Ze zijn hun benen kwijtgeraakt in de Bosnische oorlog en zijn regerend Europees, Wereld en vice-Olympisch kampioen in zitvolleybal. Wat is hun strijd?

De documentaire ‘Gewond Goud’ gaat letterlijk en figuurlijk over vallen en opstaan. Gewond raken in de oorlog, een been verliezen, revalideren, zitvolleybal gaan spelen en dan met de nationale ploeg Europees, Wereld en Olympisch kampioen worden. Dat is het verhaal van de nationale zitvolleybalploeg van Bosnië-Herzegovina.

De meeste spelers zijn in de Bosnische oorlog van 1992-1995 zwaar gewond geraakt door een mortiergranaat of een mijn. Sommigen waren toen nog kinderen. Na zo’n traumatische ervaring moesten ze hun leven weer gaan oppakken. Veel dromen moesten ze opgeven, maar voor hen die zitvolleybal op een top niveau zijn gaan spelen, is een droom om een kampioen te worden een werkelijkheid geworden.

Tijdens de Bosnische oorlog zijn meer dan 100.000 mensen omgekomen, veel burgers zijn op een brute wijze vermoord. Bijna twee keer zoveel mensen zijn tijdens de oorlog licht of zwaar gewond geraakt. Het land was niet in staat om na de oorlog voor meer dan 200.000 gewonden goede en adequate zorg te verlenen. Er waren amper voorzieningen voor mensen die blijvend invalide zijn geworden.

Voor veel gewond geraakte jongens en mannen was zitvolleybal een uitkomst om uit hun isolement te raken, met sport bezig te zijn en hun plek in de maatschappij weer te verwerven. Veel zitvolleybalers hebben dankzij hun topprestaties ook een baan kunnen krijgen en een redelijk bestaan in een post-conflict land kunnen opbouwen. Voor hen is zitvolleybal meer dan een topsport die ze bijna dagelijks beoefenen.

In onze documentaire willen we de strijd en vechtlust van de spelers van de Bosnische nationale zitvolleybalploeg laten zien. Wie ze zijn, wat zijn hun drijfveren, hoe is het te leven in een land dat nog steeds amper voorzieningen heeft voor mensen met een beperking en bijna de hele bevolking met een posttraumatische stress syndroom kampt?

We hebben de spelers van het Bosnische team reeds gevolgd tijdens hun zege op het Europese kampioenschap zitvolleybal in Rotterdam in 2011. https://www.youtube.com/watch?v=ohwcR50H82w. Ze zijn onafgebroken Europees kampioen sinds 1999.

Nu willen we ze in Bosnië filmen en hun dagelijks leven in beeld brengen. Zijn ze de nieuwe helden van het land met hun jaarlijkse trofeeën of valt de erkenning wel mee? Zijn de gewonnen kampioenschappen een compensatie voor het oorlogsleed, zowel voor de spelers als voor het hele land? Wat betekent de zitvolleybal voor de spelers in hun dagelijks leven en voor hun naasten? Hebben ze dromen nog, zowel privé als op het sportgebied, nadat ze in zitvolleybal bijna alles wat te winnen viel gewonnen hebben?

We gaan ons toespitsen op drie verhalen. Het verhaal van de coach Mirza Hrustemovic, zitvolveybalveteraan en de initiator van het landelijke competitie. De man achter het succes van het Bosnische zitvolleybal nationale team. En op twee tot drie verhalen van spelers die nog kind waren toen ze tijdens de oorlog in Bosnië gewond geraakt zijn.

We willen deze documentaire dicht op de spelers filmen op een documentaire manier die in de buurt komt van een sportreportage. We willen de passie en overgave filmisch overdragen op de kijker. Het moet voelbaar zijn dat zitvolleybal meer dan sport is voor de spelers van de nationale selectie van Bosnië-Herzegovina.

Gewond Goud gaat over gewond zijn, en sommige wonden zijn niet altijd zichtbaar, beperkt worden en succesvol doorgaan met het leven. Over de trauma’s overwinnen en jezelf overstijgen.Oorlog en vrede, sport en succes, ziekte en kameraadschap.

Dit project wordt mede mogelijk gemaakt door het VSB fonds.