Een korte film over eenzaamheid onder jongeren. Eva (21) komt vast te zitten in de lockdown. Hoe beïnvloedt dit haar identiteitsontwikkeling?

LEEF TIJD

Eva (21) voelt haarzelf erg los staan van haar omgeving en zoekt naar verbondenheid met haar studiegenoten. Wanneer er plots een wereldwijde pandemie uitbreekt en ook haar huisgenoten het pand verlaten wordt ze geconfronteerd met haarzelf. Via flashbacks leren we Eva kennen en door flashforwards zien we de worsteling en groei die Eva doormaakt tijdens de lockdown.

Wil jij investeren in de mentale gezondheid van jongeren?

MOTIVATIE MANON – Regisseur

Het verhaal en de personages in LEEF TIJD zijn in eerste instantie ontstaan na mijn eigen ervaring met eenzaamheid en het verlangen naar een diepere connectie met iemand. Hier had ik al mee te maken voor de lockdown. Tijdens de lockdown werden deze gevoelens eerste versterkt, maar na een tijd forceerde de muren om mij heen mij om vrienden te worden met mezelf. Ik merk dat er over praten en een beeld geven aan deze eenzaamheid mij juist weer verbind met mensen om mij heen. Ik hoop dat het beeld gesprekken zal openen voor anderen jongeren. Je zult je verbazen hoe snel de gevoelens weg kunnen zakken als je er over kunt communiceren. En lukt dit niet met woorden, kan men straks wijzen naar de film.

In het tweede jaar van de academie wist ik al waar ik mee wilde afstuderen. Eenzaamheid onder jongeren bespreekbaar maken, in welke kunstvorm dan ook. Hier ben ik de jaren daarna mee gaan experimenteren in installatievorm, fotografie en schreef ik een polemisch essay over de Ander. Uiteindelijk kwam ik erachter dat film het perfecte medium is om dit verhaal te vertellen. Door in gesprek te gaan met andere jongeren die hier last van hebben is het uiteindelijke verhaal gevormd. De film vertelt een verhaal waarin de lockdown de gevoelens van gemis en eenzaamheid versterkt en een zoektocht naar eigen identiteit.

WAAROM NU

De mentale situatie van jongeren werd even opgepakt door nieuwszenders en social media. Niemand kon er meer omheen. 82 procent van de jongeren stond op het punt een burn-out te krijgen. Dit betrof maar liefst 2,5 miljoenvan de inwoners van Nederland. Dit staat expres in de verleden tijd, want men zal zeggen: Dat was toen en niet nu. Maar de realiteit is: dit was toen, is nu en ook straks. In dit aantal bevindt zich namelijk een grote groep studenten die zich al eenzaam voelden voor de pandemie en studenten die zich ook eenzaam blijven voelen wanneer de lockdown ophoudt.

De film zal dienen als een houvast, een beeldende knuffel. Die zegt: je bent niet alleen, je wordt gezien. Media-aandacht zal straks vervagen, maar de film is blijvend.

WAAROM DONEREN

Wij zijn in volle voorbereiding van de film en zijn blij dat we onze kamers uitkunnen om dit verhaal te vertellen. Financiële hulp blijft echter essentieel om dit project te financieren. Dit geld maakt het voor ons mogelijk om op mooie locaties te filmen, onze cast en crew die vrijwillig meewerken goed te verzorgen en de vormgeving tot in de puntjes te kunnen uitwerken. Wil jij investeren in de mentale gezondheid van jongeren en vind jij de thema’s die LEEF TIJD behandelt en het gesprek dat we willen openen net zo belangrijk als de cast en crew? Help ons dan om dichterbij ons streefbedrag te komen! Of dit nou een grote of kleinere donatie is, alle hulp is welkom! Laten we samen dit verhaal een stem geven.

De film zal vertoont worden op middelbare én hoge scholen via @ease en Avans extra.

VOLG LEEF TIJD!

Instagram: @leeftijd.film
Facebook: @leeftijd.film

Liefs van ons,

Team Leef Tijd

Als u vragen, opmerkingen en/of suggesties heeft, neem dan gerust contact met ons op via [email protected]