Het spiegelbeeld ziet eruit alsof het ooit pracht zou zijn zoals ik niet had durven dromen. Dit gezicht is al dichterbij dan het verre lijf ooit was. Angst kijkt terug op veiligheid. Ik hoop dat je me vindt, waarheid. Op hoop van leven. - Anne Chris van Doesburg
SYNOPSIS Anne Chris (24) heeft vanaf kleins af aan al een droom: actrice worden. Sinds zijn vierde jaar staat hij op het podium
Het spiegelbeeld ziet eruit alsof het ooit pracht zou zijn zoals ik niet had durven dromen.
Dit gezicht is al dichterbij dan het verre lijf ooit was.
Angst kijkt terug op veiligheid.
Ik hoop dat je me vindt, waarheid.
Op hoop van leven.
- Anne Chris van Doesburg
SYNOPSIS
Anne Chris (24) heeft vanaf kleins af aan al een droom: actrice worden. Sinds zijn vierde jaar staat hij op het podium en doet hij niets liever dan entertainen. Als hij in 2017 een theaterschool binnenkomt is zijn grote droom eindelijk in werking gezet. Alles begint nu écht.
Er begint iets meer dan hem lief is: de gedachten in zijn hoofd waaien rond als een wervelwind die op zoek is naar dysfunctie. Anne Chris raakt zich ervan bewust dat hij zich niet comfortabel voelt in het lichaam van een meisje. Op school gaat het steeds minder. Bij alle vrouwenrollen die hij krijgt voelt hij confrontatie. Zo speelt hij wel eens huismoeder; met extra accenten op zijn decolleté en valt een jurk over zijn ronde heupen. Hij vermijdt de spiegel, maar als alle ogen van het publiek naar hem staren als hij op het podium staat, wil hij zich het liefst wil verstoppen.Zijn hart breekt als hij in zijn eerste jaar van de theaterschool zijn droom opgeeft omdat hij beseft dat hij nooit actrice kan worden; is hij een jongen? Acteur worden kost hem eerst jaren van transitie, plus, als hij in de tussenperiode een lijf heeft die niet in de categorie ‘vrouw’ of ‘man’ valt, krijgt hij dan nog wel rollen?

Anne Chris ligt ‘s nachts wakker van twijfel; hoe weet hij dat in transitie gaan de juiste oplossing is voor wat hij voelt? Hij is bang dat hij zich na de transitie nog steeds niet goed zal voelen. Dat hij misschien een definitieve keuze heeft gemaakt die hij toch zou willen terugdraaien. Het liefst zou hij morgen voor een dag wakker worden in het lichaam van een biologische jongen, om zo voor een dagje te ervaren of dat is wat hij zijn hele leven al mist. Dan zou hij zeker weten of dat de goede beslissing is of niet. Helaas kan dat niet.
WAAROM DIT ONDERWERP?
Evan Hobers (regisseur): “Afgelopen jaar verloor ik drie vrienden aan zelfmoord. Wat ze alle drie met elkaar gemeen hebben is dat ze geboren zijn in een verkeerd lichaam. De één kon een leven als zichzelf niet voorstellen, de anderen werden gepest en getreiterd door hun omgeving omdat ze transgender waren. Ze waren allemaal onder de 25.
Daarom kan ik niet stil zitten en dit onderwerp voorbij laten gaan. Deze film maak ik om begrip voor onze medemens te creëren. Samen met Anne Chris geef ik een kijkje in de gedachtenwereld van iemand die transgender is. Met meer kennis over genderidentiteit kunnen we onze medemens leren begrijpen en misschien ook helpen. Identiteit is een stuk van ons allemaal, iedereen heeft op de een of andere manier moeilijkheden in het leven. Als je het gevoel hebt dat je er alleen voor staat, kan het alleen maar zwaarder wegen. Anne Chris staat niet alleen: ik luister naar hem. Ik sta open voor dit verhaal, mijn hart is klaar om het te vertellen. Op dat niemand dit jaar iemand hoeft te verliezen aan onbegrip.”
TWIJFEL
In de media gaan berichten over transgender personen meestal over zij die vanaf de jongste jaren al wisten wat er speelde. Zij groeiden op in een lichaam wat niet past en waarvoor transitie een uitkomst is. De focus van deze verhalen ligt vaak op het medische traject wat doorlopen wordt. Het lichaam -en wat daar aan verandert- is vaak de kern. De documentaire Transparant, gaat juist over de gedachten die tijdens het traject gaan stromen. De kant van twijfel wordt niet vaak belicht, maar dat betekent niet dat het er niet is.
Anderen zien die wel zeker weten dat in transitie gaan voor hen het juiste is, maakt Anne Chris nog meer onzeker. Als hij al jaren twijfelt, wanneer hak je dan de knoop door? Het gevoel hebben dat je alleen staat brengt al snel een donkere wolk over de situatie heen. Met wie bespreek je het, als niemand in je omgeving het zo lijkt te ervaren? Als niemand hetzelfde lijkt te hebben, voel je het dan wel echt? Anne Chris voelt veel en denkt veel, wij liften mee met zijn reis om antwoord te vinden op deze vragen.

DONATIE VOOR REALISATIE
Over één ding is geen twijfel mogelijk: om de film te realiseren hebben we geld nodig. We kunnen dit niet zonder jou! We hebben 30 dagen om €4000 in te zamelen. We kunnen je steun hard gebruiken: bij elke donatie komen we een stukje dichterbij de realisatie van de film. Als blijk van dank hebben we een leuk presentje voor elke donateur. Elke donatie, klein of groot, is van harte welkom!Door het kiezen voor Cinecrowd kunnen we alle donateurs bij het proces betrekken: zo kan iedereen een stukje aan de film bijdragen. Steun kan op allerlei manieren, ook het delen van onze campagne wordt zeer gewaardeerd!
VOOR WIE?
Door de donaties kunnen we dit belangrijke verhaal op de juiste manier vertellen en de mensen bereiken die zelf opzoek zijn naar hun identiteit, ook al is dat niet gendergerelateerd. Worden wie je bent heeft met van alles te maken. De zoektocht naar wie je bent en hoe je je verhoudt tot de wereld is een reis die wij allemaal kennen. De documentaire kan mensen helpen met een stukje van die reis afleggen.