Het is zo ver, vanavond om 20:00 uur gaan we samen in premiere. De langverwachte video. Ik ben heel blij met hoe deze is geworden. Kijken jullie mee? In 3,5 minuut komt heel mijn tocht voorbij. Dit is waar heel deze crowdfunding om draaide dus ik ben onwijs blij om dit eindelijk aan jullie te mogen brengen! Laat me weten in een comment bij de video of je er net zo blij mee bent als ik!

Delen wordt gewaardeerd!

Ik hoop dat jullie net zo trots zijn als ik en deze video aan iedereen laten zien die dit maar kan inspireren. Ik kan het niet vaak genoeg zeggen, zonder jullie was het me niet gelukt. Dankjewel!

28 juli ben ik de studio ingedoken en de opnames zijn geslaagd! Om het verhaal van mijn tocht goed in geluid te vangen, had ik drie pogingen nodig. Één voordat ik vertrok. De tweede nadat ik terugkwam en weer gesettled was in mijn nieuwe huis, maar toch was het nog niet wat het moest zijn.

3 maal is scheepsrecht, toch?

Doen wat ik het liefste doe

Muziek opnemen doe ik niet elke dag en is ook niet wat ik het liefste doe. Het liefste maak ik muziek en inspirerende verhalen! En dat gebeurt ook 'vanzelf'. Achteraf was de beslissing om mijn opnames uit te besteden heel logisch, maar het heeft een heel proces achter zich gehad.

En nu....

Ben ik blij! Hou de updates in de gaten voor......

3 September Dare Release

Zowel de video die zonder jullie niet mogelijk was, als de muziek die daar bij hoort komt dan uit. Ik ga jullie dan ook nog vragen om deze verder te delen. Ik hoop dat jullie er net zoals ik heel trots op zijn! Zonder jullie was het niet gelukt!

Liefs en dank,
David

Het was 26 maart. Na 12 takes voelden we het allemaal. Niet alleen ik, maar ook het driekoppige publiek bij mij thuis. Dit was em!

De twee vrienden die mijn piano naar Spanje hebben gebracht, Joris en Aypril, waren er bij en Adri, die ik op reis ontmoette, waar een vonk mee oversprong en waar ik nog steeds mee 'op pad' ben.

We voelden alle vier het hele avontuur van mijn tocht voorbij komen in drie minuten. "Dit is single van mijn tocht!" (Waar zonder jullie hulp als crowd, geen videoclip bij mogelijk zou zijn!)

Dit was de opname, we wisten het zeker!

Dus, kat in het bakkie en uitbrengen die handel zou je zeggen toch?

Maar toch niet.

In de nabewerking van de opname liep ik tegen mijn eigen kwaliteiten als technicus aan. Mijn twee eerste albums heb ik zelf opgenomen en aardig werk geleverd, maar opnames maken doe ik niet elke dag. Andere mensen wel.

Wat doe ik wel elke dag?
Muziek natuurlijk! Én verhalen maken. Ik ben tot de conclusie gekomen dat de muziek en het verhaal dat we samen (ja echt samen! Zonder jullie was het niet gelukt!) hebben gemaakt een heel stuk sterker was dan de opname die ik had.

Dus wat doe je dan? Dan ga je naar iemand toe die wél zich elke dag met opnames bezighoudt. De studio in. Het klinkt nu zo logisch, dat ik me soms afvraag waarom ik niet eerder deze keuze heb gemaakt, maar ook dat is de tocht geweest, het avontuur.

De pelgrimsmetaforen zijn gelukkig nog niet op in het leven-na-de-tocht. Stap voor stap kronkel je naar, je weet niet waar. Aan het eind van de tocht kom je er misschien wel achter dat om precies te komen waar je dan bent, je stiekem nog de kortste weg hebt gevonden ook. Of anders misschien de interessantste, of de leukste!

Hoe dan ook, 3 september?

Het zou een magische datum voor me zijn als het lukt. Het pad is dus wat kronkelig geweest, maar het zou moeten kunnen om 3 september dan eindelijk de single en videoclip uit te brengen. Precies een jaar na het concert aan de kliffen van Finisterre.

Dankjewel voor jullie geduld!

Ik ben jullie dus nog steeds niet vergeten. Mijn landing na de tocht heeft meer tijd gekost dan gedacht. Het leven blijft avonturen op je pad gooien en de tocht gaat door op die manier. Zodra je groeit, groeien de uitdagingen mee. Zo voelt het.

En zo groeien we verder.

Dank jullie wel! Ik hou jullie op de hoogte!

Ondertussen ben ik genoeg geland om ons ( ja, het voelt echt als ons) mooie project af te ronden. Alle beelden zijn al opgenomen, in Finisterre en onderweg tijdens mijn tocht. De geluidsopname had ik ook al gemaakt voordat ik vertrok, dacht ik tenminste.

Onderweg en tijdens het concert in Finisterre groeide het besef dat we samen zo iets moois hadden gemaakt, dat het zonde zou zijn om toch niet wat perfectionistischer te zijn. En dus toch een nieuwe geluidsopname te maken.

Perfectionisme

Dat zien we vaak als iets slechts en dat had ik ook. Na zo'n 5 miljoen stappen te hebben gezet en uiteindelijk een bizar mooie ervaring te hebben gehad in Finisterre, is me iets anders gaan dagen. Perfectie kost simpelweg tijd. Als je die tijd niet hebt of wil nemen, dan is perfectionisme inderdaad een probleem.

Nu ben ik stapje voor stapje aan het schaven, zowel aan mijn eigen spel als aan de manier van opnamen. Ik wil dat je voelt dat je er bij bent als je de opname hoort. Van je buik tot je tenen tot je kruin.

Dat vraagt om een aantal iteraties van:

Spelen->Oefenen->Perfectioneren->Loslaten

Om zo mijn spel nog scherper te maken, nog intenser en tegelijk speels en levend te houden.

Ik ben nog steeds op pad

En jullie met mij! Alles van mijn tocht is in mijn muziek gaan zitten. Ik speel met verdiepte emotie en intensiteit. Elke stap zit er in. Het voelt achteraf logisch dat ik nu pas de geluidsopname kan maken, omdat ik achteraf pas daarin door kan laten stralen wat deze tocht voor me heeft betekend.

De rest van de tegenprestaties

Er resten nog twee dingen te doen van mijn kant voor jullie.

- Dé videoclip
- De persoonlijke improvisaties

Ik ga me eerst aan het eerste wijden en daarna genieten door jullie via die persoonlijke improvisaties nog een keer te bedanken.

26 maart gaan we de geluidsopname maken. Ik hou jullie op de hoogte!

Alle goeds op jouw pad,
David

De premiere, exclusief voor jullie!

Iedereen die toegang heeft, heeft een mailtje gekregen met de links, ook voor de live Q&A.

Check eventueel je spam/ongewenst folder als je niks binnen hebt gekregen.

Tot vanavond!
David

Ik ben jullie niet vergeten, zeker niet! Achter de schermen ben ik druk bezig geweest. Daarover vertel ik meer in deze video.

Eerst om mijn eigen leven weer een beetje op de rit te brengen en in parallel natuurlijk ook met de opname het concert bij Finisterre! Dat is de eerste tegenprestatie die jullie kant op komt.

18 Februari

Save the date! Om 20:00 uur gaat het "Concert at the end of the World" in premiere, exclusief beschikbaar voor jullie. Om 21:00 uur volgt een live Q&A

Sommigen van jullie hebben al toegang tot het concert, afhankelijk van je tegenprestaties. Ik wil iedereen die er zoals jullie vanaf het begin af aan bij was, de kans geven om ook bij de premiere van het concert te zijn.

Iedereen krijgt nog per tegenprestatie apart bericht hierover. Daarin vertel ik ook meer over andere tegenprestaties.

Dankjewel!

Ik kan het niet vaak genoeg zeggen, zonder jullie zou dit ook gewoon echt niet allemaal gebeurd zijn. Ook extra dank voor het geduld. Jullie wachten gaat beloond worden.

Hartelijke groeten,
David

Met pijn in mijn hart stel ik de release van het concert in Finisterre deze zaterdag (23 oktober) uit, tot ergens later dit jaar nog. Ik hoop op jullie begrip!

Het geeft mij de tijd om even op mijn pootjes terecht te komen in het normale leven en ook om het concert tot in de puntjes mooi te maken en dat niet te overhaasten. In deze video vertel ik wat meer.

Op 7 en 14 november speel ik met Piano in the Dark, concerten helemaal in het donker! In Helmond en Heerlen. Deze stonden al heel lang gepland en kom en wil ik niet onderuit. Je bent natuurlijk meer dan welkom hierbij!

In het donker is er alleen nog maar muziek.....

7 november Helmond: https://cacaofabriek.nl/podium/info/id/3198/david-hordijk-piano-in-the-dark

14 november Heerlen:
https://www.plt.nl/programma/david-hordijk-piano-in-the-dark-5186/14-11-2021-20-30

Alvast een klein voorpoefje van 23 oktober. Dan komt het concert. "Concert at the End of the World", dat bekt wel lekker toch?

Zaterdag 23 oktober om 20:00 uur zend ik het concert uit via Youtube, exclusief voor de crowdfunders die toegang hebben, gevolgd door een live Q&A. Daarin kan je al je vragen stellen over mijn tocht en natuurlijk het avontuur met de piano bij Finisterre.

Hou je 23 oktober vrij? Ik kijk er ontzettend naar uit!

David

Zondag 3 oktober geef ik een homecoming concert in Het Speelhuis in Helmond, maar ondertussen ben ik al druk bezig geweest met thuiskomen, met 'landen'.

De overgang van een simpel leven : "Eten, lopen, slapen, eten, lopen, slapen...." naar een leven met een agenda en to-do's kost natuurlijk wat tijd. Er is veel om te verwerken van het grote avontuur waar ik net van terug ben. Niet alleen mentaal, maar natuurlijk ook al het videomateriaal wat onder andere voor jullie is geschoten!

En stapje voor stapje (ja ik ben stiekem nog steeds aan het lopen) kom ik terug en gaat alles weer zijn gang. Binnenkort krijg ik, na 4 maanden geen sleutels van betekenis te hebben, de sleutels van mijn nieuwe woning. We zijn al ver met het verwerken van het concert in Finisterre en we gaan, voor iedereen die toegang heeft, het uitbrengen met een live Q&A. To be continued!

Homecoming Concert 3 oktober bij Het Speelhuis in Helmond

Sommige van jullie hebben via deze crowdfunding al toegang tot het concert van 3 oktober, deze krijgen nog apart bericht van me.

Voor de rest zijn er ook nog extra tickets beschikbaar! Bij dit concert neem ik je nog eens mee door het hele avontuur, begeleid met mijn eigen pianocomposities en ook nieuw werk! Natuurlijk laat ik heel veel spectaculaire beelden van de piano op de klif bij Finisterre. Ben je er bij? Bemachtig hier je ticket:
https://theaterspeelhuis.nl/voorstelling/info/id/5244/tspact/Homecoming_Concert

Het was heel spannend. De allermooiste plek bij de vuurtoren van Finisterre bleek niet zo 1 2 3 te bereiken. Ik had wel wat onderzoek gedaan (via Google Streetview), maar in het echt bleken er ofwel 24 ietwat schuine traptreden + een bocht, ofwel een nauw paadje over de klif met soms hoogteverschillen van een meter, tussen de plek waar we uit konden laden en de allermooiste plek te zitten. Zelf dacht ik eigenlijk dat het niet kon toen ik er aankwam (toen nog te voet en zonder piano) en ik had al twee andere plaatsen uitgezocht. Jammer was dat wel. Ik had het zo voor me gezien, de iconische, betekenisvolle vuurtoren, de ruige zee en de steile kliffen.... Toen kwamen we daar met het team en iedereen voelde het. Dit is gewoon de plek. Toen één van mijn beste vrienden zei "dan zorgen we toch gewoon dat die piano de trap op komt" sprongen de tranen me in de ogen. Het hele team (eigenlijk gewoon een stel vrienden, bizar goede vrienden) was letterlijk naar het einde van de wereld gekomen voor mij en mijn droom. En nu wilden ze nog verder gaan. Dus daar gingen we dan.....

Eerst goed de tredes schoonvegen, je zou maar uitglijden met 200 onhandige kilo's boven je....

En nadat we alles twintig keer hadden overwogen, ook of we dit überhaupt wel moesten doen....

De treden gaan soepeler dan gedacht! De piano het busje in en uit tillen bleek veel zwaarder dan gewoon een trap op. Maar, we moeten ook nog door een bocht....

Links in beeld op de paal: "may peace prevail on earth". Ik houd het nog even voor me wat ik precies ga doen, maar mijn volgende grote tocht heeft hier mee te maken, ik had het idee al en toen ik hier arriveerde en toen ik deze paal zag wist ik nog zekerder dat ik het ging doen. Benieuwd wat precies? Dat hoopte ik al! Nog even geduld.

"En wij dan?"

Natuurlijk ben ik jullie niet vergeten. Het in elkaar zetten van de videoclip is in volle gang en voor het concert geldt hetzelfde. Ik heb er voor gekozen om geen livestream te doen, omdat dat afbreuk zou doen aan de kwaliteit van de registratie. Als je alles tegelijk moet vastleggen, samenbrengen op 1 PC (via draadloze verbindingen), live regie moet regelen, en ook nog eens een stabiele internetverbinding moet hebben, kan er simpelweg heel veel fout gaan. Alles is natuurlijk mogelijk (maar dan wel met veel meer budget en ervaring). Nu weten we zeker dat jullie echt iets moois krijgen en zo ook het gevoel hebben dat we écht samen naar het einde van de aarde zijn gegaan. Voor mij voelt het in ieder geval wel zo, zo voelde het elke stap!

Voor degenen met toegang tot het concert, we gaan er iets magisch van maken, zo snel mogelijk. Ik hou jullie op de hoogte!

Ondertussen gaat het avontuur door, de voorbereidingen voor het concert en de opnames van de videoclip in Finisterre zijn in volle gang. Dit is een foto van onze "base of operations", een Airbnb vlakbij Finisterre. Wordt vervolgd!

2550 kilometer en bijna 4 maanden verder, zijn we gewoon hier aangekomen! Het einde van de aarde.

En de piano is onderweg....

Kun je je indenken dat je vrienden hebt die letterlijk naar het einde van de aarde voor je zouden gaan? Ik wens ze je toe! Ik heb ze en ben onwijs dankbaar. En ze nemen mijn piano ook nog eens mee.

En nu?

Ik stuur jullie snel een update over hoe het verder gaat met het concert en de videoclip, het is allemaal nog steeds een avontuur....

Ondertussen nader ik de Spaanse grens en geniet met volle teugen van de ontmoetingen, de natuur en de stilte.

Het plan is nog steeds om op het einde van mijn tocht, in Finisterre, Spanje, een videoclip en een concert op te nemen. Dat plan is wel wat spannender geworden, gezien ik 8 dagen heb moeten rusten omdat ik last had van mijn voet, deze zei duidelijk "nee" waar mijn hoofd graag "ja" had willen horen. De originele planning is hierdoor wat op de schop gekomen, alle mensen die nodig zijn voor dit plan hadden namelijk ook al een planning. Een extra avontuur in dit avontuur!

Nu ga ik weer een tijd offline en laat jullie even met de cliffhanger achter of mijn voet verder en snel genoeg hersteld.
Voor nu ga ik nog even volop duiken in het alleen met mezelf zijn, in Spanje belooft de route een stuk drukker te worden.

In deze video deel ik wat meer van mijn verhaal en de inzichten die ik heb gehad voor mezelf, over vrijheid, stressloosheid en geluk. En ook hoe ik denk dat ik dit gevoel te kunnen blijven hebben, ook in het 'normale' leven.

Op mijn wandeltocht naar Spanje bekroop de angst me, toen ik hoorde dat de campings in Frankrijk dicht waren, precies toen ik Frankrijk binnen zou gaan.

Alles leek even fout te gaan en in die belevenis van angst was dat ook waar. Ik zou niet meer mijn kleren kunnen wassen, mijn mobiel op kunnen laden, of een douche kunnen nemen. Het leek gewoon niet meer te gaan lukken.

Ik besloot toch door te gaan, teruggaan of stoppen was geen optie. En toen opende mijn blik zich, stiekem ook met wat telefoontjes naar het thuisfront. Met nieuw vertrouwen kreeg en zag ik allemaal andere manieren en nieuwe mogelijkheden om toch alles te kunnen krijgen wat ik nodig heb op mijn tocht.

In de weken daarna realiseerde ik me dat ik meegesleurd was in de angst en dat deze je altijd maar naar een heel klein gedeelte van de feiten, of potentiële feiten laat kijken.

Zodra je dit ziet kan je er afstand van nemen en tegen jezelf zeggen, maar wat nou als het wel lukt? Hoe zou dat er dan uit kunnen zien?

Dat betekent natuurlijk niet dat je de feiten moet negeren. Sta je op de rand van een afgrond, dan is het waarschijnlijk beter om een stapje achteruit te doen. Maar als je in die dieptes blijft staren, zie je waarschijnlijk niet die brug, 100 meter verderop.

Herken je dit zelf ook? Wanneer was je voor het laatst écht bang? Was dat terecht, achteraf gezien? Of was de beer op de weg alles wat je nog kon zien?

Vertel het me als reactie op de YouTube video.

Laat me weten of je dit herkent en of je hier iets aan hebt!

Daar ben ik weer! Na een goede tijd vol avonturen is dit het eerste avontuur wat ik weer met jullie deel. Het was vandaag voor het eerst dat ik durfde aan te kloppen of ik ergens in de tuin mocht staan met mijn tent. Ik hoorde wel van een mede pelgrim die dit vaker deed dat hij ook wel eens wat meer geluk had en een bed, of eten kreeg, maar ik had zeker niet verwacht dat de eerste tuin gelijk een kamer zou worden. Beginnersgeluk. In het boek "The Alchemist" van Paolo Coelho wordt daar over gezegd dat als je goed nieuw pad in slaat, een goede stap zet, dat je dan de wind mee zal hebben als teken dat je op de goede weg bent.

Ik was al weken aan het uitstellen om dit een keer te vragen. Hulp vragen is sowieso wel een 'dingetje' bij mij. Daarover vertel ik je later meer. Voor nu gaan we genieten van een goed bed en welverdiende slaap!

Alles gaat voet hier! Het was een pittige dag met veel klimmen, dalen en verdwalen (en daardoor weer extra klimmen en dalen. Nu lig ik met minstens 1 voetje omhoog op de laatste camping in België waar ik stroom heb en speciaal voor jullie als donateurs nog deze allerlaatste update voordat ik offline ga.

Nogmaals bedankt voor je bijdrage aan dit project, zonder jou zou ik dit niet kunnen doen! 🎉🎉🎉🎉🎉🎉🎉🎉🎉🎉🎹🎹🎹🎹🎹🎹🎹🎹🎹🎹🎹👣👣👣👣👣👣👣👣

En nu, voor wat hoort wat, de tegenprestaties. Hiervoor neem ik eind juni weer contact met jullie op. Het doel is om ze allemaal sowieso dit kalenderjaar te voldoen en de meeste veel eerder (ook omdat deze verband houden met de piano en het concert en de videoclip in Finisterre 🇪🇸)

Het ga jullie ondertussen goed, of zoals ze hier op de route zeggen: Bon Route; Buen Camino!

Dit is het laatste wat jullie de komende tijd van mij gaan horen. De campings zijn dicht in Frankrijk dus ik heb straks niet meer de mogelijkheid om mijn mobiel op te laden en jullie updates te geven. Het ga jullie goed ondertussen!

We zijn er gewoon! €4000,- van de €4000,-. Ongelooflijk! Mijn dank is niet in woorden uit te drukken, dus op het eind van deze video doe ik dat ook in muziek!

Toch wat woorden: Ontzettend bedankt voor jullie bijdrage! Zonder jullie was het niet gelukt en nu is het zeker, mijn piano komt meer naar het einde van de wereld en daar gaan we een videoclip maken!

Bijdrages zijn nog steeds welkom! Er zijn altijd mooie dingen mee te bedenken, bijvoorbeeld een beter loon voor mijn videoman Ward Jongelie, dan kan hij nog de videoclip nog mooier maken, of een extra kleine camera (wellicht kunnen we deze bovenin de vuurtoren krijgen) of een oplegplank zodat we de piano makkelijker in een busje kunnen krijgen.

Maar het is in ieder geval zeker dat het project doorgaat! 🎉🎉🎉🎉🎉

Zo. En nu ga ik slapen.

De eerste 5 km zit er op. Nu dit nog eventjes ongeveer 500 keer. Op 3 oktober geef ik een homecoming concert, dit staat nu ook als tegenprestatie actief bij deze crowdfunding!

In deze video vertel ik je wat meer over wat ik allemaal meeneem op mijn tocht. Ik ga al bijna, spannend!

Vrijheid is de voornaamste reden dat ik ga lopen. Maar wat betekent vrijheid eigenlijk? Wat betekent het voor jou? Laat het me weten op Instagram via @davidhordijkmusic

Hartstikke bedankt allemaal! Zonder jullie zou dit niet lukken!

Misschien is iemand die je kent ook nog wel geïntereseerd.
Deel de onderstaande link met en zo krijgen we samen ook de laatste loodjes binnen!
http://davidhordijk.com/eindevandeaarde