Mijn naam is Martijn Riksen, ik ben binnen mijn praktijk als beeldend kunstenaar inmiddels vier jaar bezig met een consequent vormenonderzoek. Het menselijk lichaam en de stilering/abstrahering hiervan vormde hiervoor het vertrekpunt. In elk werk worden telkens opnieuw dezelfde vaststaande vormen ten tonele gebracht en ten opzichte van elkaar gerangschikt. Wat op de schilderijen wordt afgebeeld is een ritueel waarin lichamelijkheid en de gestileerde symbolen die verwijzen naar het lichaam, het thema zijn.
Mijn naam is Martijn Riksen, ik ben binnen mijn praktijk als beeldend kunstenaar inmiddels vier jaar bezig met een consequent vormenonderzoek. Het menselijk lichaam en de stilering/abstrahering hiervan vormde hiervoor het vertrekpunt. In elk werk worden telkens opnieuw dezelfde vaststaande vormen ten tonele gebracht en ten opzichte van elkaar gerangschikt. Wat op de schilderijen wordt afgebeeld is een ritueel waarin lichamelijkheid en de gestileerde symbolen die verwijzen naar het lichaam, het thema zijn. De twee belangrijkste vormen zijn de koppen, verwijzend naar het hoofd, en de protheses, verwijzend naar de handen en/of voeten.
Deze beeldtaal en thematiek vormen daarnaast ook het uitgangspunt voor driedimensionaal werk wat afgelopen jaar heeft geleid tot een monumentale installatie van gerangschikte keramische sculpturen (koppen en protheses) die samen een absurdistisch en beladen altaar vormen. In de vier gaten kunnen de armen en benen gestoken worden zodat er plaatsgenomen kan worden in de installatie waardoor de gebruiker in een specifieke/ongemakkelijke houding gedwongen wordt en het lichaam zich gaat verhouden tot de installatie.
De installatie en het gebruik daarvan vormen het uitgangspunt voor een toekomstig videowerk. Ik heb in 2011 eerder een video gemaakt die bestond uit één shot van één prothese en ikzelf die daar naartoe liep om er in plaats te nemen. Die film is erg lo-fi en schetsmatig gemaakt en er is een duidelijk tijdverloop.
Het uitgangspunt voor deze film is om het geheel heel erg te ensceneren en te stileren. Zodat het begrip tijd een minder grote rol gaat spelen en de handeling in al zijn eenvoud en vreemdheid goed kan worden waargenomen door de beschouwer, en zodat het karakter van de installatie zo goed mogelijk uit de verf komt.
De video zal bestaan uit een vijftal opeenvolgende kaders waarin het zich onder elke hoek anders manifesterende altaar en de spanning in de houding van het lichaam de hoofdrol zullen vervullen. Belangrijk is dat in de video een onderhuidse spanning sluimert.
Om de film op een professionele manier te kunnen realiseren en financieren heb ik hulp gevraagd en gekregen van stichting Video Power. Video Power is een initiatief dat binnen de Euregio de creatieve productie van audiovisueel materiaal stimuleert. Dit doen zij door samen te werken met een breed netwerk van partners, door talent(en) te koppelen aan beschikbare kennis, productiecapaciteit en geschikte podia, en door het stimuleren en faciliteren van cultureel ondernemerschap.
Video Power draagt financieel bij aan het project maar we komen om tot productie over te kunnen gaan in totaal 1000 Euro tekort. Dit bedrag zal worden gebruikt voor gemaakte onkosten door de crewleden, materiaalkosten, logistiek (we gaan filmen op locatie en de installatie weegt in totaal zo’n 250 kilo) en inhuur apparatuur.
Mocht je interesse gewekt zijn en je overweegt een donatie, is je hulp van harte welkom, je krijgt er veel dank en altijd een authentiek werk(je) van mij voor terug.
De film zal na afronding tenminste worden vertoond in filmhuis Lumiere te Maastricht. Donateurs en andere geïnteresseerden zijn als het zover is natuurlijk allemaal van harte welkom.
Nieuwste donaties
Deniece Clermonts
15-08-2014 14:35Ik ken Martijn van de academie en ik gun hem dit heel erg! Daarnaast ben ik erg benieuwd naar de video
