Crowdfunding groot succes!

Het lijkt al zo lang geleden. Eind maart ontstond het plan voor deze crowdfunding actie. Dirk en Herman keken elkaar aan: “Zou het lukken om € 10.000 bij elkaar te halen?” En nu, met nog één week te gaan, zijn we de € 25.000 al gepasseerd! We zijn dan ook enorm dankbaar voor de steun van alle donateurs voor onze musici. En stiekem durven we inmiddels te hopen dat we de € 30.000,- nog gaan halen. Zou het gaan lukken?

Toegift

De musici volgen de crowdfunding met veel belangstelling en dankbaarheid. En daar gaan ze uiting aan geven! Vanuit huis is een prachtig filmpje gemaakt. Het filmpje is een muzikaal bedankje, een toegift, voor u als donateur. Meer verklappen we nu nog niet. Dinsdagavond gaat het filmpje live.
Naast het filmpje kijkt u dan naar een korte live talkshow met de mensen achter de crowdfunding. Aan tafel zitten Dirk Louter, Patrick van der Linden, Rineke de Wit en Herman Stomphorst. Ook zijn er twee muzikanten aanwezig die als solist voor u optreden:
• Inge Ariesen, hobo
• Jeanine Melis, viool
Wilt u in gesprek met de muzikanten of de mensen aan tafel? Dat kan via de live chat van Youtube! De uitzending is op dinsdagavond om 21:00u. En live te volgen via: Youtube. Bent u erbij dinsdagavond? Als donateur mag u natuurlijk gratis meekijken!

Hoe verder?

Het opgehaalde geld is straks beschikbaar voor de musici van Ars Musica. Specifiek voor hen die als gevolg van het afzeggen van concerten door Ars Musica inkomstenderving hebben ervaren. De verdeling zal in hoofdlijnen worden gebaseerd op de concrete inkomstenderving, waarbij zo nodig ook zal worden gekeken naar bijzondere situaties van individuele musici. Om de verdeling zo eerlijk en transparant mogelijk te laten verlopen is een commissie van goede diensten ingesteld, die de uiteindelijke verdeling vaststelt. Deze commissie bestaat uit Pleun Eikelboom, (lid van het Ondernemersnetwerk Ars Musica/voormalig voorzitter Ars Musica), Henk van Bochove (lid van het Ondernemersnetwerk Ars Musica en Vriend van Ars Musica) en Nelleke van der Sluijs (Orkestmanager). Op deze manier zorgen wij met elkaar dat uw donaties op de juiste plek terecht komen.

Delen = vermenigvuldigen

Dit evenement is speciaal voor u als donateur. Maar u mag er ook anderen van laten genieten. Dat kan door dit bericht door te sturen, of door onze berichten op Social Media te delen. Het zou natuurlijk ontzettend fijn zijn als we in deze laatste week met elkaar nog een paar extra donateurs kunnen vinden!
Facebook
Instagram
Youtube
LinkedIn
Twitter

Allemaal ervaren we deze tijd als een zeer bijzondere, onwezenlijke tijd. Maar hoe is dat voor musici? Wij vroegen het Patrick van der Linden, artistiek leider van Ars Musica.

Patrick, eerst maar even persoonlijk. Hoe is het met jou?
Het wisselt. Er zijn dagen dat ik me goed vermaak met van alles: buiten lopen, mail wegwerken, studeren, plannen maken voor concerten op anderhalve meter van elkaar, artistieke ideeën uitwerken, enzovoort. Er zijn ook dagen dat het me zwaar valt; ik ben optimist en idealist pur sang, maar merk toch dat het schijnbaar uitzichtloze een zware wissel trekt op mijn gemoedstoestand.

Wat helpt jou op zo’n schijnbaar uitzichtloze dag? Wat staat er dan op jouw Playlist?
Soms niks, want dan komt er niet al te veel uit mijn handen. Soms ga ik een boek lezen of muziek luisteren. Dat is heel divers, van Purcell tot Bach tot Beethoven tot Brahms tot Schönberg tot Stravinsky tot Shostakovich;-). Een beetje afhankelijk van waar je pet op dat moment naar staat. Maar ik ben wel veel bezig met Bach.

Behalve op jou persoonlijk lijkt mij dat het ook impact heeft op Ars Musica?
Het is erg ingrijpend. Een grote eigen productie met een aantal concerten Matthäus Passion moest worden afgelast. Ook vier kleinere eigen producties moesten eruit. Daarnaast zijn veel opdrachten waarbij het orkest of kamerkoor was ingehuurd geannuleerd. We hebben een aantal spoedvergaderingen gehad en werden in onze besluitvorming steeds ingehaald door de actualiteit. En nu is ook de najaarsprogrammering nog onzeker. Het is een groot inkomensverlies voor onze musici en ik voel me daar verantwoordelijk voor; niet in de zin dat ik er wat aan kan doen, maar wel in de zin dat ik die verantwoordelijkheid voor hen ervaar. En vooral het samen musiceren: dat missen we zo! Dat merk ik in alle geledingen, of het nu koorschool, concertkoor of orkest is, professional, amateur of kind. En je mist je publiek. Het publiek mist ons, dat horen we gelukkig ook.

Lukt het wel om als musici met elkaar in contact te blijven?
De koorschool en het meisjeskoor repeteert wekelijks en die zijn online verder gegaan. Ook de zanglessen vinden online plaats. Zelf maak ik nieuwsbrieven met luistertips voor elke dag, muzikale achtergronden, leestips, recepten en poëzie. En onderling chatten we regelmatig, we sturen een kaartje naar elkaar, we steken elkaar een hart onder de riem.
Ik heb vaak contact met mensen van het concertkoor en orkest. Inmiddels heeft een blaaskwintet ook een eerste livestream gehad. Het was een verademing dit mee te maken en collega's te ontmoeten. Ik geloof niet in een beeldsamenleving en een “anderhalve-meter-samenleving-als-je-wel-bij-elkaar-werkt”. De beeldsamenleving kan voor zakelijke conferenties een uitkomst zijn, maar voor intermenselijk contact vind ik het helemaal niks. En online lessen zijn een tijdelijke oplossing, maar het werkt voor mij bij lange na niet zo effectief als face-to-face.

Ervaar je deze tijd misschien ook wel op een bepaalde manier als waardevol?
Ja, het is ook een moment voor bezinning natuurlijk. En voor mezelf ben ik aan het opschrijven welke muziek ik nu gewoon heel graag wil doen in de toekomst. En ik wil in alle rust en kwaliteit die muziek kunnen voorbereiden in programma’s die op alle terreinen kenners en leken kunnen raken. Programma’s die dicht bij mensen komen. En dat hangt niet af van een stijl, maar veel meer van het dichtbij durven komen en open stellen voor elkaar. Rust, kwaliteit van leven, dat zijn wel dingen waarover je nadenkt. Mijn agenda werd bepaald door de waan van de dag. En die waan stopte in een keer op 12 maart. Dat was verschrikkelijk en ik verlang weer naar die waan van de dag terug. Maar dan misschien wel in een nog meer verdiepende vorm.

Wat zijn je verwachtingen voor de rest van dit jaar? Wat wordt jullie eerste optreden?
Ik verwacht dat we tijdelijk in een abnormale situatie terecht komen, die wel de ‘anderhalve-meter-samenleving’ wordt genoemd. Die zal er zijn totdat er een medicijn of vaccin is gevonden. Dat betekent dus dat we optredens zullen hebben met restricties voor koor, orkest en publiek. Ons eerste optreden na de zomer stond gepland op 28 augustus, maar die is er inmiddels ook uit. In oktober begint onze najaarstour Haydn & Zo (werktitel). Of dit kan doorgaan in die vorm is hoogst onzeker. Ik ben nu een schaduwprogrammering aan het uitwerken.

Hoe ervaren jullie de Crowdfunding actie van de Vrienden van Ars Musica?
Als heel warm en daadwerkelijk als een draagbalk onder Ars Musica. Niet alleen financieel maar ook als gebaar: we denken aan jullie en willen er voor jullie zijn. Dat laatste heeft voor mij zeer veel waarde. De musici vinden het een prachtig gebaar en waarderen het enorm. Via chat, mail, telefoon hebben mensen laten weten dat ze er erg blij mee zijn.

Patrick, wat zou je tot slot willen zeggen tegen de mensen die overwegen om een bijdrage over te maken?
In een nieuwsbrief heb ik daar pas iets over geschreven, wacht ik pak ‘m er even bij. Ik schreef:

de zeer oude zingt:

er is niet meer bij weinig
noch is er minder
nog is onzeker wat er was
wat wordt wordt willoos
eerst als het is is het ernst
het herinnert zich heilloos
en blijft ijlings
alles van waarde is weerloos
wordt van aanraakbaarheid
rijk
en aan alles gelijk
als het hart van de tijd
als het hart van de tijd

Lucebert

Alles wat daadwerkelijk waardevol is – als het er in het leven écht op aankomt – is kwetsbaar, teer. Je kunt het niet pakken, niet vasthouden; je kunt het wel aanraken of erdoor aangeraakt worden. Die aanraakbaarheid maakt het leven rijk en is daarmee gelijk aan het leven. Geldt dit niet bijvoorbeeld voor muziek? En van hieruit een retorische vraag: is marktwerking - een van de pijlers onder het systeem van kapitalisme - van toepassing op muziek?

Op de liefde?

Op de zorg?

Nee, natuurlijk niet. En daarom bestaan kunsten al sinds mensenheugenis bij de gratie van liefhebbers die de kwetsbaarheid begrijpen, die aangeraakt willen worden.

Het was nog voordat wij van Corona gehoord hadden. We mochten nog in groepen bij elkaar komen. November 2019. Joke Hermsen sprak in De Balie over de vraag: “Maakt kunst ons tot mens?”
Het is een heel grote, en juist daarom ook een hele boeiende vraag. Één van de thema’s in de filosofische improvisatie van Hermsen is een uitspraak van Simone Weil: “Wij mensen hebben kunst nodig als brood”. Een gedachte die sindsdien is blijven haken.

Toen kwam Vrijdag 13 maart. Nee, voor mij geen bijgeloof in ongeluksdagen, al was dat het deze keer wel. Ik belde met Patrick van der Linden, zoals wij regelmatig bellen. Het is goed om te horen hoe het de ander gaat en elkaar wederzijds te kunnen inspireren en steunen. Zo kreeg ik deze vrijdag een Patrick aan de telefoon die terneergeslagen was. Terneergeslagen omdat die dag ervoor alle repetities afgelast moesten worden, midden in de 40 dagen tijd. En ik herinner mij als de dag van gisteren wat Patrick zei: “Voor mij is het nog niet eens het ergste. Ja, natuurlijk mis ik het samen musiceren. Maar ik maak mij zorgen over onze professionele musici. Zij hebben normaal een zeer bescheiden inkomen, en nu niets meer.”

Dat liet mij niet los. Zeker niet omdat ik steeds meer verhalen hoorde van musici die amper geld hadden om boodschappen te doen of de huur te betalen. Dat raakte mij. Een week lang vroeg ik mij af wat ik daaraan kon doen. Zaterdags schreef ik als Zakenvriend van Ars Musica een plan. Een paar dagen later was het plan omarmd door Dirk Louter en Patrick van der Linden. En inmiddels werken we met een prachtig team van Ars Musica aan de Crowdfunding campagne.

Als team zijn we dankbaar dat we al € 15.000 ontvangen hebben. Daarmee is 25% van ons doel in één week gerealiseerd. Nu door naar de
€ 60.000, de helft van de weggevallen inkomsten!

Deze week werd van verschillende kanten uit het team gevraagd of ik niet zelf een filmpje wilde maken voor de campagne. Maar ik zie liever de musici op het podium dan mijzelf. U heeft nu wel kunnen lezen wat mij en ook het hele team in beweging bracht.

Wij hebben kunst nodig als brood. Musici hebben broodnodig brood nodig. Ik kan dat niet alleen, maar samen zijn we sterk. Als u iets kunt missen, wilt u dan delen met deze musici?

Mede namens het team wens ik u het broodnodige,
Herman Stomphorst

PS. Wilt u de filosofische improvisatie van Joke Hermsen beluisteren? Ga dan naar
https://debalie.nl/debalie-tv/joke-hermsen-maakt-kunst-ons-mens/.