vanuit Nederland een hele stapel stiften, krijt ,houtskool, potloden en papier mee en wil op die manier mijn ervaringen vastleggen. En ik ga filmen en heel veel schrijven...schrijven zorgt bij mij voor een stuk relativering en ordening en ik vind dat heel leuk om te doen.
Q:En dan heb je die eerste maand erop zitten en zit je met z'n tweetjes in een desolate stad in een bus...?
A:Ja spannend hè! Misschien doe ik het in eerste instantie wel enorm in mijn broek, maar ik houd ook wel van de uitdaging die het met zich meebrengt. Kijk, ik ben heel gemakkelijk in het contact maken, dus ik heb vast al een hele hoop leuke mensen ontmoet in die eerste maand en dus kan ik terugvallen op een netwerk. Ik heb geleerd van andere reizen dat je goed moet luisteren naar de mensen die daar wonen. Zij kennen de gebruiken en gevaren, dus als je hun adviezen opvolgt dan kan er weinig fout gaan. Als zij zeggen "niet doen" , dan moet je het gewoon niet doen.
Q:Heb je een vooropgezet plan of zie je het allemaal wel?
A:Ik heb zeker een groot aantal plannen en verwachtingen. Ik denk dat ik alle ervaringen die ik in deze totaal andere wereld op doe, goed kan gebruiken voor alle plannen die ik stiekem ook al wel heb voor na mijn terugkomst. Maar ook wil ik heel veel graag aan het toeval overlaten anders zou ik niet eens meer hoeven te gaan. Ik heb wel een basisplan gemaakt, maar daarin laat ik ook veel ruimte open om het experiment aan te gaan. Ik hoop dat ik met kunstenaars uit Detroit op een inspirerende manier in gesprek kom en aan het werk kan. Ik wil de maatschappelijke processen bestuderen in een stad die worstelt met haar toekomst, waarin de infrastructuur niet zo vanzelfsprekend meer is als de onze en waar de inwoners ook in een geheel andere verhouding tot elkaar en hun leefomgeving staan dan ik gewend ben.
Toen ik van de academie afkwam had ik een vooropgesteld idee hoe het allemaal moest. Dat idee is gevoed door de opleiding en de ervaringen die ik tot dan toe had opgedaan in de kunstwereld. Je denkt dan ook echt dat het zo gaat en dat het zo hoort. Maar ondertussen voelde ik ook dat ik dat anders wilde gaan doen en daar ben ik naar op zoek gegaan. Ik zoek dat op in mijn werk, ga daarover met andere mensen in gesprek en deze reis naar Detroit past daar als een logisch vervolg helemaal in. Dus eigenlijk ben ik op zoek naar bevestiging van datgene waar ik al mee bezig ben en hoop ik daar nog meer aanknopingspunten voor te vinden in Detroit.
Q:En je vraagt via Voor de Kunst aan mensen om jou daarin financieel te ondersteunen?
A:Ja, ik ben op allerlei manieren bezig om in mijn levensonderhoud daar te kunnen voorzien en eentje daar van is de crowdfunding. Ik heb geld nodig om dit project te kunnen financiëren en ik hoop dat mensen mijn verhaal en mijn manier van werken zullen omarmen en mij willen ondersteunen. Sinds ik afgestudeerd ben heb ik enorme stappen gemaakt in mijn werk en deze reis is daar een logisch vervolg op. Ik zie het als een waardering voor mij en mijn werk dat mensen daar geld voor willen doneren. En ik doe er ook wat voor terug natuurlijk. Ik ga de donateurs allemaal op een persoonlijke manier betrekken bij het project. Tijdens de reis en ook als ik weer terug ben. Plannen die ik nu heb zijn: het maken van een boek, lezingen geven, exposities maken, presentaties geven en artist-talks houden. En ik ga brieven schrijven naar de donateurs! Op die manier wil ik mijn ervaringen met anderen delen en hoop ik dat iets vernieuwends aan de kunst kan toevoegen in Nederland.
En toen was de pot thee leeg...
Wil je ook graag op de hoogte blijven van Cecilia haar ondernemende trip naar Detroit en wil je haar financieel ondersteunen ga dan naar de site van VoordeKunst
De crowdfunding stopt op 24 februari en dan moet het streefbedrag van €2000 binnen zijn, anders krijgt Cecilia niks. Dus doneren maar!
Henk Logman