Een suïcidale man met een tweede kans. Of zijn het zijn naasten die een tweede kans krijgen?
Waar gaat de film over De film gaat over een suïcidale man, en zijn naasten. Wat doen zijn naasten als ze er op een harde manier achter komen dat hun partner, zoon, broer, vriend suïcidaal is? Wat doen ze nu ze de kans hebben om
Een suïcidale man met een tweede kans. Of zijn het zijn naasten die een tweede kans krijgen?
Waar gaat de film over
De film gaat over een suïcidale man, en zijn naasten. Wat doen zijn naasten als ze er op een harde manier achter komen dat hun partner, zoon, broer, vriend suïcidaal is? Wat doen ze nu ze de kans hebben om hem echt te zien. Misschien krijgen ze namelijk nooit meer zo'n kans. Zij hebben in de hand of hij zich nu wel gehoord gaat voelen of niet.
Waarom schreef ik deze film
Ik schrijf dit omdat ik er nooit goed tegen kan dat gesprekken over iemands pijn zo vaak over de ander gaan; degene die helpt, in plaats van degene met de pijn. Je zou de ander moeten helpen de beste versie van zichzelf te worden, en niet een versie van jou, met al jouw gedachten en principes. Degene die de pijn heeft moet het lijdend voorwerp zijn in dat gesprek. Dat moet je diegene volledig gunnen. Vind ik. Uiteraard mag je altijd jouw mening geven, maar de ander moet uiteindelijk wel zelf beslissen wat het beste voor hem is, en daar zou de hulp op gebaseerd moeten zijn. Zo ook bij suïcidale mensen. Dan handelt degene die helpt zo vaak vanuit zichzelf en het feit dat hij of zij diegene bijvoorbeeld zou missen. Met teksten zoals: Denk aan je kinderen, denk aan je partner, denk aan mij, denk aan...Het gaat dan niet over de suïcidale persoon, deze wordt niet gehoord.
Ik had een keer een open gesprek met iemand die zelfmoord wilde plegen, en ik koos ervoor om het gewoon over de zelfmoord te hebben zonder haar te veroordelen om de gedachte zelfmoord te plegen. Ze was zo blij dat ze er eindelijk eens gewoon over kon praten, en nu echt alles kon zeggen. Ze moest er even open over praten en samen met iemand het eens echt te overwegen. Zo ging het gesprek verder dan ooit voor haar en kwamen er nieuwe inzichten. Zo kwam ze erachter dat het niet de oplossing voor haar is. En nee, ze is dus geen aansteller, maar iemand die door omstandigheden geen andere uitweg zag. Zij moest alleen serieus genomen worden.
Zelfmoord is een onderwerp wat vermeden wordt in vele gesprekken terwijl het wel degelijk een relevant onderwerp zou zijn, omdat veel mensen met deze gedachte in hun hoofd spelen. Zolang het in hun hoofd blijft, blijft de gedachte er om het te doen. Zolang de gedachte er blijft om het te doen, blijft de mogelijkheid het te doen, terwijl je het eigenlijk diep van binnen niet wil. Deze mogelijkheid wordt verkleind wanneer spreken over zelfmoord geen taboe meer is. We moeten dit onderwerp dus bespreekbaar maken. En ik hoop dat mijn film daaraan kan bijdragen en het gesprek op gang brengt. Wat je mening ook is. Hoe normaler het wordt hierover te praten, hoe meer mensen gehoord kunnen worden. En gehoord worden is wat zij nodig hebben. Iedereen eigenlijk wel, toch?
Waarom maak ik een film
Er werd mij de afgelopen jaren veel gevraagd of ik iets wil schrijven. Ik heb daar altijd nee tegen gezegd omdat ik een acteur ben en in projecten van andere wil spelen. Ik dacht, wie zit daar nou op te wachten? Het ging per vraag wel steeds meer kriebelen. Aangezien ik steeds meer het gevoel kreeg dat men op mijn stem zat te wachten. Ook schreef ik toen ik heel klein was kleine verhaaltjes, en speelde ze na. Soms samen met vrienden die ik dan toch een beetje aan het regisseren was. Ik heb hielp in 2010 een maat van mij met zijn videoclip door het te regisseren. Dat was zo heerlijk om te doen, waardoor ik wist dat het er zat. Toch hield ik het af omdat ik vond dat ik al blij zat moest zijn dat ik mocht acteren. En toen kwam de Corona periode. Minder werk dus meer thuis, ik vroeg mezelf af of dit het moment is om weer te proberen te gaan schrijven. Dat was het. Daar kwamen verschillende verhalen uit, waaronder deze. En dat wakkerde mijn regie ambities weer aan.
Ik stuurde mijn script naar het korte film initiatief 'De Ontmoeting', en zo waren er nog ruim 100 die dat deden. Mijn film was één van de 9 films die – door producent Millstreet Films - werd uitgekozen. Dankzij De Ontmoeting hebben wij elkaar gevonden. Ik hoop dat ik met mijn eerste film kan laten zien wat ik in me heb. Een film waarna jullie hopelijk meer van mij willen zien.
Ik hoop dat jullie deze film willen steunen via deze crowdfunding. Ik vind het belangrijk dat deze film gemaakt wordt en dat ik €7500 ophaal, om zo met de € 5000 die Millstreet Films investeert, de film te maken.