Met uw bijdrage realiseert u de totstandkoming van mijn persoonlijke fotoserie over Meraki, een inspirerend en gedreven kunstcollectief uit Dar Es Salaam, Tanzania. Enorm veel dank. English scroll down

A CROWD FOR MERAKI

Meraki betekent dat je een deel van jezelf achterlaat in het werk wat je doet: je maakt iets met zoveel liefde en aandacht dat je een stukje van je ziel achterlaat. Mijn naam is Coosje Froentjes en ik ben autodidact fotograaf. Ik wil uw betrokkenheid vragen bij mijn werk en specifiek voor een speciaal fotoproject ‘Meraki’ wat ik aan het ontwikkelen ben samen met Emmanuel T’ Chawi; creative director van het Meraki Collectief in Dar Es Salaam, Tanzania. Voor de daadwerkelijke uitvoering van dit plan moet ik financieel een beroep doen op anderen. Daarom roep ik uw hulp in door middel van crowdfunding. Dat doe ik met schroom, maar ook grote trots omdat ik me sterk verbonden voel met dit project en deze fotoserie ontzettend graag wil realiseren. De totale projectkosten zijn begroot op 25.000 euro, hiervan is mijn doel minimaal 11.000 op te halen via dit platform voor het realiseren van de fotoserie. Een toelichting op wat het project inhoudt, voor mij betekent en welke kosten daarmee gepaard gaan volgt.

PORTFOLIO klik hier voor Coosje haar eerdere werk

VURDU, EMMANUEL EN COOSJE

Graag vertel ik eerst wat meer over ons fotoproject Meraki, op welke manier ik me ermee verbonden voel en waarom het belangrijk is dit verhaal met u te delen. Daarvoor neem ik u graag mee naar mijn kennismaking en geschiedenis met Vurdu, de oprichter van het ‘Meraki Collectief’ in Dar es Salaam.

2018, via Instagram kreeg ik contact met een jonge Tanzaniaanse ontwerper en de oprichter van Meraki, Saddam K. Ngairo, door vrienden Vurdu genoemd. Hij had het niet breed en ontwierp bijzondere hoeden van lokale materialen. Nooit heb ik met iemand gesproken die zo weinig tot zijn beschikking had en zo eindeloos veel drive en talent bezat. Alles wat hij niet om zich heen had, zag hij als kans om te groeien en te dromen in zijn hoofd. We vonden in elkaars werk een soortgelijke visuele identiteit en besloten samen te werken aan een project. Hij stuurde zijn ontwerpen op naar Nederland, waar ik deze voor hem gefotografeerd heb. Ironisch gezien kozen we samen het concept van culturele toe-eigening. Het heeft zowel iets verdrietigs als iets moois dat er creatief dialoog moet worden gezocht buiten Tanzania. Ik hou het bij deze woorden voordat dit de vorm van een thesis aanneemt. Beiden hadden we enorm verschillende referenties om de wereld te begrijpen. Het was bijzonder hoe we er in onze samenwerking achter kwamen dat we ongeacht onze achtergrond en bezit, toch dezelfde taal spraken. De taal van fantasie en kunst, creatie en hoop, overeenkomst en mogelijkheden. We werden vrienden, spraken dagelijks en hadden een creatieve klik.

Ons doel was in de toekomst te blijven samenwerken en onze verschillende werelden visueel met elkaar te verbinden. Het liep anders. In 2019 via Emmanuel, een van z’n beste vrienden - en creative director van Meraki -, kreeg ik te horen dat Vurdu plotseling overleden was aan malaria. Een realiteit waar ik dicht bij stond en tegelijk heel ver van verwijderd was. Vurdu was er niet meer, iemand die ik nooit in levende lijve had ontmoet, maar waar ik wel een speciale werkrelatie en vriendschap mee had opgebouwd. Het was lastig dit onverwachte verlies een plekje te geven, in Nederland was er niemand die hem ooit ervaren had. Gelukkig namen vrienden van zijn collectief contact met mij op om te praten over Vurdu zijn leven, de begrafenis, hun herinneringen en onze vriendschap. Sindsdien heb ik wekelijks contact met Emmanuel. We praten graag over onze creatieve projecten. Ook wij hebben elkaar nog niet mogen ontmoeten de afgelopen 4 jaar, maar fantaseren al jaren over een samenwerking voor de fotoserie in Dar Es Salaam. De urgentie is groot om hun bijzondere verhaal te delen en vast te leggen in dit fotoproject. De vriendengroep doet er alles aan om het collectief actief te houden. Ondanks hun niet altijd ideale omstandigheden en het verlies, blijven ze gefocust op creatie en groei. Wat me zo verbindt met Meraki is dat hun fantasie de realiteit is, verdriet een kracht is en hun werkelijkheid onzeker maar kneedbaar. Met dat wat ze tot hun beschikking hebben, namelijk de vrijheid van gedachten, zijn er geen limieten schoonheid toe te voegen aan het leven. Omdat er keihard gewerkt wordt, krijgen dromen vorm in de visuele realiteit: Vurdu zijn dromen. Wat hij heeft achtergelaten in zijn vrienden verdient een platform en dit wil ik zo graag samen met de energieke groep vastleggen. U begrijpt, de fotoserie Meraki is voor mij een persoonlijk project en het is mijn diepe wens het waar te maken. Een ode aan iemand die zijn verhaal zelf niet kan vertellen. Ik hoop dat u ons kunt steunen om deze droom werkelijkheid te maken en kan u beloven dat we een deel van onze ziel achter laten in dit project.

The MERAKI Collective

‘The Meraki collective started its experimental journey in 2018 at Kijitonyama, Dar es Salaam. They found themselves connected to the Greek word Meraki, which means doing something with so much love you leave a piece of your soul behind in it. A collective of ideas resulting in a visual utopia, created by a group of Tanzanian youth working in different disciplines such as fashion, performance, visual art, music, lifestyle and creative direction. They create an endless portal of transcendence rooted in black culture, black history and black love. ‘Our aim is to express voices coming from the streets of Dar es Salaam city. In the worlds conceived through our imagery, being is a radical act.’ Their visual content aims to start conversation, the clothing collections carry their stories. The scope, variety and inventiveness of what they create challenges generalized conceptions of youth, sexuality, gender, joy and status. They succeed in creating moments steeped in a secure, collective, timelessness - a space for existing as a reality of history - one that goes beyond background or status. The approach of the collective remains inviting by channeling these aspirations toward conceptions of abundance that are free from consumption, accumulation or conquest. In other words — free from fear.’

Wat behelst het project?

Inhoudelijke focus van het project: Ik zal me onderdompelen in de gecreëerde visuele wereld van Meraki, die de stad Dar Es Salaam als achtergrond gebruikt. De fotoserie gaat natuurlijk over het verlies van Vurdu, maar zal zich focussen op de mooie dingen die hij heeft achtergelaten en opgebouwd. Het positieve stukje van zijn ziel dat achtergebleven is, namelijk de identiteit van zijn merk. Graag wil ik in Vurdu’s voetsporen treden en zijn liefhebbende en levenslustige omgeving voor het eerst ervaren en vastleggen. Het plan is een persoonlijk en oprechte portretserie neer te zetten van de groep vrienden die het collectief runnen, door ze te volgen en vast te leggen tijdens hun dagelijkse activiteiten. In deze fotoserie wordt hun fantasie de realiteit: hun ontsnapping is de werkelijkheid. Samen met Emmanuel zijn styling en modellenteam zal de volledig geënsceneerde Tanzaniaanse Meraki fashion-identiteit in dit project verweven raken met persoonlijk documentair werk.

Ik heb geld nodig om dit project te realiseren. Om te investeren in de mensen in Dar Es Salaam die werken voor het Meraki Collectief, voor de diensten die zij leveren in deze samenwerking. Om zo hun sterke visie een stap verder te helpen door hun meer ruimte te geven voor bijvoorbeeld investering in decor, materiaal etc. Het betalen van de Tanzaniaanse modellen, het huren van een studio in Dar Es Salaam, Materiaalkosten, Verblijf, Catering voor de verschillende shoot-dagen met als uiteindelijk doel het afdrukken van de prints voor lokale tentoonstelling en tentoonstellen in Nederland. Om zo de eerste bouwstenen te leggen voor een langere samenwerking. Alle personen die hebben bijgedragen aan het realiseren van deze fotoserie zullen vermeld worden tijdens de exposities. Ik hoop in het najaar de serie te kunnen schieten en als indicatie zouden de exposities begin volgend jaar plaatsvinden.

ABOUT

Daar waar we meer zien, omdat we stil staan. Coosje Froentjes onderzoekt met haar fotografie de grens tussen de feitelijke wereld en de fantasie. Ze verlangt naar het integreren van de twee en is altijd op zoek naar verbeelding binnen de realiteit zelf. Met de smeedbaarheid van haar eigen visuele wereld probeert ze een dialoog te starten tussen vertrouwd en vreemd, tussen verleden en toekomst. Fotografie is voor haar een manier van fluisteren. Nog indringender dan schreeuwen komt het zachtjes binnen, maar weet het zich te omhullen en op te sluiten, want zachte woorden hou je vast. Het intrigeert haar beelden van diverse mensen en momenten te combineren. Zo ontstaat er een verstilde universele taal waarin ieders gegeven situatie, feiten, waardes en complicaties vervallen. Er is rust voor de realiteit en waarde van ieders droom. Door elkaars verbeelding te realiseren en deze met elkaar te delen ontstaat er een unieke verbinding en intimiteit binnen haar samenwerkingen en clientèle: de opbouw van een collectieve droom. Zo hoopt ze samen meer hoop en schoonheid te kunnen toevoegen aan en zien in de realiteit zelf, in plaats van eraan te ontsnappen…

‘Binnen mijn fotografie ben ik altijd op zoek naar nieuwe verrijkende vertalingen van onze soms verontrustende realiteit. Ik gebruik het medium als vorm van tedere communicatie, waarin mensen met verschillende perspectieven elkaar iets proberen te vertellen. Waarin schoonheid voor altijd geconserveerd zal blijven. In fotografie kan je iets kwijt wat verder reikt dan woorden. Door mensen, plekken, tijden, emoties, culturen, dromen en realiteit met elkaar te verenigen en vereeuwigen.’

---------------------------------------------------------ENGLISH BELOW---------------------------------------------------------------

A CROWD FOR MERAKI
Meraki means leaving a part of yourself behind in the work you do: you make something with so much love and care that in the process you leave a piece of your soul behind. My name is Coosje Froentjes and I am a self-taught photographer. I would like to ask for your time regarding my work and specifically for this special photo project 'Meraki' which I am developing together with Emmanuel T' Chawi; creative director of the Meraki Collective in Dar Es Salaam, Tanzania. For the actual execution of this plan I have to rely on others financially. That is why I'm asking for your help through crowdfunding. I do this with timidity, but also with great pride because I feel strongly connected to this project and I really want to realize this photo series. The total project costs are estimated at 25,000 euros, of which my goal is to raise at least 11,000 through this platform for the realization of the photo series. An explanation of what the project entails, means for us and what the costs cover follows.

VURDU, EMMANUEL AND COOSJE
First I would like to tell you a little more about our photo project Meraki, how I feel connected to it and why it is important to share this story with you. For that I would like to take you to my introduction and history with Vurdu, the founder of the 'Meraki Collective' in Dar es Salaam.

2018, through Instagram I got in touch with a young Tanzanian designer and the founder of Meraki, Saddam K. Ngairo, named Vurdu by friends. He did not have access to much and designed special hats from local materials. Never have I spoken to someone who had so little at his disposal and had such endless drive and talent. Everything he didn't have around him, was seen as an opportunity to grow and dream in his head. We saw a similar visual identity in each other's work and decided to collaborate on a project. He shipped his designs to the Netherlands, where I photographed them for him. Ironically, we together chose the concept of cultural appropriation. It is both sad and beautiful that creative dialogue has to be found outside Tanzania. I will stick to these words before this takes the form of a thesis. Both of us had extremely different references to understand the world. It was special how we discovered while collaborating that we spoke the same language, regardless of our background and possessions. The language of fantasy and art, creation and hope, understanding and possibility. We became friends, were talking every day and had a creative connection.

Our goal was to continue working together in the future and to visually connect our different worlds. It turned out differently. In 2019 through Emmanuel, one of his best friends - and creative director of Meraki - I was told that Vurdu had suddenly died of malaria. A reality that I was close to but at the same time physically very far from. Vurdu was gone, someone I had never met in person, but with whom I had developed a special working relationship and friendship. It was difficult to grief this unexpected loss, there was no one in the Netherlands who had ever experienced him. Luckily, friends of his collective started contacting me to talk about Vurdu's life, burial, their memories and our friendship. Since then I am in close contact with Emmanuel. We like to talk about our creative projects. We have also not been able to meet each other in the past 4 years, but have been fantasising about a collaboration for the photo series in Dar Es Salaam for years. There is a great urgency to share and capture their special story in this photo project. The group of friends does everything they can to keep the collective active. Despite the not always ideal circumstances and the loss, they remain focused on creation and growth. What connects me with Meraki is that their fantasy is reality, sadness is a strength and their reality is uncertain but moldable. With what they have at their disposal, namely the freedom of thought, there are no limits to adding beauty to life. Because of hard work, their dreams take shape in visual reality: Vurdu his dreams. What he has left behind in his friends deserves a platform and I would like to capture this together with the energetic group. You understand, the Meraki photo series is a personal project for me and it is my deep wish to make it come true. An ode to someone who cannot tell his own story. I hope you can support us to make this dream a reality and we promise to leave a part of our soul behind in this project.

What does the project include?
Content focus of the project: I will immerse myself in the visually created world of Meraki, which uses the city of Dar Es Salaam as a backdrop. The photo series is of course about the loss of Vurdu, but will focus on the beautiful things he left behind and built up. The part of his soul that was left behind, namely the identity of his brand. I would like to follow in Vurdu's footsteps and experience and capture his loving and lively environment for the first time. The plan is to create a personal and heartfelt portrait series of the group of friends who run the collective, following and capturing them as they go about their daily activities. In this photo series, their fantasy becomes reality: their escape is reality. Together with Emmanuel's styling and modeling team, the fully staged Tanzanian Meraki fashion identity will become intertwined with personal documentary work in this project.

I need funds to realize this project. To invest in the people in Dar Es Salaam who work for the Meraki Collective, for the services they provide in this partnership. In order to take their strong vision a step further by giving them more room for, for example, investing in decor, material, etc. Paying the Tanzanian models, renting a studio in Dar Es Salaam, material costs, accommodation, catering for the various shoot days with the ultimate goal of printing the prints for local exhibition and display in the Netherlands. To lay the first foundation for a longer collaboration. All the people that have contributed to the realisation of this photo series will be mentioned during the exhibitions. I hope to be able to shoot this series in fall and as an indication the exhibitions would show the beginning of next year.

ABOUT
Where we see more, because we stand still. Coosje Froentjes explores the boundary between the actual world and fantasy with her photography. She longs to integrate the two and is always looking for imagination within reality itself. Within the moldability of her own visual world, she tries to start a dialogue between familiar and strange, between past and future. Photography is a way of whispering to her. Even more sharp than shouting, it enters the ear softly, but manages to envelop and lock itself in, because soft words you hold closer. It intrigues her to combine images of various people and moments. This creates a merged universal language in which everyone's given situation, facts, values ​​and complications disappear. There is space for the reality and value of everyone's dream. By understanding each other's imagination and sharing it with one another, a unique connection and intimacy is created within her collaborations and clientele: the construction of a collective dream. This way she hopes to be able to add and see more hope and beauty in reality itself, than to escape it…

‘Within my photography I am always looking for new enriching translations of our sometimes disturbing reality. I use the medium as a form of tender communication, in which people with different perspectives try to tell each other something. In which beauty will be preserved forever. In photography you can say something that goes beyond words. By uniting and immortalising people, places, times, emotions, cultures, dreams and reality.”

PORTFOLIO click here for Coosje her earlier work