Welkom op de crowdfund-pagina van Doodzwijgen! Hier komt u meer te weten over het belang van het onderwerp, de motivatie van de makers en hoe u ons kunt helpen om dit project te verwezenlijken.

Een korte samenvatting
Mijn overgrootvader was een NSB’er. Zijn gegevens, samen met die van 300.000 andere ‘foute’ Nederlanders, liggen achter slot en grendel in het Nationaal Archief. Op 1 januari 2025 komen al deze gegevens na 80 jaar vrij. De Tweede Wereldoorlog lijkt ver in het verleden. Samen met mijn moeder ga ik op onderzoek uit en kom erachter dat littekens echter nog diep in onze samenleving zitten. Hoe moeten we omgaan met de openbaring van het CABR als de 2e, 3e en zelfs 4e generatie hier nog onder lijden?

Motivatie
De woorden van koningin Wilhelmina over collaborateurs waren duidelijk: “Na de oorlog zal er in de Nederlandse maatschappij voor hen en hun kinderen geen plaats meer zijn.” Ouders werden opgepakt en voormalige concentratiekampen werden ingezet als interneringskampen. Mijn 11-jarige opa had 'geluk' en kwam in een opvangtehuis, maar door ruimtegebrek belandden ook veel kinderen in een interneringskamp. Er was weinig eten en een slechte hygiëne.

We hebben het niet graag over de de mensen die tijdens WOII de Duitsers steunden, maar er zijn in het CABR toch ruim 6 keer meer namen te vinden dan er in het verzet zaten. Dit staat niet in verhouding met de verhalen die we vertellen. Het is ontzettend belangrijk om niet te vergeten dat veel mensen de kant van de bezetter kozen. Om Harry Vogels, schrijver van het boek ‘Schaamte en Trots in Wassenaar’ over zijn opa bij de NSB te quoten:“Het is goed om je geschiedenis te kennen. Ook al is deze fout, daar leer je van. Hopelijk haal je daar één ding uit: Dit mag nooit meer gebeuren.”

Maar is het openbaar maken van het CABR nu wel de juiste weg? Zou het wereldwijd toegankelijk maken van deze gegevens invloed hebben op de getroffen families? Naar schatting heeft 1 op de 3 Nederlanders 'foute' voorouders. Is uw achternaam misschien ook te vinden in het CABR?

Makers
Mijn naam is Lisa Hukker en met deze film hoop ik af te studeren voor mijn opleiding Audiovisuele Media aan de Hogeschool voor de Kunsten Utrecht. Dit doe ik samen met Thom Loohuis, die de verantwoordelijkheid voor het beeld op zich neemt: "Deze documentaire vertelt een belangrijk verhaal, vanuit een perspectief die alle generaties aangaat. Los van de informatie gaat beeld ook een belangrijke rol spelen in de film. We gaan composities ontwerpen in plaats van alleen met archief materiaal werken, wat voor mij dus een leuke uitdaging is."

Waarom doneren?
Filmmaken is duur. Door te doneren draagt u bij aan het maken van een documentaire over dit belangrijke onderwerp. Iedere euro tilt de film naar een hoger niveau. Daarnaast zorgt u ervoor dat Thom en ik kunnen afstuderen! Bekijk bij de tegenprestaties wat wij voor u kunnen betekenen.

Wilt u op de hoogte blijven van de ontwikkelingen? Volg ons dan op Instagram en Facebook.