Vanaf a.s. vrijdag de laatste 3 middagen in Schiedam, Boterstraat 81
Het waren 3 prachtige weekends met yoga, kunstenaarsgesprekken, een mooie tekst over westerse en oosterse spiritualiteit door Ilse, qi gong, performances, de wereldpremière van de film van Ron en natuurlijk een geweldige expositie.
A.s. vrijdag, zaterdag en zondag de laatste middagen in de Boterstraat 81 in Schiedam.
Zondag vanaf 13.30 uur Arjen's column 'God is liefde', taarten en livemuziek van het jazz-trio B10.
Ook onze bundel 'one step beyond' is dankzij alle gulle donateurs, gearriveerd met interviews, kunstenaarsgesprekken en natuurlijk veel kunst. Hij is al door veel donateurs opgehaald. Nog niet gedaan? Het kan nog vrijdag, zaterdag en zondag van 13 tot 17 uur. Daar ook te koop voor niet-donateurs voor 15 euro.
Wil je bundel opgestuurd krijgen en heb je daarvoor gedoneerd, mail dan svp even je adres naar [email protected]
Heb je gedoneerd voor een kunstwerk of een rondleiding, dan nemen we daar contact over op.

Een heel hartelijke groet,
hopelijk nog tot ziens dit weekend of in het eerste weekend van oktober in Kralingen-Crooswijk.

Een heel hartelijke uitnodiging voor de laatste 2 weekends van
one step beyond - er is meer tussen hemel en aarde

expositie, boek, film, performance, workshops & gesprekken

Zo. 25 juli 11.30 uur - Qigong kennismakingsles door Leen Steen
geef je op via de mail van Leen: [email protected]- 14 uur - Gedachten van predikant Ilse Hogeweg over westerse en oosterse spiritualiteit. Na afloop gelegenheid vragen te stellen en in gesprek te gaan.
- Film première ‘one step beyond’ van Ron Blom
- Boek presentatie ‘one step beyond – er is meer tussen hemel en aarde’

Zo. 1 augustus - Finissage - 13.30 uur - 1e optreden jazztrio B10Henk Scheepstra: piano; Laura van Dijke: dwarsfluit; Hans van den Hooven: zang, met jazz standards
- 14 uur – Taartproeverij geïnspireerd op de beeldige taarten in de etalage van Pita delicatessen, Hoogstraat 68, een initiatief Van Yvon Koopman
-15.30 uur - ‘God is liefde’ – column van voorzitter Arjen Baas
- 16.00uur - 2e optreden jazztrio B10, Henk Scheepstra
-16.30 uur - Jury beoordeling bekendmaking van de beeldige taarten trofee

Stichting KunstWerkt - Boterstraat 81 - 3111 NB Schiedam [email protected] www.stichtingkunstwerkt.nl facebook.com/stichtingkunstwerkt

Ruimte in Beweging is geopend op vrijdag, zaterdag en zondag van 13 tot 17 uur. Boterstraat 81, Schiedam

Wat is dezin van meditatie, mindfulness en spiritualiteit?
Wij hebben als beeldend kunstenaars een onderzoek gedaan naar de (on)zin van meditatie en het niet-alledaagse met mensen die ervaring hebben met yoga, meditatie, oosterse en westerse spiritualiteit en met elkaar.
We presenteren onze kunstwerken, een film, een boek, workshops en gesprekken.

Deelnemende kunstenaars:Judith Aardse, Marita Beukers, RonBlom, Gerrit Bruins, Ilona Bruins, KaijeFeenstra, willem van hest, Hans van den Hooven, Ben Metz, Magriet Mostert enVera Whistler-Witleer

Kom het boek ophalen, kom wat drinken & ontmoet de kunstenaars

Sinds de jaren negentig verenigt Stichting KunstWerkt een grote groep kunstenaars uit Schiedam en omgeving.

In Ruimte in Beweging organiseert de stichting per jaar een tiental tentoonstellingen en daaraan gerelateerde activiteiten. De exposities in Ruimte in Beweging zijn een ontmoetingsplaats om ideeën en inspiratie te delen, maar ook een brug van kunstenaar naar publiek

‘Er is meer tussen hemel en aarde’

Marita Beukers en haar roze wolk

‘Het begon in mijn leven in Rotterdam, maar al snel verhuisden we naar Vlaardingen. Mijn middelbare school deed ik in Schiedam. De kunstacademie heb ik in Breda gedaan, de St. Joost. Ik schilderde, maar al vanaf mijn twaalfde fotografeerde ik. Dat leerde ik van mijn vader. Magisch.
Ik kwam uit een vrijzinnig katholiek gezin, er werd ons niks opgedrongen. Dat is me altijd bijgebleven: iedereen moet het geloof op zijn of haar eigenmanier beleven.

Bonaire, Oegstgeest en RotterdamMet mijn eerste man, een arts, verhuisde ik naar Bonaire en kreeg daar twee van mijn vier kinderen. Daar werkte ik voor een krant en maakte veel zwart-wit foto’s. Terug in Nederland kwamen we voor 15 jaar terecht in Oegstgeest en na een pijnlijke scheiding, ben ik gelukkig hertrouwd in Rotterdam. Ik gaf les, was een tijd betrokken bij een fotostudio en werkte 15 jaar in het Rotterdamsche Leeskabinet.
Sinds een jaar of tien heb ik een eigen atelier in Rotterdam. Behalve fotografie maak ik ook collages en ik schilder en teken, waarbij de fotografie vrijwel altijd mijn uitgangspunt is.

De roze wolkIk heb me heel lang anders gevoeld, als katholiek tussen de gereformeerden, met ouders met een buitenlandse achtergrond en als net, enig meisje tussen de langharige jongens op de kunstacademie in Breda. Daar heb ik mijn eigen roze wolk voor ontwikkeld. Dan trek ik me terug uit de dagelijkse werkelijkheid en zit in mijn eigen wereld. Vandaaruit maak ik mijn foto’s, fotocollages, schilderijen en tekeningen. Ook nu ik me af en toe ellendig voel door lichamelijke problemen, is er gelukkig die roze wolk.

Yoga en meditatieRegelmatig heb ik me met yoga en meditatie bezig gehouden. Het helpt me om tot rust te komen, als ik me vervelend voel. Bijvoorbeeld via mijn adem. Ik kan me zo ook op moeilijke plekken richten. Die worden dan minder pijnlijk of verdwijnen zelfs.
Intuïtief geloof ik dat er meer tussen hemel en aarde is. Maar hoe dat dan zit, weet ik niet. In ieder geval geloof ik dat we elkaar de ruimte moeten geven in wat we geloven.
We beklimmen allemaal de berg vanaf een andere kant, maar komen elkaar tegen op de top.’

‘Ik heb een vermoeden dat er meer is’
(Video)kunstenaar Ron Blom wil zijn denken uitzetten

‘Ik heb het vermoeden dat er meer is tussen hemel en aarde dan alleen maar dat wat we zien en kunnen beetpakken.
Alles is energie, oer energie van de kosmos.
Ik doe al zo’n jaar of zeven qigong, een Chinese bewegingsleer. Oefeningen met als doel het lichaam te helen en in contact te komen, één te worden met die kosmische energie. Het is af en toe een worsteling. Maar het is de moeite waard.

Politiek, punk en poëzieNa een fijne jeugd in Zoetermeer, werd ik rond mijn zestiende politiekbewust. Het anarchisme, autonoom leven, dat trok me wel. En daar paste punk bij, weg uit die onderdrukkende regels.
Mijn vader is heel zijn leven met techniek bezig geweest en dat sloeg op mij over. Zo kwam ik uiteindelijk terecht in Delft, eerst bij elektrotechniek, maar al snel bij bouwkunde. Dat leek me een mooie combinatie tussen techniek en creativiteit. De colleges filosofie en kunstgeschiedenis, hadden meer mijn interesse dan het werkelijke bouwen. Daarom ben ik voortijdig met m’n studie gestopt. Ik dacht in de poëzie, werkelijke vrijheid en waarheid te vinden, maar ik ging schilderen. Delft werd me te klein en benauwd, eenzijdig qua bevolkingssamenstelling, te veel studenten. Toen ben ik, samen met een vriendin en vriend, naar Rotterdam verhuisd. Ik ben van alles gaan doen, maar de kunst liet me niet los, dus daar ben ik altijd mee bezig gebleven. Schilderen eerst, performance later en nu veel filmen. Maatschappelijke, politieke projecten en af en toe een verdiepend onderzoek naar de grote thema’s van het leven. Mijn benadering is conceptueel.

Loslaten en qigong
Blowen deed ik vroeger veel, de roes van alcohol is af en toe heerlijk. Ik zei wel eens: wees dronken, altijd dronken, om niet die ondraaglijke druk van de tijd te ervaren, vrij vertaalt naar Beaudelaire.
Maar uiteindelijk kom je er daar natuurlijk niet mee. Ik weet niet hoe het allemaal in elkaar zit. Ik lees en luister er over, ik beoefen qigong en mindfulness. Ik geloof in ieder geval wel dat het belangrijk is om los te laten. Spanning, stress, teveel denken. En ik ben nogal een denker, dus is het niet makkelijk om dat uit te zetten. Als dat lukt onderga je de zijn-ervaring, ben je in contact met alles, is alles wat je ervaart ‘beleving’. Hier en nu zijn, dat is mijn streven. Om zonder ruis van gedachtes en emoties te ervaren wat ís. Een directe ervaring.
Uiteindelijk hoop ik dan, als mijn leven afloopt, dat ik de wereld iets beter achterlaat dan toen ik erin kwam. Dat ik heb gedaan wat ik kon en dat dat goed was. De dood gaat over acceptatie en over loslaten.
Ik wil vredig sterven, als het moment daar is.’

‘Alles is met elkaar verbonden’
Voor kunstenaar en sjamanist Vera Whistler-Witleer zitten haar voorouders in haar werk

‘In mijn familie zit veel kunstzinnigs, zo was mijn vader musicus en mijngrootvader lithograaf. Via een lichte sjamanistische trance kom ik met hen in contact. En dat komt allemaal tot uitdrukking in mijn werk.
Alles is met elkaar verbonden, dus zo kan ik ook aan kunstenaars om steunvragen als ik niet mee weet hoe ik verder moet. Picasso bijvoorbeeld, of Dainci.
Sommigen vinden sjamanisme en animisme zweverig. Daar is onzin, want het is juist heel concreet, heel aards en aanwezig. Zo kun je reizen maken naar de bovenwereld; daar ontmoet ik mensen, zoals mijn voorouders of kunstenaars. Maar ook kan je via een tunnel naar de beneden wereld. Daar vind je je krachtdier. Iedereen heeft een krachtdier. Als je teveel in beslag bent genomen door de materiële wereld dan kun je het contact met je krachtdier kwijt raken en zelfs ziek worden.
Kijk, je moet natuurlijk in de tastbare werkelijkheid functioneren. Maar het is belangrijk om in contact te blijven met de energie en de krachten die daar aan ten grondslag liggen. De verbinding die je ook vindt in winti en in voodoo.

Archeologie en reizenAls klein meisje vond ik het heerlijk om in het zand te spelen. Dan haalde ik daar voorwerpen uit en onderzocht die. Die geschiedenis die ik daarin voelde heeft natuurlijk met onze voorouders te maken. Het zat er dus al vroeg in.
Ook was ik al vroeg geïnteresseerd in Afrika. Daar ben ik geweest, vooral in Burkino Fasso.
Daar is het animisme en de verering van de voorouders nog sterk aanwezig. Mijnwerk is vergelijkbaar met de krachtbeelden die zij maken. Het is bezielde kunst.
Jammer genoeg heeft de kerk bijna alles wat bij ons in Europa daarvan bestond, de druïden, de Kelten, resoluut de nek omgedraaid. Er is hier nog maar weinig van over. Er is nog wel een wicka-beweging, maar het stelt allemaal niet veel meer voor.
In Afrika, maar ook in Canada, bij de oorspronkelijke bewoners, daar leeft het allemaal nog sterk. Daar heb ik bijvoorbeeld mijn trommel gekregen met een van mijn krachtdieren erop, een orka. De trommel en ook de ratel zijn belangrijk. Het ritme zorgt ervoor, samen met de dans, dat ik in contact kom met de spirituele wereld.

VragenSoms zit ik met een vraag en dan zijn er verschillende manieren om daar een antwoord op te krijgen. Zo ben ik eens vier dagen op een 'vision quest' geweest. Vier dagen met mijn tentje alleen, op een berg in de regen en de kou. Daarna was ik helemaal kapot, maar kwamen ok de antwoorden. Soms moet je daardoorheen om als het ware herboren te worden.

Die verbinding met de niet alledaagse realiteit, dat is spiritisme. De ervaring dat je met alles verbonden bent, de mensen om je heen, maar ook die uit het verleden, de natuur, planten, bomen, de dieren, de dingen. Alles heeft een wezen, alles is bezield.’

‘Alles is energie’
Qigong instructeur Leen Steen glimlacht en laat zich niet meer meeslepen

‘Ja, je kan wel horen waar ik vandaan kom… toch? Rotterdam natuurlijk.
Mijn jeugd heb ik doorgebracht rondom de Rochussenstraat. En toen ik groter werd ik opstandig. Ik kwam als punk terecht in kraakbolwerk het oude noorden. Als kraker heb ik ook nog een tijdje in het scheepvaartkwartier in een sjiekbankgebouw gezeten.
Bij de punk hoorde natuurlijk muziek en ik ben meer dan 25 jaar lang zanger geweest in punk en metal bandjes. Toen duidelijk werd dat ook wij niet als beroemdheden de wereld zouden rondtrekken, kwam ik als zovelen in het ondersteunend werk terecht. Van podiumsjouwer tot directeur op plekken als exit, de vlerk en nighttown. Tegen wil en dank werd ik een manager met zelfs nog 14 jaar lang een platenlabel. Uiteindelijk werd ik ongelukkig van dat negatieve doemdenken.

Gezondheid en QigongOp een gegeven moment kreeg ik ernstig last van mijn hart. Werd op mijn 14e geopereerd. Dat pakte aanvankelijk goed uit. Rond 1990 kon ik opeens geen poot meer verzetten. Maar uiteindelijk moest ik allerlei troep gaan slikken, beta-blokkers en bloedverdunners.
Ik was al via de Chinese vechtsport Shaolin Kempo in aanraking gekomen met oosterse filosofie. Toen ontmoette ik de Molukse André en zijn familie. Zij beoefende een eeuwenoude Chinese bewegingsleer Qigong. Als je dat in een groep beoefend ontstaat er een helend energieveld. Bij de familie van André ervaarde ik dat meteen als een enorme kracht. Ik ben het op regelmatige basis gaan doen en op een gegeven moment verbaasde ik mijn cardioloog doordat ik helemaal van de medicijnen af kon.
Ik was veel rustiger geworden. Ik laat me niet meer meeslepen, ik kan erom glimlachen.
In korte tijd een fantastisch resultaat. Met in de basis oersimpele bewegingen.

Een ontdekkingsreis door jezelfNaast dat het dus direct gunstige resultaten oplevert voor lichaam en geest, levert het ook een geweldige ontdekkingsreis op. Ik leerde mezelf steeds beter kennen. Ik kon allerlei blokkades loslaten, ik kon met een schone lei beginnen. Ik kwam ook vanzelf in een prettige discipline terecht. Regelmatig oefenen is af en toe lastig. Je loopt tegen blokkades aan, maar dat is juist een teken dat je daardoorheen weer een trapje hoger komt. Je moet het werk doen.
Ik ben opleidingen gaan doen en zit nu op het hoogste niveau dat je in het westen kunt bereiken. Ik geef elke avond met heel veel plezier les.

Alles is met elkaar verbonden
De grondlegger van Chi Neng Qigong (ook wel gespeld als Zhi Neng Qigong) is Dr. Pang Ming. Dr. Pang heeft de meest effectieve bewegingen uit verschillende Qigong vormen gebruikt voor een eigenmakkelijk aan te leren vorm. Dat deed hij met de mensheid in zijn algemeen en bovenal voor gebruik door zijn Chinese landgenoten. Luke Chan is de man die Qigongin Amerika introduceerde. Pas toen China in de jaren 90 wat meer open werd zijner ook veel westerlingen in China trainingen gaan volgen.
In de kern is alles energie. In China weten ze dat al duizenden jaren. Intuïtief. Onze geest maakt de werkelijkheid, de beelden.
Hier in het westen beginnen ze dat nu pas te begrijpen. In de kwantummechanica wordt dat steeds duidelijker. Maar ook Einstein vertelde dat hij zijn beroemde formule intuïtief en via dromen binnen kreeg.
De energie, de chi, die houdt alles bij elkaar. Vormt de elementen.
We kunnen weer in contact komen met die chi, die fijnste energie. En dat levert meteen het geweldige gevoel op dat we met alles verbonden zijn. Het besef dat we één zijn. De hele mensheid. Eén met de anderen en één met de natuur.
We zijn die verbondenheid hier lang kwijt geweest. Dat idiote idee van dat losstaande ego zit ons nog heel vaak in de weg. Maar wij zijn helemaal niet zo belangrijk
Gelukkig begint er steeds meer te veranderen. We zijn in vergelijking met de60er jaren al aardig opgeschoten: minder oorlog, honger, we zijn gezonder.
Ik hoop en verwacht dat we met elkaar in een steeds gelukkiger en verbonden collectief bewustzijn terecht kunnen komen.’

one stepbeyond
er is meer tussen hemel en aarde

expositie, boek, film, performance, workshops & gesprekken

Wat is de zin van meditatie, mindfulness en spiritualiteit?
Wij hebben als beeldend kunstenaars een onderzoek gedaan naar de (on)zin van meditatie en het niet-alledaagse met mensen die ervaring hebben met yoga, meditatie, oosterse en westerse spiritualiteit en met elkaar. We presenteren onze kunstwerken, een film, een boek, workshops en gesprekken.

Deelnemende kunstenaars: Judith Aardse, Marita Beukers, Ron Blom, Gerrit Bruins, Ilona Bruins, Kaije Feenstra, willem van hest, Hans van den Hooven, Ben Metz en Vera Whistler-Witleer

Programma

Zo. 11 juli- 15.30 uur - Opening Sjamanistische performance Vera Witleer-Whistler & Ron Blom 'being present'
- Inleiding willem van hest & introductie deelnemende kunstenaars

Zo. 18 juli- 11.30 uur - Yoga workshopdoor Dorine van der Beek – geef je op via de mail van Dorine: [email protected]
- 14 uur - Groepsgesprek met kunstenaars, yogadocente Dorine, Qigong instructeur [email protected]
- 14 uur - Gedachten van predikant Ilse Hogeweg over westerse en oosterse spiritualiteit.
Na afloop gelegenheid vragen te stellen en in gesprek te gaan.
- Film première ‘one step beyond’ van Ron Blom
- Boek presentatie ‘one step beyond – er is meer tussen hemel en aarde’

Zo 1 augustus Finissage - 13.30 uur - 1e optreden jazztrio B10, Henk Scheepstra: piano; Laura van Dijke: dwarsfluit; Hans van den Hooven: zang, met jazz standards
- 14 uur – Taartproeverij geïnspireerd op de beeldige taarten in de etalage van Pita delicatessen, Hoogstraat 68, een initiatief Van Yvon Koopman

- 15.30uur - ‘God is liefde’ – column van voorzitter Arjen Baas

- 16.00uur - 2e optreden jazztrio B10, Henk Scheepstra

-16.30 uur - Jury beoordeling bekendmaking van de beeldige taarten trofee

Stichting KunstWerkt Boterstraat 81 3111 NB Schiedam [email protected] www.stichtingkunstwerkt.nl facebook.com/stichtingkunstwerkt

Ruimte in Beweging is geopend op vrijdag, zaterdag en zondag van 13 tot 17 uur.
Boterstraat 81, Schiedam

Sinds de jaren negentig verenigt Stichting KunstWerkt een grote groep kunstenaars uit Schiedam en omgeving.

In Ruimte in Beweging organiseert de stichting per jaar een tiental tentoonstellingen en daaraan gerelateerde activiteiten. De exposities in Ruimte in Beweging zijn een ontmoetingsplaats om ideeën en inspiratie te delen, maar ook een brug van kunstenaar naar publiek

‘**Wij zijn een draaikolk in de rivier’**
Gerrit Bruins en bezieling in beton

‘Een nuchtere Drent, zo noemen ze mij wel eens.’ Dat ik een Drent zou zijn is betrekkelijk, want ik ben in m’n leven 17 keer verhuisd. Maar het accent ligt bij mij inderdaad wel op nuchterheid. Ik sta het liefst met de beide benen op de grond. Spiritueel gezweef daar heb ik niet zo veel mee.
Spiritualiteit is voor mij vergelijkbaar met wetenschap: we proberen onverklaarbare dingen te verklaren. Alleen in veel religies wordt er vanuit gegaan dat de gevonden verklaringen voor wat ons verwondert absoluut en zeker zijn. Terwijl in de wetenschap juist de onzekerheid wordt omarmt. En onzekerheid is voor mij de essentie van ons bestaan.

Verbonden met de natuur en de materie
Ik word welgeraakt door een meer aardse benadering. Een gerichtheid op de materie, de natuur en de mens als onderdeel daarvan. Daar zitten voor mij de geheimen. In het universum is alles met elkaar verbonden, zoals in het animisme alles bezield is.
Spiritualiteit gaat voor mij over die alles omvattende verbondenheid. Die verbondenheid die trouwens ook een centraal onderdeel is van de theorie van kwantum mechanica.

WintiTijdens het interview van winti-priesters Marian Markelo herkende ik in haar verhaalmijn gedachten over het leven: wij zijn als een draaikolk in een rivier.
De rivier blijft altijd zichzelf, maar verandert ook constant. Draaikolken verschijnen en verdwijnen en op die manier zijn wij als mens onderdeel van al het leven. We zijn tijdelijke, oppervlakkige veranderingen in een groot blijvend geheel, die constant overvloeien van de ene in de andere vorm.
Die benadering van de werkelijkheid kwam ik ook tegen in Afrika, waar bomen, stenen, plekken, etc. net als de mens, als bezield worden gezien en als zodanig worden geëerd. Daarin zit volgens mij veel wijsheid. Niet alleen filosofisch. Maar het is ook een manier van denken, die ons heel praktisch kan helpen om op een fundamenteel andere manier na te denken over problemen als de klimaatcrisis.
Wat mij ook erg aansprak in dat interview is de opvatting dat binnen Winti, net als bij de Griekse goden, goed en kwaad altijd samen gaan. Dat spanningsveld dat boeit mij. Doel van het leven is niet het bereiken van het ultiem goede, zoals dat in veel geloven en oosterse stromingen als onze belangrijkste taak wordt gezien. Maar je weg vinden in de balans tussen goed en kwaad, dat is volgens mij het leven.

Verwondering is belangrijkIk kan geraakt worden door een bijna versteend, dood krabbetje op het strand.
Nu zo hard als beton, eens een levend en bezield wezen. Andersom werd ik, tijdens mijnverblijf daar, ook enorm geraakt door het klooster La Tourette en de kapel Notre-Dame du Haut van Le Corbusier. Anselm Kiefer zei dat Le Corbusier in die gebouwen spiritualiteit vorm geeft in beton. Voor de tentoonstelling ga ik een altaar maken met objecten van beton.
Daarom werk ik voor deze expositie met beton. Niet boven ons zit het waardevolle, maar juist in het aardse om ons heen.’

'Onze voorouders zijn altijd bij ons'

Winti-priesteres Marian Markelo, Nana Efua, wil in harmonie leven met zichzelf, de anderen en de natuur

De opleiding om een goed voorouder te zijn.
Marian Markelo ontvangt ons in haar privé-tempel bij haar huis in Den Haag. In de tempel staat een tafel vol met objecten. Bijzondere flesjes bier en andere drankjes, kaarsen, manden, schelpen. Daartussen liggen historische objecten als een witte, stenen pijp en een strijkijzer. Een soort kwasten met lange handvatten hebben een speciale plaats.
Marian, geboren in Moengo, Suriname, studeerde aan de PABO en Maatschappelijke Gezondheidszorg, specialisme Preventieve Gezondheid aan de Universiteit van West Indies de Mona Campus in Jamaica. Ze woont vanaf haar 32e levensjaar in Den Haag.
Marian heeft 33 jaar lesgegeven in Verpleegkunde aan het ROC Mondriaan in Delft. Dat klinkt als een lang, gestaag traject dat past bij een rustig, ingetogen persoon. Maar dan vergis je je: Marian is één en al levenslust. Die middag raken we tijdens ons interview onder de indruk van het dynamische en gevarieerde leven dat ze heeft geleid.
Haar ondernemingslust, durf en alertheid heeft ze trouwens gekregen van haar overleden grootmoeder, haar bigi sma, vertelt Marian. Marian staat dagelijks met haar in contact. Zij is de voorouder die haar helpt in het leven.
Marian: 'Onze voorouders zijn altijd bij ons. Veel van onze kennis is afkomstig van hen. Tegenwoordig zouden we zeggen: onze voorouders zitten in ons dna. Zij helpen ons om een goed leven te leiden voor onszelf, de maatschappij, de natuur en de wereld om ons heen. Wij worden in ons leven door onze voorouders en de goden gesteund en aangespoord om een goed leven te leiden. Het doel van ons leven is dat we ons er op voorbereiden om zelf weer een goede voorouder te zijn voor ons nageslacht.'
De objecten op het altaar helpen haar om in contact te komen met haarvoorouders en de Winti goden, door zich er op te concentreren en ze te gebruiken in rituelen.

Bauxiet-steentjes voor een lastige man
In het gezin Markelo kon vrij over allerlei onderwerpen worden gesproken. Maar bij haarouders, op school en op de zondagsschool van de Evangelische Broeder Gemeente van Moengo werd er over Winti bijna nooit gesproken. Het verbod op deze ‘slavenreligie’ door de witte machthebbers uitvoorgaande eeuwen was nog steeds voelbaar.
Marian: 'Maar op mijn 16e,toen ik naar de middelbare school in Paramaribo ging, begon ik langzamerhand te beseffen welke belangrijke rol Winti in mijn leven speelt.
Winti gaf ook betekenis aan een ervaring die ik had toen ik 14 jaar was en naar de markt ging. Ik werd gevolgd door een meneer, die mij aldoor complimenten gaf over mijn rode jurk. Als jong meisje vond ik dat zowel wat griezelig als ongepast. Op de markt verzamelde ik bauxiet-steentjes om naar de man te gooien als hij me op de terugweg weer ‘lastig zou vallen’. Maar toen ik de man weer tegenkwam en de steentjes naar hem wilde gooien, zag ik hem ineens niet meer tegenover me op straat, maar helemaal aan de overkant van de rivier aan de rand van het bos staan.
Door mijn contacten met Winti gelovigen in Paramaribo besefte ik later dat dit mijn eerste Winti ervaring was en dat ik daar meer van wilde weten.'

Wintipriesteres Nana Efua, rituelen, goden en kunst
Acht jaar later, tijdens een droom verscheen diezelfde man. De man stelde haar voor aan allerlei mensen en moedigde haar aan om haar hand in een gloeiendhete ketel steken. Met tegenzin deed ze dat en besefte daarna dat het een teken was dat ze een belangrijke stap moest nemen in haar leven. Ze ging een Winti-opleiding volgen. En na die formele opleiding en uitgebreide gesprekken met haar tantes Louise en Erna werd ze op haar 25e ingewijd tot Winti-priesteres. Als Nana Efua geeft zij nu haar Winti-kennis over de goden van het water, van het vuur, de lucht en het bos door aan geïnteresseerden en volgende generaties. Ze maakt samen met anderen contact met voorouders en goden en geeft op die manier de Winti filosofie door dat in alles om ons heen de goden en onze voorouders aanwezig zijn. Door Winti worden we ons bewust van onze kwetsbare relatie met de natuur, met Aisa, moeder aarde. Veel Surinamers brengen daarom een klein offer voordat zij een bos ingaan of een rivier oversteken door een muntje op de grond of in het water te laten vallen.
Een van de belangrijkste functies van Marian als Winti-priesteres is het voorgaan in en begeleiden van rituelen. Rituelen geven vorm aan de filosofische, sociale, psychologische en medische rol die Winti heeft in het leven van Winti-gelovigen. Zoals het Dede Oso ritueel waarbij de geest van een overledene goed wordt gestemd en gemaand te vertrekken, o.a. door spiegels, voedsel en drank voor de gasten te bedekken.
De meeste rituelen kennen geen vaste vorm en worden steeds weer afgestemd op de vraag of de gelegenheid waarvoor een ritueel wordt gehouden.
De belangstelling voor Winti neemt de laatste jaren toe en in het licht van grote wereldproblemen als de klimaatveranderingen wordt in toenemende mate gekeken naar de spirituele en ecologische betekenis die volksreligies als Winti voor onze maatschappij kunnen hebben.
Marian adviseert en informeert in dat verband bestuurders, historici en culturele instanties en geeft les aan de Winti-academy in Rotterdam. Ze draagt als Winti-priesteres elk jaar bij aan tientallen evenementen, discussies en rituelen, zoals de jaarlijkse plengoffers bij Keti-Koti vieringen, de herintroductie van, tijdens de slavernij verloren gegane kunstuitingen en diverse andere projecten en bijeenkomsten. Via de ABAN Foundation werkt zij, samen met kunstenaar Boris van Berkum, aan de renaissance van de sculpturale traditie van de Winti.

De essentie van Winti
Winti is een natuurreligie die haar oorsprong vindt in Surinamedankzij de komst van Afrikaanse tot slaaf gemaakten en is een mengvorm van verschillende West-Afrikaanse religies.
Met Winti worden ook alle bovennatuurlijke wezens bedoeld die door Anana, de God der Goden, zijn geschapen. Zij bewonen diverse leefgebieden. De elementen aarde, lucht, bos en water zijn hierbij van belang. De goden waken over alle familieleden van een bepaalde stamboom en zorgen ervoor dat je als mens goed leeft op aarde. Dat je in harmonie komt met jezelf, de natuur en anderen. Winti versterkt de identiteiten het zelfvertrouwen, biedt houvast en geeft zin aan het bestaan.

Loslaten met compassie
Meditatiebegeleider Wim Erdle en de Vietnamese monnik Thich Nhat Hanh

‘Het geloof dat ik om me heen meemaakte, toen ik jong was, in Breda, daar had ik niet veel mee op, al die dogmatische clubjes. Ik groeide op in een niet-kerkelijk gezin.
Maar ik kwam na een stressvolle periode in aanraking met yoga en dat sprak me aan. Ik vond het fysiek aantrekkelijk. Vanaf mijn jeugd was ik al geïnteresseerd in oosterse opvattingen. Zo deed ik aan judo en kwam daardoor in aanraking met de Japanse filosofie. Bij de yoga vond ik wel dat het erg bleef steken in het lichamelijke, ik miste toch iets dat verder ging.
Op een gegeven moment stond ik in de Bijenkorf en daar waren oosterse boekjes in de aanbieding. Drie voor een tientje. Ik koos een boekje van Krishnamurti, vande Dalai Lama en een van de toen voor mij onbekende Thich Nhat Hanh: "Boeddha leeft, Christus leeft". Dat bleek een heel aantrekkelijke en praktische vertaling van de oosterse meditatie naar onze westerse manier van denken en leven.

Meditatie in de praktijkNa al dat lezen en het bekijken van filmpjes wilde ik ook aan het werk met meditatie en mindfulness, een term die in die tijd opgang begon te maken.
Via het internet ontdekte ik dat er in Rotterdam een sangha was in de traditie van Thich Nhat Hanh. Een sangha is een groep mensen die mediteren volgens een boeddhistische traditie. Ik stuurde een mailtje en kreeg een heel hartelijk antwoord. Ik voelde me daar meteen thuis en ben daar de bijeenkomsten steeds blijven bijwonen.
Ik heb Thich Nhat Hanh gezien en gehoord in wat toen nog het Congresgebouw heette in Den Haag. Ook heb ik seminars en retraites bezocht. Het werd een belangrijkonderdeel van mijn leven.
Taal boeit me, zo ben ik ook vertaler Engels. En zo werd ik enkele jarengeleden redacteur van ‘De Klankschaal’, het blad van Stichting Leven inAandacht, de Nederlandse organisatie van de traditie van Thich Nhat Hanh.

De effecten van de meditatieIk merkte dat ik in toenemende mate afstand kon nemen van negatieve emoties, zoals woede. Ik kon beperkende strevingen in mezelf loslaten.
En terwijl ik daar nooit mee bezig was geweest, ben ik na een paar jaar gestopt met vlees eten.
Meditatie vergroot ook het concentratievermogen en versterkt het immuunsysteem, belangrijk in deze pandemietijd.
Heftige spirituele ervaringen heb ik niet, maar laatst, tijdens een loopmeditatie, ervaarde ik madeliefjes, die gewone bloemetjes die je overaltegenkomt, als iets heel bijzonders, een heel intense waarneming.

Leven in compassieEr wordt wel eens gedacht dat je door meditatie alleen bezig bent met jezelf. Maar een belangrijk effect is ook het ontwikkelen van compassie, medeleven met anderen en met de wereld. We zijn er een onderdeel van. We zijn verbonden met alles. Zonder onderscheid. Thich NhatHanh noemt dit ‘interzijn’. Zo heeft hij zich in de Vietnamoorlog bekommerd om de Vietnamese Vietcongstrijders, maar net zo goed om gewonde Amerikanen.
Verbeter de wereld, begin bij jezelf.’

‘Ruimte maken voor god’

Predikant Ilse Hogeweg vond de kerk fascinerend en troostrijk

‘Al toen ik nog een klein meisje was vond ik het boeiend om in de kerk te zien hoe de mensen om me heen troost vonden in de verhalen van de kerk. Dat heeft me altijd gefascineerd. Ik ging op een gegeven moment zelfs alleen naar de kerk. Het opende werelden voor me.
De kerk is voor mij altijd een warme omgeving geweest. In die zin is het bijna vanzelfsprekend dat ik in Utrecht theologie ging studeren.
Mijn ouders waren hervormd. Utrecht stond toen wel bekend als een nogal conservatief, maar daar stond tegenover dat er allerlei studentenverenigingenwaren met allemaal een heel eigen invalshoek. Ook was er een katholieke universiteit. En zo heb ik heel wat af gediscussieerd. Ik heb me altijd heel oecumenisch gevoeld. Weg met die hokjes. We oefenden preken met elkaar en gingen daar dan over in gesprek. En dan was er altijd het café.

We lopen allemaal dezelfde berg op en op de top ontmoeten we elkaarIk heb me wel eens in het zenboeddhisme verdiept, maar ik heb het geen plaats kunnen geven in mijn leven. Een drukke baan in de Kralingse kerk en vier opgroeiende jongens. Een overeenkomsttussen het boeddhisme en het christendom vind ik de oproep om ruimte te maken. Ruimte maken voor god.
Je niet teveel hechten aan de buitenkant. Bidden en mediteren hebben wellicht een soortgelijk effect. Je leegmaken, ruimte maken voor wat belangrijk is. Je zorgen, bezit, overtuigingen loslaten.
Daarnaast is er natuurlijk de overeenkomst van de compassie, de empathie, de vrede. Het was overigens een katholieke pater die het zenboeddhisme naar de kloosters bracht, de Duitse pater Lasalle.

Zeeland Na Gouda en Moordrecht, waar ik mijn jonge jaren sleet, vroeg ik me af, nadat ik afgestudeerd was in Utrecht, of ik geschikt zou zijn om in de kerk te werken.
Er waren toen weinig vrouwelijke predikanten, maar het was ook de tijd van de feministische theologie. Er waren wat voorbeelden en ik voelde me gesteund. Dus ik ben het gaan proberen.
Gelukkig kwam ik in een heel warme gemeenschap in Kapelle Biezelinge, in de buurt van Goes, terecht. Maar daar heeft het me nog wel een flinke worsteling gekost voordat ik het vak onder de knie kreeg. Er waren lange slapeloze nachten, waarin ik god niet meer kon vinden. Maar ’s ochtends was hij er dan weer. Leonard Cohen zong: “There’s a crack in everything - that’s how the light gets in”.
Uiteindelijk ben ik 18 jaar in Zeeland gebleven. Dat is eigenlijk te lang, maar het laat wel zien dat ik me daar op mijn plaats voelde.

RotterdamDe overgang naar Rotterdam-Kralingen was veel kleiner dan sommige mensen zouden denken. Er bestaan teveel clichés over bijvoorbeeld zo’n plaats in Zeeland. De meeste gelovigen daar waren eenvoudig, maar hadden het hart op de juiste plaats en waren ruimdenkend.
En gelukkig ben ik hier weer in een vrijzinnige en betrokken gemeenschap terecht gekomen. Wat ik ook mooi vind is wat we de wereldkerk noemen. Zo onderhouden we vriendschappelijke met bijvoorbeeld de Chinese, de Surinaamse en Ghanese geloofsgemeenschappen.

Het kwaadNatuurlijk is er kwaad inde wereld, de macht van het kwaad. God is niet almachtig – niet zoals een marionettenspeler. Ik geloof wel dat kwaad het uiteindelijk zal verliezen. Het is voor mij belangrijk me te richten op het goede, maar ook zeker het kwaad te benoemen, niet alleen maar te bidden. We hebben daar aandacht voor. Zoals bijvoorbeeld hier vlak om ons heen het geweld achter de voordeur.

SpiritualiteitVoor mij is dat geen verlicht vergezicht, maar zit het hem in wat ik mag en moet doen in deze kerk. Het in de praktijk diepgaand ervaren van de vreugde van pas getrouwden, het kindje en de ontroering van ouders tijdens de doop. Dat is de kern van wat ik hier doe.
Voor mij is dan de liefde zichtbaar geworden.’

Margriet:
'Het spirituele het mystieke ? dat is wezenlijk in mijn leven aanwezig.
Dat is sinds ik mij kan herinneren zo geweest.
Raadselachtige ervaringen die voorbij de zichtbare werkelijkheid gaan, gebeuren.
En dat speelt door in mijn werken, in de ene serie meer dan in de andere.
Er zitten vaak sferen van vervreemding in, bijvoorbeeld: doorkijken naar iets volstrekt anders.
Verschillende wekelijkheden tegelijkertijd noem ik dat...'

nog een paar uur & dan zijn we aan het einde van de voor de kunst campagne voor 'one step' - tot middernacht kan er nog worden gedoneerd voor ons boek - kijk nog even naar de kunstwerken die er voor 75 euro zijn.
nogmaals: iedereen heel hartelijk bedankt -marita, ilona, judith, kaije, margriet, ron, gerrit, hans, ben & willem

Margriet heeft zich kortgeleden aangesloten bij 'one step beyond' en geeft dit werk voor een donatie van 75 euro.
Nog t/m vanavond loopt onze mooie campagne voor het boek. Dus: super bedankt alle donateurs & heel graag nog een klein zetje totdat we om 24 uur afsluiten. ;)
Straks nog twee werken van Margriet als update.

willem:
'Een tijd geleden ben ik begonnen met een serie schilderijen: 'openingen' voor 'one step beyond'. Ik wil ze vlak bij elkaar of misschien zelfs tegen elkaar exposeren. In mijn atelier in de tuin staat ook: '2 - vanuit groen' en '3 - vanuit blauw'. Ik denk dat er nog wel wat volgt.
Allemaal te zien in het boek dat we gaan maken & waar nog steeds voor kan worden gedoneerd & in de tentoonstellingen in juli in Schiedam en in oktober in Kralingen-Crooswijk. heel hartelijk welkom. Hoogst waarschijnlijk kunnen we elkaar dan gelukkig weer 'gewoon' zien. ;)

Ook deze tweede tekening heeft Kaije beschikbaar gesteld als tegenprestatie voor een donatie van 75 euro.

Kaije:
'Jaren geleden heb ik twee jaar lang in Blijdorp bananenbomen getekend met een penseelpen . Elke streek was definitief wat het werken eraan een enorme concentratie gaf. Deze concentratie zorgde ook voor rust .

‘Het begon met de stilte in Friesland’
Yogadocent Dorine van der Beek heeft haar bestemming bereikt

‘Rotterdam is mijn geboortestad. Op mijn vierde verhuisde ons gezin naar het groene Friesland.
Als kind stond ik ’s avonds vaak voor het open raam, en keek uit over de tuinen in de verte. Soms stond ik dan een hele poos naar de sterren te kijken.
Op mijn achttiende keerde ik terug naar Rotterdam. De drukte daar ervoer ik aanvankelijk als overweldigend.
In al die turbulentie, ik werkte op verschillende plekken als dansdocent, merkte ik op een gegeven moment dat ik de rust en stilte opnieuw zocht. Dat deed me goed. Ik vond het in yoga.

Het moment van de ommekeer
Ik kreeg last van een ‘frozen shoulder’, aan mijn rechterkant, erg pijnlijk. Opgegeven moment kon ik mijn arm niet meer boven mijn schouder tillen.
En heel bizar, na maanden van intensieve fysiotherapie, ging het rechts beter, maar begon de linkerschouder! Mijn huisarts zei dat hij dat nog nooit had meegemaakt.
Ik weet nog goed dat ik na dat gesprek op straat liep, ik voelde me vreselijk. Maar al heel snel daarna kwam er een diepe rust over me, en het besef: dit is het moment om een ander pad te kiezen.
Zo kwam ik terecht bij een vierjarige yogaopleiding. En geef ik nu met veel plezier individuele yogales en werk ik met verschillende groepen in Rotterdam.

Na een uur yoga voel ik me 'schoon'Ook bij mijn cursisten merk ik dat de lichamelijkheid van de yoga spanningen oplost, en ervoor zorgt dat mensenballast kunnen loslaten.
Mindfulness is in feite yoga, maar dan zonder de fysieke oefeningen. Yoga is ook een prima voorbereiding op meditatie. Stilzitten wordt na yoga een stuk gemakkelijker dan wanneer je zomaar vanuit de hectiek gaat zitten.
Iedere mens heeft een stille kern. Misschien wil je dat spiritueel noemen, dat vind ik eigenlijk niet zo belangrijk. Het is een waardevolle dimensie die we allemaal kunnen ervaren. Die ook zorgt voor verbinding met anderen, met de totale werkelijkheid.
Ik denk dat je er niet gelukkig van wordt als je je uitsluitend vereenzelvigt met wat je ziet, hoort, voelt, wilt. Met de materiële spiraal, de ‘ratrace’.
Ook helpt het niet om je te identificeren met je ongeluk, ellende. Dat ‘ongeluk’ hoort er ook bij. Maar je bént het niet. Het ongeluk van vandaag kan het gelukzijn van morgen. We hebben zon én regen nodig. Houd van allebei.

Bestemming bereiktWe hoeven niet steeds meer te consumeren, bezitten, steeds verder te gaan. Je hoeft niet voortdurend te werken aan de buitenkant.
Mijn leraar zei ooit: `Schilder in je huis in grote letters op de muur: bestemming bereikt.’ Nú is het moment. Je hoeft nergens heen, je bent er al. Nú kun je ervaren wat het leven waardevol maakt. Yoga en meditatie helpen daarbij. Soms loop ik buiten en hoor het zingen van de vogels als een soort koprol van geluk in mijn hoofd. Zo’n positieve intensiteit.

Yoga en meditatie hebben ook positieve effecten naar je omgeving.
Laat de dingen die je doet goed zijn voor jezelf, voor de ander en voor de wereld.’

‘Het begon met de stilte in Friesland’
Yogadocent Dorine van der Beek heeft haar bestemming bereikt

‘Rotterdam is mijn geboortestad. Op mijn vierde verhuisde ons gezin naar het groene Friesland.
Als kind stond ik ’s avonds vaak voor het open raam, en keek uit over de tuinen in de verte. Soms stond ik dan een hele poos naar de sterren te kijken.
Op mijn achttiende keerde ik terug naar Rotterdam. De drukte daar ervoer ik aanvankelijk als overweldigend.
In al die turbulentie, ik werkte op verschillende plekken als dansdocent, merkte ik op een gegeven moment dat ik de rust en stilte opnieuw zocht. Dat deed me goed. Ik vond het in yoga.

Het moment van de ommekeer
Ik kreeg last van een ‘frozen shoulder’, aan mijn rechterkant, erg pijnlijk. Opgegeven moment kon ik mijn arm niet meer boven mijn schouder tillen.
En heel bizar, na maanden van intensieve fysiotherapie, ging het rechts beter, maar begon de linkerschouder! Mijn huisarts zei dat hij dat nog nooit had meegemaakt.
Ik weet nog goed dat ik na dat gesprek op straat liep, ik voelde me vreselijk. Maar al heel snel daarna kwam er een diepe rust over me, en het besef: dit is het moment om een ander pad te kiezen.
Zo kwam ik terecht bij een vierjarige yogaopleiding. En geef ik nu met veel plezier individuele yogales en werk ik met verschillende groepen in Rotterdam.

Na een uur yoga voel ik me 'schoon'Ook bij mijn cursisten merk ik dat de lichamelijkheid van de yoga spanningen oplost, en ervoor zorgt dat mensenballast kunnen loslaten.
Mindfulness is in feite yoga, maar dan zonder de fysieke oefeningen. Yoga is ook een prima voorbereiding op meditatie. Stilzitten wordt na yoga een stuk gemakkelijker dan wanneer je zomaar vanuit de hectiek gaat zitten.
Iedere mens heeft een stille kern. Misschien wil je dat spiritueel noemen, dat vind ik eigenlijk niet zo belangrijk. Het is een waardevolle dimensie die we allemaal kunnen ervaren. Die ook zorgt voor verbinding met anderen, met de totale werkelijkheid.
Ik denk dat je er niet gelukkig van wordt als je je uitsluitend vereenzelvigt met wat je ziet, hoort, voelt, wilt. Met de materiële spiraal, de ‘ratrace’.
Ook helpt het niet om je te identificeren met je ongeluk, ellende. Dat ‘ongeluk’ hoort er ook bij. Maar je bént het niet. Het ongeluk van vandaag kan het gelukzijn van morgen. We hebben zon én regen nodig. Houd van allebei.

Bestemming bereiktWe hoeven niet steeds meer te consumeren, bezitten, steeds verder te gaan. Je hoeft niet voortdurend te werken aan de buitenkant.
Mijn leraar zei ooit: `Schilder in je huis in grote letters op de muur: bestemming bereikt.’ Nú is het moment. Je hoeft nergens heen, je bent er al. Nú kun je ervaren wat het leven waardevol maakt. Yoga en meditatie helpen daarbij. Soms loop ik buiten en hoor het zingen van de vogels als een soort koprol van geluk in mijn hoofd. Zo’n positieve intensiteit.

Yoga en meditatie hebben ook positieve effecten naar je omgeving.
Laat de dingen die je doet goed zijn voor jezelf, voor de ander en voor de wereld.’

Judith:
'Tijdens de eerste lockdown begon ik aan een meditatieve “abundance-cyclus”. Hierbij keer je naar binnen en zoek je naar de overvloed die het leven je al geeft, zonder afleiding en materiële zaken. Het hielp me bepaalde zaken van het huidige leven te accepteren. De overvloed die ik ervaar, probeer ik te verbeelden. Daarbij ontstaan kleuren, vormen en lijnen intuïtief. Soms lijken het haren, soms ontstaan er organische vormen die transformeren in kleine monstertjes en soms zijn het de golven van de zee, waarop ik drijf.'

Gerrit:
'Inspiratiebronnen en resultaten van mijn onderzoek naar aardse spiritualiteit.'

Volgende week hebben we een gesprek over 'one step beyond' met Ilse, die ons vanaf het begin heeft gesteund:
'Een hartelijke aanbeveling van het project one step beyond.
Al een aantal keer heb ik als predikant met plezier samengewerkt met kunstenaar willem van hest.
Het is van het grootste belang dat er een gesprek voort gaat tussen de kerk en kunstenaars. Wat nemen we waar, en wat is van waarde?
"Een mens leeft niet van brood alleen" zegt een bijbeltekst, mensen hebben betekenis en richting nodig. Het project one step beyond wil dit vérgaand gaanonderzoeken, in verbinding met andere kunstenaars.
Ik kijk uit naar wat dit project naar boven zal brengen.'Ds Ilse Hogeweg
Hans en ik verheugen ons op de ontmoeting :)

Dorine was gisterenavond de eerste die werd geïnterviewd. De yogadocent schrijft op haar website https://yogabeweegtje.nl/Over-Dorine/: 'Toen ik vier was verhuisde ons gezin naar Friesland. Hoewel ik in Rotterdam ben geboren, voelt Friesland als mijn geboortegegrond. Ik groeide er op.
De jaren daar hebben een grote rol gespeeld bij mijn uiteindelijke keuze voor yoga. De alom aanwezige stilte, de weidsheid, ruimte, het vele groen. De verbinding met het Stille heb ik op die plek en in die tijd - zonder me dat toen trouwens bewust te zijn - volop ervaren.'
Binnenkort meer over Dorine en over Ilse, de volgende gesprekpartner, volgende week. Zij is een van de degenen die 'one step beyond' vanaf het begin aanbevolen heeft.

een print van 30x30cm. op een stevige ondergrond - een combinatie van een foto en een schilderij - onderdeel van een seizoenenserie. doneer 75 euro en ontvang deze print, of de 'zomernacht', de boeddha of een van de andere werken van Hans, Esther, Ilona, Gerrit of willem.

Ik ben altijd al gefascineerd door die magische plek bij onze buren aan de overkant van het kanaal.
Daarom is mijn tegenprestatie voor aan een 75-euro-donatie een sjabloondruk van Stonehenge in 7 kleuren, 7 'gangen'.

Naast de werken van Marita, Gerrit, Ron, Hans en willem is er nu ook deze tekening van Judith voor een donatie van 75 euro.

Judith Aardse is een van de nieuw deelnemende kunstenaars. En een extra reden om te helpen met het boek waar zij dan ook een plaats krijgt. Zij schrijft over haar werk:
'Het gegeven dat alles met elkaar verbonden is, het leven een oneindige cyclus is en het in en uitademen als een cadans is, op de golven van de zee, bracht mij bi j het herhalen van lijnen tekenen, vanuit een meditatieve flow. De handeling maakt me rustig en helpt me naar binnen te keren en mezelf en de wereld een klein beetje beter te begrijpen.'

De al eerder genoemde kunstenaar Ilona Bruins schrijft over haar plannen: 'Als ik denk aan spiritualiteit dan zoek ik dat eerder in het alledaagse, het praktische dan in het zweverige. Voor mij sluit het boeddhisme het best hierbij aan. Het oefenen van geduld, kijken en luisteren vanuit openheid is niet in iedere situatie gemakkelijk, maar wel nodig en van alledag.
Ik werk vanuit uit sfeer en kleur. Vooraf stel ik een kleurenpalet samen voor het materiaal dat ik ga gebruiken in mijn werk. Wit is voor mij verbonden met ruimte. Licht en Ruimte voor de ander, andere ideeën en ruimte voor jezelf. Ruimte voor ontwikkeling en rust.
In 2011 ben ik vrijwilliger geweest bij het bezoek van de Dalai Lama aan Nederland. Dat was bijzonder en inspirerend. Ik mocht toen ook zo'n prachtige witte sjaal ontvangen. Pas geleden kreeg ik van een collega kunstenaar een prachtige, grote rol wit fijn lint, van dezelfde fijnheid als deze sjaal. Hiermee ga ik aan het werk om mijn visie op spiritualiteit en sfeer weer te geven.'Doneer om het-one step beyond- boek mogelijk te maken

2 nieuwe kunstenaars bij one step beyond-exposities:

Kaije Feenstra.
Zij zegt over haar bijdrage:
‘Dit werk gaat over de afbakeningen die wij maken om het spirituele te laten plaats vinden .
In het midden is de ruimte vrij.’
En Ilona Bruins.
Zij vertelt volgende week over wat zij gaat doen.

Uit de aanbevelingen:
'Het kunstproject One Step Beyond lijkt mij een uitstekende manier om mensen te betrekken bij het onalledaagse dan wel het spirituele. Zeker in deze tijd is het zeer belangrijk dat wordt nagedacht over de vraag hoe we verder moeten met ons leven en met onze planeet.'
Wim Erdle, meditatiebegeleider
'Hoe verhoud ik mij tot anderen, tot de aarde en tot het grotere? Vanuit een behoefte aan contacten en ervaringen die dieper gaan ende ziel raken… Voorbij het alledaagse. In de kunst, de literatuur, de poëzie, overal is dit thema terug te zien, als je er maar oog en oor voor hebt.'
Arjen Baas, voorzitter St. Kunstwerkt & Kunstroute Kralingen-Crooswijk

'Het is van het grootste belang dat er een gesprek voort gaat tussen de kerk en kunstenaars. Wat nemen we waar, en wat is van waarde? ‘Een mens leeft niet van brood alleen’ zegt een bijbeltekst, mensen hebben betekenis en richting nodig. Het project one step beyond wil dit vérgaand gaan onderzoeken, in verbinding met andere kunstenaars.'
Ds. Ilse Hogeweg, Predikant PKN

' In de kunstwerken zoekt Willem van Hest samen met andere gepassioneerde kunstenaars het spanningsveld op tussen mens, meditatie en zingeving. Van aaibaarheid, kleurrijk, warm, teder, kwetsbaar tot donker, koud en hard. Juist deze spanningen wil Willem en crew vastleggen in hun werk. Want zijn wij daarom ook vaak niet op zoek naar de ‘klik’ met een kunstwerk? Met one step beyond hoopt men niet meer alleen de kennis en ratio te gebruiken, maar wil men realiseren dat de kijker hun kunstwerk vanuit unieke, hoogst persoonlijke gevoelens en sferen bekijkt.'
Djon Louis Seedorf, beeldend kunstenaar; kunstdocent; Denktank Rotterdamse Raad voor Kunst en Cultuur; Willem de Kooning Academie - commissielid in het beroepenveld, assessor

dit zijn een aantal van de 75 euro kunstwerken die we als tegenprestatie beschikbaar stellen om genoeg geld binnen te halen voor het boek dat we bij onze exposities en meer willen maken. help ons svp - doe mee ;)