Een stel probeert elkaar te overleven wanneer ze er achter komen dat ze de laatste mensen op aarde zijn.Schrijf je in voor onze Nieuwsbrief!

Retina
De film ‘Retina’ is een speelse drama/romance die zich afspeelt in een wereld waar nog maar twee mensen leven, die dan ook nog eens een stel zijn. Drie maanden nadat iedereen waarvan ze houden is verdwenen, proberen de twee karakters een zinvol bestaan in stand te houden. Een echt doel hebben ze niet en ze beginnen elkaar zat te worden. Alle leuke dingen zijn gedaan en een doel kunnen ze niet vinden. De jonge vrouw (gespeeld door Annelieke Joosten) staat overal nog positief in, maar wordt de jonge man (gespeeld door Jacob de Groot) met zijn apathische en cynische blik zat. Helaas voor het stel zullen ze het toch echt met elkaar moeten doen. Ze zullen dus op de één of andere manier het alleen zijn samen moeten overkomen.

De grootste uitdaging is om een gelukkig leven met elkaar te hebben en een zinvol bestaan in stand te houden, ondanks de omstandigheden waarmee ze moeten omgaan. Deze korte film van zo'n tien minuten focust zich niet op het overleven in deze wereld, maar op de vrijheid en de druk die deze op je relatie en karakter kan uitoefenen.

tekst gaat verder onder de afbeelding

Waarom deze film?
Al op jonge leeftijd heb ik (Niels, schrijver en regisseur) een soort zingevingscrisis gehad. Ik kon niet echt zien waarom dingen nut hadden, maar heb toen een soort nihilistische positiviteit aangeleerd. Als niks er toe doet kan je er maar beter iets van maken. Dood gaan we allemaal. Is het nodig om iemand om je heen te hebben, en is dat dan voor jezelf of voor de ander? Ik ben zelf opgegroeid aan de rand van natuurpark de Hoge Veluwe en denk dat ik daardoor een kijker echt de ervaring van de natuur kan geven door middel van texturen, kleuren en sound design. Ik wil mensen laten nadenken over thema's als zingeving en liefde, maar ze vooral entertainen en een film laten zien waar ze helemaal door opgeslokt worden.

tekst gaat verder onder de afbeelding

Visie
De film is geïnspireerd door de filosofische manier van vertellen van French New Wave regisseurs Godard en Truffaut. De film zal op een sprookjesachtige polaroid gaan lijken; felle kleuren en een warme sfeer. Je weet als publiek nooit of je naar een herinnering of naar iets actueels kijkt. Grote inspiraties hier zijn dan weer American Honey en The Florida project, zowel qua visuals als qua spel.

Eigenlijk kan je de film in een vraag samenvatten: Stel, je overleeft de wereld… hoe overleef je elkaar dan?