Help ons bij het redden van een stuk verborgen, cultureel-historisch erfgoed!

Het verloren gewaande bewegend beeldmateriaal vertelt op unieke wijze het verhaal van de Molukse gemeenschap in Nederland. Een belangrijk en onderbelicht onderdeel van de Nederlandse geschiedenis.

Waar hebben we uw hulp bij nodig?

Het beeldmateriaal is vastgelegd op 300 videobanden van het type U-matic van Sony. Dit materiaal werd zo'n 35 jaar geleden gezien als professionele apparatuur. Om het vergaan van die ‘verloren banden’ te stoppen, is digitalisering en reparatie noodzakelijk. We hebben op eigen kosten 20 van die banden door een gespecialiseerd mediabedrijf laten digitaliseren. De overige 280 moeten nu nog gedigitaliseerd worden en daar is geld voor nodig!

Het verhaal achter de Verloren Banden

In de roerige jaren 70 waarin Nederland op gespannen voet leefde met de Molukse bevolking, zag een groep jonge Molukkers een mogelijkheid om op creatieve wijze de dagelijkse problemen te ontvluchten.

Enkele jaren na de brute ontruiming van hun woonoord Vaassen op 14 oktober 1976, kregen ze de kans om met professionele camera- en geluidsapparatuur hun omgeving vast te leggen.

Dit project werd gesubsidieerd door de overheid, eigenlijk bedoeld om de drugsproblematiek en hoge werkloosheid in de buurt aan te pakken.

Van 1979 tot 1995 legde deze groep mannen het alledaagse leven en culturele evenementen vast in een gesloten Molukse gemeenschap, denk aan sportactiviteiten, muziekoptredens, traditionele bruiloften, kinderactiviteiten, interviews en reportages. Een korte docu is zelfs door de IKON op tv uitgezonden.

In een tijd gekenmerkt door politieke spanningen, hoge werkloosheid en drugsverslaving brengen ze een - voor de buitenwereld - gesloten Molukse gemeenschap in beeld die hoop en verbondenheid vindt in muziek, dans en sport.

Bijna 40 jaar later worden de verloren banden op een zolderkamer teruggevonden...

Wat is het probleem?

Het probleem bij deze U-matic banden is dat door ‘de tand des tijds’ de band niet meer soepel loopt in de behuizing. Bij banden die ouder zijn dan 1985 kan het ‘sticky shed syndrome’ optreden. Een aandoening die ontstaat door de achteruitgang van de bindmiddelen (lijm) in een magneetband waarbij de magnetiseerbare laag op de plastic drager loslaat.

Deze verslechtering maakt de band niet afspeelbaar. Sommige soorten bindmiddel gaan na verloop van tijd, als gevolg van de absorptie van vocht (hydrolyse) minder goed werken. We moeten dus snel handelen.

Wat krijgt u van ons terug?

Ten eerste natuurlijk onze eeuwige dank!
Verder organiseren we in 2016 een tweede expositie rondom de 'Verloren Banden' (datum en locatie maken we later bekend). Tijdens de eerste expositie van 4 t/m 7 november jl. lieten we een selectie van het beeldmateriaal (afkomstig van de 20 door ons zelf gedigitaliseerde banden) zien, ondersteund door livemuziek.

Dit doen we volgend jaar groter en feestelijker.
Dan reiken we ook de kaarten en posters persoonlijk aan u uit.
En we denken er nog verder over na hoe we onze dankbaarheid naar aanleiding van uw betrokkenheid kunnen tonen! Bekijk onze tegenprestaties rechts op de pagina.

Waarom is dit belangrijk?

Het beeldmateriaal is uniek omdat het opgenomen is door de mensen die uit dezelfde gesloten gemeenschap komen (woonoord/wijk Vaassen). Er is dus een bijzonder verhaal van binnenuit verteld. We willen voorkomen dat de persoonlijke herinneringen van de wijkbewoners uit een roerige tijd verloren gaan. Een periode waarin een groep mensen werd verbonden door alle problemen binnen en buiten de wijk, maar bovenal ook door een gemeenschappelijke cultuur.

Deze beelden vertellen tegelijkertijd op unieke wijze het verhaal van de Molukse gemeenschap in Nederland. Een belangrijk en onderbelicht onderdeel van de Nederlandse geschiedenis.

Help ons bij het redden van de Verloren Banden!