Kijk, een babylupine!

Want hoewel er inmiddels een tweede druk is van Tot de dood ons scheidt, het boek zich mocht verheugen op media-aandacht en er zelfs een expositie is geweest in Noordwijk, moest ik nog altijd voldoen aan een laatste tegenprestatie. 22 crowdfunders hebben namelijk gekozen voor ‘nieuw leven’. In ruil voor een donatie heb ik beloofd een lupine op mijn balkon te planten en die naar hen te vernoemen. (De lupine is de bloem die in de zomer het voormalige kampterrein bedekt.)

Of dit een Monique wordt? Een Carole, Ayellet, Mijke, Vanessa, Eelkje, Carla, Simon, Fleur, Gulbeyaz, Richard, Sybrechta, Leo, Betsie of nog iemand anders? We gaan het later merken. 😊

Schoolbibliotheken

En ook alle boeken die in de crowdfunding door gulle donateurs aan schoolbibliotheken zijn geschonken, zijn inmiddels in de collecties opgenomen. Enkele mediatheken waren zo aardig er een foto van toe te sturen.

Klassen konden hierdoor het boek bespreken rond 4 mei. En door dit contact met de secties geschiedenis was Tot de dood ons scheidt vorige maand opeens een deel van de Landelijke Geschiedenisquiz voor middelbare scholieren.

Kortom

Dankzij de crowdfunding heb ik niet alleen het boek kunnen maken, maar ook konden de verhalen op allerlei manieren de wijde wereld vliegen. Het is mooi te zien hoe ze verder reizen en goed verzorgd worden onderweg. Ze zijn letterlijk een klein deeltje van de geschiedeniscanon geworden.

En dat allemaal dus mede dankzij JOU!

Wil je op de hoogte blijven van het boek? Op de Facebook-pagina van Tot de dood ons scheidt zal ik geregeld nieuws en geschiedenissen blijven delen.

Lieve groet,

Saskia

Op deze Tweede Kerstdag heb ik een verhaal voor je dat voortkwam uit de research voor ‘Tot de dood ons scheidt’.

Want een van de grootste mysteries waarop ik stuitte bij het onderzoek voor het boek, was: waarom toch werden er vijf huwelijken uit de boeken geschrapt in december 1943?

Het antwoord schuilt in een naargeestig kerstverhaal, dat nu op mijn site staat: https://saskia-aukema.nl/serie-Kerst+in+Westerbork.html

Boekpresentatie

De afgelopen tijd is er door heel veel mensen heel hard gewerkt aan ‘Tot de dood ons scheidt’. En met resultaat, want als er niks geks gebeurt, kan het boek eind januari inderdaad verschijnen.

Ik hoop je snel iets te kunnen vertellen over de boekpresentatie, die waarschijnlijk online gaat plaatsvinden, en waarschijnlijk op 27 januari 2022. Schrijf ’m vast in je agenda!

Maar voor nu wil ik je mooie dagen wensen!

Lieve groeten,

Saskia

Volgens Voor de Kunst is de crowdfunding voor het boek 'Tot de dood ons scheidt' 145% succesvol voltooid, en dat betekent dat we er een 145% mooi boek van kunnen gaan maken!

Nog eenmaal een groot dankjewel voor alle financiële steun, lieve woorden en deelacties!

Je ziet hier alle tekst en beelden op een usb-stick, klaar om te overhandigen aan vormgeefster Suze Swarte. Het moment dat dat gedroomde boek van de drukpers rolt, komt steeds dichterbij.

Ik hoop het boek te laten verschijnen op 28 januari, omdat dat de huwelijksdag is van mijn oudtante Annie en haar Hans.

Werk aan de winkel dus. :-)

Ik hou je op de hoogte!

Lieve groeten,

Saskia

Met nog 15 dagen te gaan, is ook het tweede doel bereikt in de crowdfunding – iets waar ik echt een beetje beduusd van ben. Ik had natuurlijk wel gehoopt dat mijn fascinatie van de huwelijken van Kamp Westerbork gedeeld zou worden, maar op deze schaal, dat is fantastisch!

De bijdragen die ik heb gekregen zijn voor mij ook zoveel meer dan alleen maar euro’s. Tuurlijk: met het geld ben ik enórm blij, en daar kan ik ook gewoonweg de drukker mee betalen, en dus die felbegeerde harde kaft en extra pagina's, maar elke donatie - hoe groot of klein ook – staat voor mij ook voor een persoon die het belangrijk vindt dat het boek er komt en dat de verhalen verteld worden. Tot nu tot zijn dat er 195. En dan zijn er ook nog alle steunbeteugingen ...

De crowdfunding laat ik in rust nog twee weken open, omdat dat ook een manier is voor geïnteresseerden om vast een exemplaar van het boek veilig te stellen. En ik richt me verder op het vertellen van de verhalen.

Dat doe ik de komende tijd deels op een speciale pagina op Facebook:
https://www.facebook.com/dehuwelijkenvankampwesterbork

Leuk als je het project daar ook volgt!

Lieve groet,
Saskia

Deze ballon kreeg ik van een superlieve vriendin, want inderdaad: in iets meer dan een week ben ik over de 100% gegaan van de crowdfunding voor het boek over de huwelijken van Westerbork. Ongelofelijk: niet alleen dat waanzinnige bedrag, en dat tempo maar ook 150 donateurs en al die mooie woorden. Het is zo ontzettend hartverwarmend. Ik kan jullie niet genoeg bedanken.

Ik zat te twijfelen: wat nu? Wat ik wil niet inhalig zijn of het onderste uit de kan halen, maar ik heb na een paar dagen nadenken besloten toch door te gaan met crowdfunden om twee grote wensen te realiseren:

1.
Pagina's voor extra geschiedenissen. In deze crowdfunding ben ik voor het eerst naar buiten getreden met dit onderwerp. Daardoor hebben mensen mij benaderd met weer mooie nieuwe verhalen. Enorm fijn natuurlijk, en die verhalen wil ik natuurlijk ook graag in het boek opnemen! (En papier is best duur nu, helaas ...)

2.
Een harde kaft. Dat was steeds mijn grote droom, omdat het zo goed past bij het papieren monument dat ik wil maken over deze huwelijken.
Boek voor een schoolbibliotheek: tips welkom
Een van de tegenprestaties in mijn crowdfunding is dat mensen een boek aan een schoolbibliotheek kunnen schenken. 14 donateurs hebben al van deze optie gebruik gemaakt! Super! ❤️

Ik heb zelf wel al wat eerste ideeën over de schoolbibliotheken of mediatheken die dat kunnen worden, en er hebben zich al enkele scholen gemeld, maar tips zijn welkom!

Lieve groeten voor jullie allemaal!

Saskia

Lieve mensen, enorm bedankt voor al jullie steun! De teller staat nu al - binnen een week - op 72% en als ik door mijn tijdlijn op Facebook en LinkedIn scrol, zie ik overal het crowdfundingsfilmpje en mooie aanbevelingen. Ik had nooit durven denken dat het zo gedeeld zou worden en dat de crowdfunding zo snel zou gaan! Het motiveert me enorm er een extra mooi boek van te maken.

Ik heb ook veel privéberichten gekregen. Die ga ik snel beantwoorden. Maar een verhaal wil ik nu al met jullie delen omdat het me kippenvel bezorgde. Het gaat om dit stel: Jetty en David.

Bovenstaande foto was ik al in een vroeg stadium op het spoor gekomen. Hij is in bezit van de familie van Jetty. Maar een paar dagen terug heeft Manja, een achternicht van David, contact opgenomen, en in haar familie blijkt een andere foto te circuleren van die dag. Heel bijzonder om die twee beelden opeens naast elkaar te zien.

Al enkele dagen na het huwelijk moesten David en Jetty naar Auschwitz, en dat hebben ze geen van beiden overleefd.

De achternicht van David schreef dat de familie deze week witte anjers neergelegd heeft bij het Namenmonument – de bloemen die David en Jetty in hun handen hebben op de trouwfoto.

Prachtig toch?

Bijzonder hoe ieder de geschiedenis levend houdt op zijn eigen manier.

Ik hou jullie op de hoogte!

Saskia