Het is zo ver - eergisteren zijn de laatste exemplaren van 'Een Vrolijk Gedicht' aan de donateurs verstuurd. Ik hoop dat ik geen fouten met aantallen heb gemaakt, zo ja, stuur mij een mail via [email protected]
Ik wil alle donateurs nogmaals bedanken voor hu steun. het mooie is dat 'Een Vrolijk Gedicht' vanaf januari 2016 in de boekwinkels te koop ligt voor € 16,95 (Uitgeverij Magonia) en ook nog zonder handtekening! Op www.gerrit.band of Facebook Gerrit Band Gedichten kun je je commentaar achter laten.
Tot ziens

Mijn excuses, ik ontdek dat ik vergeten ben uit te leggen waarom ik niet de dag na het afsluiten van het project naar de drukker gerend ben. Ik meldde al dat Uitgeverij Magonia vanaf januari 2016 'Een Vrolijk Gedicht' in het fonds opneemt. Dat betekent echter dat er een isbn en een streepjes code nodig is - en dat duurde dus langer dan verwacht. Ik denk dat het drukwerk eind volgende week klaar is.
Groet
Gerrit

Het goede nieuws is: de omslag wordt nu gemaakt, maandag of dinsdag voor controle doorgegeven. Eind volgende week begint dan het drukken en verzenden. Slecht nieuws? Nee, of alleen maar voor degenen die dit project bij voordekunst gemist hebben: vanaf januari 2016 is 'Een Vrolijk Gedicht' via de boekhandel. bol enzovoort voor € 16,95 te koop. De uitgeverij is Magonia te Utrecht.

Dank jullie wel, alle donateurs en donateurinnekes, het is gelukt en ik word daar erg blij van. Als kadootje een gedicht uit 2012, 'Natte Jassen"

Het ruikt naar natte jassen in mijn koelkast
en mijn hond ligt te slapen in de mand.
Ik luister naar de Carolina Chocolate Drops
mijn hersenen zoeken naar het verband.

Wil groots en meeslepend schrijven
alles om me heen dramatisch beschrijven

Het hoort naar jonge katten in een bak
En mijn hond ligt voor de koelkast
Ik ruik naar nat en oud verbrand ...
Oude jassen in de hondenmand.

Het voelt alsof mijn woorden absorberen
als kittenpis in een kattenbak

Ik heb me net geschoren haren
Wit en zwart en grijs en rood
Haren op mijn kin onder neus
Na anderhalve week niet echt groot

Een kunstenaar met als opleiding
Open universiteit noemt me een engerd
Omdat ik gestudeerd heb

Ik kan niet met handen in het haar
Al jaren niet wel handen in
De zakken van een oude natte jas
Die ik in de koelkast vond

Dank jullie wel allemaal - het doel is bijna een week voor afloop van het project gehaald: 101 procent nu al. Voor champagne is het wat vroeg en daarom nog een extra gedicht, ook voor iedereen die nog twijfelt.

Nieuwe lippen

Als ik nieuwe lippen krijg
herinner ik me dan nog
onze kussen?
Kunnen andere vingertoppen
jouw lichaam weer herkennen?

Kan een ander oog
hetzelfde voorjaar zien,
kan een nieuw hart
diezelfde liefde voelen?

Een nieuwe knie, een
kunststof heup
metalen platen en schroeven
in mijn arm of been,
Gaat dat nooit stuk?
.

… en hoe zit dat dan
met die tranen van geluk?

Dit is een blije Update omdat we inmiddels (18/10) op 82 procent zitten. De laatste 18 exemplaren van ‘Een Vrolijk Gedicht’ staan in de startblokken en de drukker poetst de persen alvast op.

Ter ere hiervan weer twee gedichten:

Gras

Gras is zo gewoon gewoon

groen en sprietig, muggen dansen

kevers wandelen er door heen

Witte vlinders bevliegen de mooiste

bloemen in een wei

Grasmaaier of ploeg predikt

als de rode trein door het

landschap dood en verderf

de sterkste grassen

een langzame tor of vlinder

eindigt als mulch

Evolutionaire koeien grazen

gevoerd met gemanipuleerde

Amerikaanse gewassen en computer

gestuurde graskorrels met mineralen

gemolken door robots.

Weet nog dat hard weglopen

voor rennende koeien heel dom was

en melken zittend op een krukje

met een echte metalen emmer

moeilijk.

De kinderen

zullen ze nooit meer buiten zien.

—-

De schim van Roland Holst

Ziel van alles wat mijn dromen

aan schijnwerkelijkheid verloren.

Dwaasfeitelijkheden die komen

om alle illusies te verstoren.

Die waasdroombeelden

van verweven realiteit

en vast gehouden deelden

de stappen in de tijd.

Hoe verloren is de werkelijkheid

Hoe verloren is mijn verleden

Hoe verleden is wat is verloren?

Die foto’s van in en uit de tijd

waarin vreugde, en we leden,

onvolledig luid en niet te horen.

Het gaat goed en daar ben ik blij mee en trots op. Toch moeten we nog wat verder en daarom licht ik nog twee tipjes van de poëzie-sluier op: 1. een nieuw gedicht hier (openingsgedicht 'Hel van het Paradijs') en 2. een 'vrij' gedicht. Veel plezier en laat iedereen weten dat 'Een Vrolijk Gedicht; het ideale Sinterklaas- of kerstcadeau is. Of gewoon mooi om zelf in de boekenkast te hebben.

Winter

de rafels van het schuim
raken strelen die miljarden
korrels de rand van dalend land
zand aan de voet van een duin

de snede van vuur draalde
langs uiteengereten vegen
slingerend in de lucht tegen
de laatste resten van de aarde

je probeert je vingertoppen
aan deze strijd te raken
al is het maar voor even

om de beweging te stoppen
de ondergang te staken
de dag langer te leven

===

Wachten op jou

Met mijn ogen dicht
hoor ik water kabbelend
de vlucht van vogels.

De dag van denken
aan bevrijding en vrede
kan slechts in stilte.

Kat links en hond rechts
fuut zoekt vis en wat liefde
ik zit op een bank.

Laat de wind strijken
over mijn huid en haar en
het wachten op jou.