Lieve Kijkbuiskinderen,
we hebben nog 18 dagen crowdfunding te gaan, en € 1900,- euro te vergaren. Maar we zijn met veel, toch? Dat dacht ik.

Om de mensen die nog geen donateur zijn te motiveren,kan ik een ellenlang verhaal ophangen over waarom deze Bus voor mij zo van belang is. Maar het gaat om jullie, want zonder jullie is de Open Dicht Bus niet meer dan een beetje een eigenaardige boekenkast.

... Daarom wil ik diegene die de Bus in zijn hoedanigheid kent vragen zijn/haar ervaring met, blik op, mening over, complimen voor de Bus te delen, om zo potentiële donateurs te enthousiasmeren (het is belastingtechnisch aftrekbaar!).

Het zou me zeer doen wanneer bijgevoegde foto zou verbeelden wat rest na meer dan 30 jaar eigenzinnig & klein denken.

Doen dus & delen!

Dank u.

Hoe het voor mij allemaal begon staat je in dit ietwat vergeelde artikel uit het Brabants Dagblad van 20 maart 2008 (soortgelijk verhaal staat ook te lezen op www.opendichtbus.nl). En zie die Sjef Wiersma, Held!

Ik weet nog heel goed, toen er nog in de verste verte geen sprake was van het overnemen van de Open Dicht Bus, dat ik op een zaterdagavond, na mijn vaste bezoek aan Sjef & de Bus, in mijn aantekenboek schreef:

"Als ik niet Ties was, ik zou Sjef Wiersma willen zijn." Dit vrij naar Alexander de Grote bij zijn ontmoeting met Diogenes.

Enfin, daar zijn we nu, acht jaar nadien. Dit project, dit "baken op wielen", deze "Hippiebus met boeken" mag niet van de weg af geraken. Wordt daarom donateur en ontvang een mooie tegenprestatie!

Bijna op een derde van het benodigde bedrag, stemt hoopvol. Hoopvol is ook het feit dat er mensen zijn die ik niet ken, en zij mij & de Open Dicht Bus wellicht ook niet, maar blijkbaar toch iets waardevols zien in mijn project en vervolgens donateur worden. Dat is niet alleen hoopvol voor mijn project, maar ook breder gezien en op een groter vlak. Er zijn dus blijkbaar mensen die, belangeloos of niet -dat is een andere discussie- om en aan elkaar geven. Klinkt als een slogan voor een katholieke wervingsactie, maar hé, we moeten het uiteindelijk wel met elkaar zien te rooien.

Dat is één van de bijkomende aspecten van het bestieren van de Open Dicht Bus, dat het veel meer is dan alleen maar een verkooppunt van goed spul. Het is ook een ontmoetingsplek voor gelijkgestemden, en ik heb door de jaren heen heel wat fijne, interessante & wijze mensen mogen ontmoeten van wie ik sommigen tot mijn dierbaarste ben gaan rekenen. Eens zei een student in Nijmegen me dat hij de leerzaamste momenten niet in de collegezaal ervoer, maar onder de luifel van de Bus. Nou ja, ik bedoel maar.

Weer een rede te meer om de Open Dicht Bus rijdende te houden; voor nog een extra vrijplaats voor het geschreven en gesproken Woord. Want zeg nou eerlijk, het zou toch godgeklaagd zijn mocht de huidige Bus nu al een permanente parkeerplaats krijgen, zoals zijn voorganger die tien jaar geleden kreeg (zie foto). Toch? Nou dan.

Foto: de 3e Open Dicht Bus op zijn huidige rustplaats bij de Cultuurboerderij te Westelbeers.

Keep you posted.

Vreemd wat een crowdfunding voor secundaire emoties los weet te maken. In eerste instantie is er natuurlijk het spannende van óf er motivatie is, gevolgd door het in de gaten houden van de teller.

Maar de emotie die ik niet verwacht had is een zekere ontroering. De reacties die er binnenkomen naar aanleiding van een post op facebook, bijvoorbeeld, of een motivatie bij een donatie, doen me ook herinneren hoe de Open Dicht Bus in mijn leven kwam (lees de website www.opendichtbus.nl) , en beseffen hoe vormend die is geweest, en nog, voor mijn bestaan. Zonder de Open Dicht Bus zou ik bijvoorbeeld geen boomverzorger zijn geworden, en nog mooier, geen vader van een levendige, prachtige en boekengekke zoon.

De ontmoetingen, de plekken, de kilometers asfalt, de nachtelijke feesten, de gesprekken, ze zijn allemaal van wezenlijk belang voor mijn welzijn, mijn zingeving en ontwikkeling. En laat ik het gevoel van Rock & Roll niet vergeten.

De Bus is een stuk van mijn ziel, en draag die geheel belangeloos uit. Dat daar zo'n mooie, warme & oprechte reacties op komen doet me in een zekere gloed ontsteken. Des te meer motivatie om er hard voor te knokken de Open Dicht Bus rijdende te houden.

Dank aan alle donateurs, en bij voorbaat aan degene die nog komen gaan.

Keep you posted!