Wat een leuk project!

In navolging van alle andere adoptieboeken stelt Ton Hendriks op unieke wijze adoptie centraal. Dit keer gaat een boek niet over de gevolgen van internationale regelgeving bij adoptie, en ook is het geen oproep om adoptie de hemel in te prijzen of met de grond gelijk te maken. Het boek geeft niet alleen inzicht in hoe geadopteerden zelf over hun adoptie willen praten. Het geeft geadopteerden bovenal een gezicht door hen in hun eigen kracht af te beelden. Ik denk dat daarom de wil onder geadopteerden groot was om deel te nemen. Zij hebben met dit boek de mogelijkheid om elementen van hun eigen leven in anderen te vergelijken, te erkennen en te herkennen. Het lijkt op een collectieve biografie, echter elk verhaal staat op zichzelf. Het is de geadopteerde die vertelt, en niet de toeschouwer die het voor hen invult. Geadopteerden hebben te maken met een gekleurde identiteit; een dynamiek die Ton haarfijn aanvoelde. Niet alleen de buitenwereld zet vraagtekens bij hun afkomst, soms de geadopteerden zelf ook. Schrijnend is het hoe kinderen te vondeling worden gelegd of op late leeftijd zijn geadopteerd en/of tegen hun wil naar Nederland zijn meegenomen. Opgroeien tussen twee werelden. Sommigen verhalen lijken ‘gewoontjes’. Geadopteerden zijn immers ook maar mensen. Maar een paar verhalen zijn rauw en heftig, zonder dat de integriteit van de geadopteerde wordt aangetast. Een korte impressie van veerkrachtige mensen die stevig in hun schoenen staan. Geboren worden uit liefde is niet voor ieder een vanzelfsprekendheid. Opgroeien in een liefdevol gezin idem dito. Dit boek vraagt om gelezen te worden. Laat geadopteerden zelf hun verhaal aan je vertellen op een moment dat het hen schikt. Zij hebben naast het recht hebben op een naam, en op een familie, ook het recht op het vertellen van hun eigen verhaal. Dit is een boek dat in de boekenkast van elke geadopteerde zou kunnen staan, zeker ook bij (aspirante) adoptieouders. Adoptie is een proces dat blijvend is. Het houdt niet op bij de symbolische geboorte op Schiphol. Adoptie vraagt om veerkrachtige ouders die wellicht in de toekomst elkaar loslaten, maar na het lezen van dit boek de hand van het adoptiekind altijd zullen blijven vasthouden.

collegialiteit en vriendschap

Omdat ik zelf geadopteerd ben en weinig contact heb met andere geadopteerden lijkt het me interessant om eens de verhalen van anderen te lezen.

Ik wil graag dat het boek 'Gekleurde Identiteit' - Verhalen van 40 Geadopteerden - wordt uitgebracht omdat het een realistisch en uniek beeld geeft van hoe verschillend geadopteerden omgaan met hun adoptie. Het boek is voor iedereen goed leesbaar en in de 40 portretten herkent en erkent de geïnteresseerde lezer het unieke verhaal van de geadopteerde.

Ik vind het verhaal achter het boek bijzonder en ben benieuwd naar de verhalen en foto's in het boek!

Ik ben op het boek geattendeerd door Anne Mei Smit, een getalenteerde studente waar ik les aan geef!

Als adoptiemoeder en schrijfster van enkele boeken over adoptie ben ik altijd geïnteresseerd in het perspectief van de geadopteerden zelf. Dit komt in mijn bibliotheek voor mijn dochters!

Prachtig project!

A wonderful idea.... Best of luck with the project.

Heb zelf twee adoptiezonen uit Colombia.........wat een geweldige project

bijzonder boek, ik ontvang het graag!