Dit project heeft als doel de drukkosten te dekken van het boek Moengo!.

Wat
Moengo! laat het resultaat zien van het fotografieproject Double Heritage. Dit project draait om het openbare leven in Moengo, Suriname dat enerzijds wordt vormgegeven door de koloniale gebouwen en ruimtes en anderzijds door de cultuur van haar bewoners: een document van het erfgoed en de identiteit van elf jongeren uit Moengo: Jean-Marc Asimia, Jair Benje, Robbert Booi, David Booi, Basta Dwight Djoe, Luigi Kertosari, Jerusa Mainsie, Linio Kastiel, Gideon Plein, Rossiano Toto en Edilson Watsaam.

Wat vooraf ging
Gedurende zes weken zijn elf jonge fotografen aan de gang gegaan met verschillende opdrachten. De opdrachten draaiden allen rond de thema’s identiteit en omgeving, geschiedenis en toekomst, teloorgang en veerkracht.

Door de foto’s komen meerdere aspecten van hun leven in Moengo naar voren: de marroncultuur, de erfenis van Suralco, de Binnenlandse Oorlog, de kerk, de natuur, familie en gemeenschap, mode, onderwijs, werk en werkloosheid. Deze thema’s spelen een belangrijke rol bij het trachten te begrijpen van het heden en verleden van Moengo.

De inhoud van het boek
In het boek zijn de door jongeren gemaakte foto’s gebundeld. Context aan de foto’s wordt geboden door archiefmateriaal – foto’s en krantenberichten uit het verleden van Moengo – en teksten van de jongeren en Roosje Verschoor.

In Moengo werd een eeuw lang bauxiet gewonnen, en in het ontwerp van het boek is de bruine kleur van bauxiet en de zilverkleur van het aluminium dat eruit wordt verkregen, verwerkt.

Over Moengo
Moengo is gesticht in 1916, toen er in het gebied bauxiet was ontdekt door het Amerikaanse bedrijf Alcoa (Aluminium Company of America). Het bedrijf pakte de zaken vanaf het begin grondig aan en bouwde ten behoeve van de bauxietwinning een compleet stadje.Voor haar activiteiten in Suriname richtte Alcoa een dochterbedrijf op, de Surinaamse Bauxiet Maatschappij.

Het bedrijf was zeer succesvol. Het eerste bauxiet werd al geëxporteerd in 1922 en in 1941 werd een aluminiumfabriek in gebruik genomen. Tijdens de Tweede Wereldoorlog was de vraag naar aluminium groot; de geallieerde luchtvloot werd grotendeels gebouwd van aluminium dat was gewonnen uit Surinaamse erts. In 1950 was ruim vijfentwintig procent van de wereldwijde bauxietproductie afkomstig uit Suriname. In 1957 werd de 'Surinaamse Bauxiet Maatschappij' omgedoopt in Suriname Aluminium Company, Suralco.

Zoals in geheel Suriname, is de bevolking van Moengo een mix van culturen. De groep jonge fotografen met wie ik heb gewerkt heeft grotendeels een marron-achtergrond, een van hen heeft een Javaanse achtergrond.

De bauxietmaatschappij richtte Moengo gesegregeerd in: een plek voor de witte staf, en aparte wijken voor de Javaanse en Creoolse arbeiders. Suralco nam de segregatie over die door de Nederlanders op de plantages was gecreëerd. De verschillende wijken waren niet door hekken van elkaar gescheiden, maar door onzichtbare grenzen waar iedereen zich als vanzelf aan hield.

Over Roosje
Dit project is een initiatief van kunstenaar Roosje Verschoor en is mede tot stand gekomen dankzij de steun van Shared Cultural Heritage van Dutch Culture en de Kibii Foundation.

De afgelopen jaren heb ik Suriname meerdere malen bezocht, aanvankelijk vooral omdat ik nieuwsgierig was naar de achtergrond van mijn familie. Tijdens die bezoeken hebben Moengo en zijn geschiedenis mij gegrepen. Het idee van dit boek is ontstaan omdat ik de verhalen over Moengo die ik had verzameld graag met anderen wilde delen. Ik ben blij dat ik hierbij geholpen word door de elf fotografen die aan de hand van hun camera’s het woord voeren.