Een korte fictieve film over de belevingswereld van een jonge vrouw die worstelt met depressieve gevoelens.

Inleiding

Mijn naam is Eline de Jong, vierdejaars studente aan de Academy for Art, Communication & Design in Tilburg. Voor mijn afstudeerproject heb ik onderzoek gedaan naar depressie en zelfdoding en naar aanleiding hiervan ben ik bezig met een korte film.

Motivatie

Ik ben naar aanleiding van de depressie en zelfdoding van een vriendin, onderzoek gaan doen naar deze thema’s. Ik wilde graag meer inzicht krijgen in hoe de belevingswereld er uit ziet van iemand met een depressie en daarnaast wilde ik beter begrijpen waarom jonge mensen de keuze maken om uit het leven te stappen. Tijdens mijn onderzoek kwam naar voren dat er weinig fictieve films over dit onderwerp zijn gemaakt en het materiaal dat ik tegen kwam was vooral gericht op de nabestaanden en ging vaak niet in op de belevingswereld van de hoofdpersoon.

Tijdens mijn onderzoek viel me nog iets anders op: Zodra het onderwerp depressie en zelfdoding ter sprake komt, kijken mensen vaak een andere kant op. Wanneer ik vroeg wat voor mening mensen over het onderwerp hadden stuitte ik op een verrassende uitkomst; ‘ik vind het egoïstisch’, ‘het kost de maatschappij alleen maar geld’, ‘ze laten de familie met de sores achter’, ‘hoezo zijn mensen zo wanhopig dat ze niet zoeken naar een oplossing’ et cetera. Hier schrok ik van. Mijn mening (voorafgaande aan mijn onderzoek) stond namelijk lijnrecht tegenover deze eerder genoemde meningen. Ik probeerde me te verplaatsen in de persoon die gekozen had voor zelfdoding, ik probeerde niet te veroordelen voordat ik er meer van wist. Deze mening is door mijn onderzoek alleen maar bevestigd en omdat ik graag zie dat mensen deze mening gaan delen – of op z’n minst twee keer nadenken voordat ze zich een negatieve mening vormen – heb ik besloten dat ik, middels een korte fictieve film, de belevingswereld van een jonge vrouw met een depressie in beeld wil brengen.

Doel

Depressie is een toenemend maatschappelijk probleem. De Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) heeft becijferd dat depressie wereldwijd op de vierde plaats staat in termen van ziektelast en de komende jaren zal stijgen naar de tweede plaats.
Ik wil laten zien dat depressie een probleem is dat inmiddels meer is dan alleen van het individu. Dat het een ziekte is -­‐en niet zomaar een ‘dipje’. Ik wil de kijker confronteren met iets waar jonge mensen vaak uit angst hun ogen voor sluiten: de belevingswereld van iemand met een depressie.

Jonge mensen staan vaak positief in het leven, hebben hun oog op de toekomst, en zijn druk bezig met genieten. De wereld ligt aan hun voeten. ‘Je hebt alles! Je bent mooi, je hebt talent, veel vrienden en toch depressief. Waarom, hoezo?’
De ‘waarom-­‐vraag’ wordt vaak gesteld. In mijn film probeer ik deze ‘waarom-­‐vraag’ te beantwoorden. Ik wil laten zien hoe mijn hoofdpersoon zich voelt, waarom ze zich zo voelt en hoe ze het kan oplossen. Maar, wat ging er aan vooraf? En wat is oplossen?

Medewerkers

Gelukkig heb ik het voorrecht om deze film te mogen maken met professionals uit de filmwereld, zowel voor als achter de camera. Een groter voorrecht kan ik me als beginnend filmmaker niet voorstellen.