Help ons met het realiseren van deze documentaire en zo het taboe rond het rouwproces te doorbreken.

Wij zijn Lauriane (regisseur), Nelle (DOP) en Pieter (producer), de schrijvers van deze documentaire serie.

Nelle en Pieter zijn sinds 2020 afgestudeerd aan het Narafi te Brussel. Nelle heeft zich meer gefocust op camera en licht, terwijl Pieter zich meer over het productionele begon te ontfermen.

Het idee voor deze docu-reeks ontstond nadat Lauriane het gevoel kreeg dat niemand begreep wat zij moest doorstaan na het verliezen van haar vader. Tijd heelt alle wonden zegt men, maar bij het rouwproces is dit niet even relevant.
Wat is een rouwproces eigenlijk? Welke emoties buiten verdriet komen er bij kijken?
Met deze vragen is zij aan de slag gegaan om het idee voor deze docu-reeks uit te werken.
Nadien kwam Lauriane in contact met Nelle die met haar dit idee meer begon uit te werken. Het duurde niet lang voor zij Pieter mee aan boord trokken om het productionele aspect van de docu-reeks op zich te nemen.

Samen hopen zij dit intieme en emotionele verhaal te kunnen vertellen en de documentaire te realiseren.

Deze laatste twee jaren heeft COVID-19 6.180.128 het leven beroofd.

Zes miljoen lege bedden, 6 miljoen lege stoelen aan de eettafel, 6 miljoen mensen die niet naar huis terugkeren. En dit zijn enkel de COVID-statistieken.

Deze statistieken zijn correct, maar ze zijn het ook niet. Er zijn misschien zoveel levens verloren, maar nog meer harten gebroken. Harten waarvan een deel gestorven is met met de overleden dierbaren. Voor degenen die overblijven met de herinneringen en de leegte, doodt de dood ons ook.

De dood is een van de weinige dingen die universeel is: ongeacht lengte, kleur, economische status, kwaliteit van leven, we sterven allemaal. En tijdens deze levenswandel zullen we allemaal op een bepaald moment rouwen. In de laatste twee jaren is dit relevanter dan ooit want is het moeilijker dan ooit.

Met deze documentaire willen we op onze manier de wereld even stilzetten om plaats te maken voor rouw. Aan de hand van vier verhalen over verlies vertellen we hoe verder leven met de rouw en de pijn. Zo willen we troost brengen aan degenen die door deze moeilijke periode doorgaan. Maar ook hoop geven. Hoop dat het morgen beter kan gaan.

Synopsis:

To Kill A Butterfly (TKAB): Killing a butterfly (een vlinder doden) verwijst naar het doden van de vlinders in de buik. Vlinders in de buik is vaak een referentie naar verliefdheid, maar wordt hier in de bredere zin gebruikt als symbool van de vreugde die komt van iemand liefhebben. Killing a butterfly betekent letterlijk het doden van de liefde en al de positieve emoties die hierbij horen.
Dit is niet de enige betekenis die aan de titel gekoppeld is. To Kill A Butterfly verwijst ook naar het proces van transformatie van de vlinder. De rups moet verdwijnen en in een zin sterven voordat hij een vlinder wordt. Dit is ook het geval voor verlies: onze realiteit verandert, een deel van ons sterft met de overledenen, en het is aan ons om te leren leven met deze nieuwe leegte in ons hart.
TKAB wil de realiteit van rouw en het leven erna documenteren. Via de documentairereeks wil TKAB vooreerst aantonen dat er geen goede noch slechte manier is van rouwen: elk rouwproces is anders. Dit is niet het enige doel van deze documentairereeks. Een ander belangrijk doel is rouw en verlies vermenselijken. “Niemand kan de pijn begrijpen tenzij je zelf verlies meemaakt” vertelt Axel die een paar maanden geleden zijn moeder is verloren. Dood en rouw zijn heel abstract en soms onbegrijpelijk voor degenen die er nog niet mee geconfronteerd zijn geweest. Aan de hand van deze reeks willen we niet alleen verhalen vertellen, maar ook een unieke inkijk geven in de beleving van verlies door de ogen van vier personen.

De vier personen hebben elk iemand anders verloren en gaan op verschillende manieren om met het verwerken van het verlies. Hierdoor krijgen we een inzicht in de verschillende manieren van rouwen en de ervaring van een verlies van iemand door de lens van meerdere personen.
Het hoofddoel is de ervaring van de dood te documenteren via de geliefden die zijn overgebleven. Het centrale thema is rouw en alle emoties en gevoelens die daarmee gepaard gaan. Door middel van de documentairreeks willen we een verhaal vertellen, maar bovenal willen we een gesprek op gang brengen over dood, verlies, van iemand houden en nog belangrijker, omgaan met het leven zonder de gestorven dierbare.

Om al deze redenen, willen we deze documentaire heel graag maken, maar daar hebben we hulp bij nodig. We zouden het enorm appreciëren als jullie ons project financieel zouden steunen. Help ons dit verhaal te vertellen en zo hoop en steun aan zij die het nodig hebben te bieden. Onze oprechte dank!

Wil je op de hoogte blijven van dit project of andere projecten van pelikul?
Like dan zeker onze Facebookpagina: https://www.facebook.com/PelikulProductions
Of neem zeker een kijkje op onze website: https://pelikul.be/