Het is alweer 5 maanden geleden dat Opera Jalanan twee premières had in Nederland. De première in Amsterdam was tijdens het Indonesia Film Festival en werd door zo'n 20 mensen bijgewoond, waaronder een aantal donateurs.
Bij de première in Tilburg was het volle bak. Ik schat dat er zo'n 75 mensen aanwezig waren. Het was te verwachten dat bij deze "thuiswedstrijd" het aantal bezoekers hoger zou liggen dan in Amsterdam. Veel donateurs en vrienden komen immers ook uit de regio, maar misschien kwam het ook door dit stukje in het lokale krantje Stadsnieuws. Het was een geslaagde middag.

Hoe is het nu verder gegaan met Opera Jalanan?

Een korte film van 15 minuten is moeilijk te distribueren. Te lang als voorfilmpje bij een andere vertoning, te kort om een voorstelling mee te vullen.
Een film als deze is met name bestemd voor het festivalcircuit. Het onder de aandacht brengen bij professionals. Als het ware je naamkaartje achterlaten.
Dus nadat de film klaar was, ben ik de film in gaan sturen naar diverse festivals wereldwijd. Naar reguliere festivals en naar festivals die zich specifiek op korte films richten. Een moeilijkheid daarbij is dat de film moeilijk in een hokje is onder te brengen. Het is geen fictie, geen documentaire, geen muziekclip..... het is een korte film. Als hij dan toch in een hokje gestopt moet worden, past hij het beste in "experimenteel", maar dat hokje biedt niet ieder festival als genrekeuze.

Ik heb als experiment de film naar verschillende soorten festivals in landen over de hele wereld ingestuurd. Tot nu toe zijn er 6 festivals die de film hebben geselecteerd. Niet onverwacht is hij tot nu toe door vier Indonesische festivals geselecteerd. Daarnaast door een festival in India.
Europa en de VS hebben er niet zoveel mee, die festivals hebben Opera Jalanan tot nog toe niet geselecteerd. Zou het komen doordat ze zich niet (meer) kunnen herkennen in het thema van de straatverkopers? Of is de film, die vaak een van de vele honderden inzendingen is, niet opgewassen tegen een sterke narratieve film, zeker als die ook nog een actueel thema heeft?
Hoe dan ook we zullen zien hoe het eindigt. Ik ben benieuwd of hij buiten Azië nog geslecteerd gaat worden en of landen met een islamitische bevolking beter begrijpen dat er met de oproep tot gebed in de ochtend en avond een dag verbeeld wordt en er geen vervelende associaties en vooroordelen naar boven komen, zoals mogelijk bij westerse landen.

Heel blij was ik met de selectie door de Minikino Film Week8, een internationaal festival dat een zeer goede naam heeft. Opera Jalanan werd twee keer vertoond. Een keer in het reguliere programma en een keer in het "inclusive cinema" programma. Daar werden films vertoond voor visueel en auditief gehandicapte filmliefhebbers. Er werd gebruik gemaakt van Audio Description. Ik weet niet precies hoe dat werkt.
Dat was voor de slechtzienden bij Opera Jalanan niet nodig, zo las ik op: seide.id/film-mensyukuri-indra/ in een recensie van het festival:

"Gelukkig sloot het festival gisteren af met de film Opera Jalanan van regisseur Arjan Onderdenwijngaard. Uniek en interessant en nog eens 99% zonder dialoog. Het is een verzameling tingelgeluiden tegen borden en kommen van rijstepapverkopers, de stem van een afgedankte spullen verzamelaar, het geluid van de broodverkoper, de schreeuw van een schoenmaker en vele andere straatverkopers in een woningcomplex aan de rand van Jakarta. Wij, kijkende en blinde bezoekers hebben lachend geluisterd naar het vraag- en antwoordspel tussen hen in een grappige, tevens opzwepende opera die in staat was onze trommelvliezen te kietelen."

Een mooier compliment kan ik me niet bedenken.

Beste donateurs,

Het mag weer! De theaters, bioscopen, enz. zijn weer open en we mogen weer zonder mondkapje en zonder lege stoelen naast ons genieten van theater, film of muziek. Fantastisch, maar elk voordeel heeft ook zijn nadeel.
Eerst het nadeel: het is me niet gelukt om de première van Opera Jalanan volgens planning ergens halverwege april plaats te laten vinden. In Tilburg vond ik niet direct een geschikte plaats. Alles was volgeboekt! Te veel voorstellingen die ingehaald moeten worden.
Nu het voordeel: ik ben deze week uitgenodigd de film te vertonen tijdens de Ramadan Filmdagen in Amsterdam die dit jaar in het teken staan van Indonesië. Deze kans kon ik niet aan me voorbij laten gaan.

Daarom nu een oplossing die voor velen van jullie prettig kan zijn:
een dubbele première: in Amsterdam op 30 april en in Tilburg op 7 mei.

In Tilburg heeft op 7 mei de feestelijke première plaats in Mariëngaarde, Burgemeester Damstraat 7 te Tilburg.

Het programma ziet er als volgt uit:
13.30 uur: Deur open, inloop
14.00 uur: Uitgebreide inleiding: verhaal achter de film
14.30 uur : Vertoning film Opera Jalanan
14.45 uur: Vraag en antwoord: in gesprek met publiek
Gelegenheid voor een drankje.
15.30 uur: Tweede vertoning Opera Jalanan
15.45 uur: Nazit

Ik zal zorgen dat er Indische spekkoek is, maar de drankjes zijn voor uw eigen rekening.
Voor de donateurs die recht hebben op kaartjes is de entree gratis. U ontvangt binnenkort een email om te reserveren in Tilburg of Amsterdam.

Voor alle andere belangstellenden bedraagt de entree 5 euro.

Op 30 april om 13.00 uur vindt in Lab111, Arie Biemondtstraat 111 de Amsterdamse première plaats tijdens de Ramadan Filmdagen. Zij zullen aansluitend ook de documentaire film Nadat Multatuli vertrok vertonen die ik samen met vrienden maakte over het hedendaagse Lebak. Ik zal er ook aanwezig zijn voor de dialoog met het publiek na de films.

Programma:
13.00 uur-15.00 uur Nadat Multatuli vertrok + dialoog
Entree 5 euro
Kaartjes te bestellen via https://www.mataharimedia.nl/iff-events/
15.00-16.00 uur Opera jalanan + inleiding en dialoog
Gratis entree voor donateurs die recht hebben op kaartjes.
Anders 3 euro entree. Bestellen via bovenstaande link.

Nadat Multatuli vertrok

In1860 werd Max Havelaar, geschreven door de beroemde Nederlandse schrijver Multatuli voor het eerst gepubliceerd. Max Havelaar is een verhaal over machtsmisbruik en de uitbuiting van het arme Javaanse volk door de Nederlandse koloniale overheid in samenwerking met de feodale heersers in het voormalige Nederlands-Indië.

Het boek is in 43 talen vertaald. Het inspireerde antikoloniale activisten over de gehele wereld en er is een bibliotheek over volgeschreven. De meeste onderzoekers richtten zich op het persoonlijk leven van Multatuli en of het boek feit of fictie is. Maar niemand schijnt zich te hebben afgevraagd wat er met het onderdrukte volk van Lebak is gebeurd, waar Multatuli voor opstond.

In de documentaire gaan we in Lebak op zoek naar wat er wel of niet is veranderd Nadat Multatuli vertrok. We volgen de voetsporen van Arjan Onderdenwijngaard uit 1987. Met hem bezoeken we opnieuw het gehucht Badur (Saïdjah & Adinda) waar hij met verschillende mensen praat over hoe het hen is vergaan sinds hij ze 32 jaar geleden filmde. Het boek MaxHavelaar en zijn opnames uit 1987 dienen als referentie voor deze film.

Duur 88 minuten
Indonesië 2020
Regie: Yogi D.Sumule
Verteller: ArjanOnderdenwijngaard

De film is klaar. De poster is klaar.
Gisteren was er een kleine preview van de film voor verkopers die hebben meegewerkt en inwoners van de wijk. Helaas konden niet alle deelenemende verkopers daarbij aanwezig zijn. Het was een gezellige Indonesische avond met traditionele snacks zoals zoete aardappel, gestoomde banaan en cassave en thee, koffie en warme gember. Ook heb ik vragen van de aanwezigen beantwoord en uitleg gegeven over de achtergrond van de film en het maakproces.
Zij zijn enthousiast en hebben veel gelachen. Ze zijn blij met de promotie van hun wijk in het buitenland :-) en hebben mij en de film de zegen gegeven. Dat hij door veel mensen gezien mag worden op festivals in binnen- en buitenland.

Binnenkort vertrek ik naar Nederland, onder andere om de première in Tilburg voor te bereiden en jullie tegenprestaties te verzorgen.
In de loop van april krijgen jullie die (per mail) toegestuurd.
Ook laat ik jullie zo snel mogelijk weten waar en wanneer de première zal plaats vinden.

Tot dan.

Het is 3 maart. Hier in Indonesië een vrije dag omdat het de hindoeïstische dag van stilte is die met name op het hindoeïstische Bali wordt gevierd. Daar is het een dag van bezinning en vinden er totaal geen activiteiten plaats. Zelfs het vliegveld is voor 24 uur gesloten. Het volk blijft binnen.
Hier op Java is het een dag als alle andere, behalve dan dat mensen met een vaste dienstbetrekking vrij hebben omdat het een nationale feestdag is. De meeste straatverkopers kennen geen vrije dag, dus ook vanaf vanochtend vroeg zijn er al weer vele langsgekomen.

De afgelopen weken is hard gewerkt aan de film. Eerst de compositie van de muziek. Vervolgens de montage van het beeld. Nu bevindt de film zich in de laatste fase van de montage: de kleur en het geluid worden in evenwicht gebracht. Kleine laatste veranderingen worden doorgevoerd.
Helaas heeft de film ook met een vertraging te maken gehad doordat twee van de medewerkers in deze laatste fase van de film positief getest waren op covid en daarom in isolatie moesten. Gelukkig zijn ze er goed doorgekomen en gaan we zaterdag weer aan het werk.
Als alles verder vlot verloopt zal de film in de loop van komende of de daaropvolgende week klaar zijn.

Twee weken geleden maakten we de opnames voor mijn korte film Opera Jalanan. Vorige week zijn de montages begonnen. Eerst het sorteren van de geluiden door sound desinger Kenji, daarna samen met hem met de geluiden van 35 straatverkopers de muziek voor de film gecomponeerd. Ongelooflijk wat met de huidige techniek mogelijk is. Ondertussen heeft Nier eenzelfde traject doorlopen met de opnames. Eerst sorteren en vervolgens een visueel geraamte maken volgens script.
Daarna een ruwe montage van de dramatische scenes en die van muziek voorzien om te kijken of het werkt. En dat deed het.
Nu wordt de hele film langzaam, stukje voor stukje in elkaar gezet als een puzzel. Een enorm gecompliceerd proces omdat het geen gewone film gaat worden.
Tot nu toe loopt alles boven verwachting van ons allemaal.
Het is fantastisch te zien hoe dat wat in je hoofd zit, langzaam vorm krijgt.
Nog even geduld. In april is de premiere.

In de loop van dinsdagmiddag en -avond tijdens heftige regenbuien arriveerde het productieteam bij ons thuis dat voor de komende dagen tot basecamp was omgedoopt. 's Avonds werden de laatste zaken besproken en een plan B gemaakt voor als het zoals voorspeld regenachtige dagen zouden worden.
Indonesische filmdagen zijn doorgaans lang. Na een korte nacht ging om 04.00 uur de wekker en even later arriveerde de apparatuur en de rest van de crew. Om half zes startte de eerste opname: een timelapse van het gloren van de dag tot zeven uur. Dat gaf ons de kans te baden en te ontbijten.
Helaas kregen we slecht bericht. De dochter van de hoofdrolspeler was in het ziekenhuis opgenomen met knokkelkoorts en hij moest afzeggen.
Ons hele schema moest omgegooid worden omdat de verhalende scenes voor dag 1 gepland stonden. Besloten werd om alle opnames voor dag 2 van de meerderheid van de verkopers, die het orkest en bijrollen vervullen op dag 1 op te nemen. Er werd gebeld naar hen die een telefoon hebben en alle andere verkopers die in de buurt waren, werden direct naar de 'set' gedirigeerd. Zo lukte het ons, gesteund door een vrijwel droge dag om 22 verkopers te filmen. Om 20.00 uur waren de opnames klaar. Na een evaluatie en bespreking over hoe het nu verder moest met de verhalende scenes toen duidelijk werd dat mijn hoofdrolspeler de volgende dagen niet kon deelnemen, werd dat deel van het verhaal herschreven met de verkopers die de volgende dag wel aanwezig konden zijn.

Dag 2 begon om 05.00 uur. Tot 09.30 uur, de afgesproken tijd voor de start van de verhalende scenes werd ontbeten en werden weer zoveel mogelijk ochtendverkopers gefilmd. Om 13.00 waren de 'dramatische scenes' klaar. De middag werd gebruikt voor een laatste groep verkopers, wat tot een snoep- en snackfestijn leidde. Om 16.30 uur hadden we alle benodigde geluiden verzameld. Helaas was het ons niet gelukt de ijscoman die met een kleine gong zijn aanwezigheid kenbaar maakt te filmen. Hoewel hij een belangrijke rol heeft. Hij was niet bereikbaar en was niet langsgekomen. Besloten werd om nog stockshots te maken van het dagelijks leven in de kampong tot zonsondergang. En tijdens deze wandeling met camera klonk er net op het moment dat we terug wilden keren in de verte de gong van een ijsverkoper. Ik ben op zoek gegaan waar het vandaan kwam, heb hem omgepraat om mee te werken aan de film, want eigenlijk vond hij het allemaal maar niks. Na de opnames en nadat iedereen een ijsje had en hij uitverkocht was, keerde hij een ervaring rijker en met een leuk extraatje terug naar huis. En ik had uiteindelijk mijn zo noodzakelijke gong. Met de laatste opnames van de vallende avond waren de geplande opnames voor de film klaar. Ruim 30 verkopers hebben meegewerkt. En weer was de dag op een klein miezerbuitje na droog!

Dag 3 had een ontspannen begin voor mij en de meeste anderen dan. Nier heeft nog wel een timelapse opname gemaakt van de zonsopkomst die deze dag wel fantastisch was. Om 08.00 uur begonnen de anderen te ontwaken. Koffie, thee, ontbijt, baden; alles op een rustig tempootje.
De avond ervoor hadden we bij de evaluatie vastgesteld dat we inderdaad klaar waren. Alle benodigde en vooraf opgeroepen verkopers met hun specifieke geluiden, aangevuld met een aantal onverwachtte pareltjes waren gefilmd. Dus restte er nog een hele dag om interviews te maken voor een 'Making of/behind the scene' film.
Om 16.00 was het 'It's a wrap' de term die in de filmwereld gebruikt wordt als de laatste opname heeft plaatsgevonden. Dit gaat meestal gepaard met een uitbundig geklap, bedankjes en omhelzingen. We hebben de klus geklaard. Daarna is het opruimen en inpakken.
Toen ook dat achter de rug was, werd de straat weer teruggeven aan de bewoners. En na het opruimen volgden alweer nieuwe gesprekken over film, muziek, volgende projecten en onvervulde dromen.
Om 22.00 was iedereen weer op weg naar huis en familie en was het basecamp weer veranderd in ons huis. Het weekend rust en maandag begint de montage.

Het zit erop. De volksfinancierings campagne voor mijn film Opera Jalanan is voorbij. Jullie hebben samen een bedrag van 6.205 euro bij elkaar gebracht, waarvoor ik jullie niet genoeg kan danken. Een mooi resultaat dat de 100% van het benodigde bedrag heeft overschreden.
De 12% meer stelt ons in staat wat extra's te geven aan de 'acteurs' van deze film, de verkopers die hier vrijwel dagelijks langskomen. En het biedt ons net wat meer speling mocht er iets niet volgens planning gaan.
De afgelopen week zijn we druk geweest met voorbereidingen. Het productieteam is samengesteld, de verkopers hebben vrijwel allemaal hun deelname bevestigd. Enkele hebben helaas moeten afzeggen omdat ze 'pulang kampong' terug naar huis zijn gegaan, wat zoveel inhoudt als dat ze terug naar hun dorp zijn. Bijna alle verkopers klagen over een terugloop in omzet. De covid crisis heeft hier steeds ernstigere gevolgen wat deze groep mini zelfstandigen behoorlijk raakt. De deelname aan de film vormt daarom een welkome afleiding.

Aanstaande woensdag 19, donderdag 20 en vrijdag 21 januari worden de opnames gemaakt. We hebben er allemaal zin in. Daarna volgt een intensief montage traject. Mag ik jullie vragen goede vibes hierheen te sturen, voor ons te duimen of aan ons te denken in gebed. Dat wordt hier erg gewaardeerd.
We hopen de film eind februari klaar te hebben.

In april ben ik in Nederland en zal de film in premiere gaan. Dan zullen ook alle tegenprestaties geleverd worden.
Jullie zullen via updates op de hoogte gehouden worden van het maakproces van de film en de plek en datum waarop de premiere gaat plaatsvinden.

Met nog anderhalve dag te gaan, zit deze volksfinancieringscampagne er nu echt bijna op. Het zijn spannende weken voor mij geweest.
Ik dank alle donateurs om hun bijdragen. Jullie maken het mij mogelijk om een oud idee, noem het een droom, eindelijk te realiseren. En hoe!

Kunstloc Brabant wil ik speciaal bedanken voor hun steun. Zij verzorgden de aftrap met een eerste bijdrage en hielpen mij na het overschrijden van de 80% grens eerder deze week met hun bijdrage over de finish.
De vraag is nu hoe groot de bos gladiolen wordt die ik na beëindiging ga ontvangen van jullie donateurs.

Dus wederom de vraag aan jullie om nog familie, vrienden, collega's aan te spreken die van kunst, muziek of film in het bijzonder houden of om wat voor reden dan ook een band met Indonesië hebben en hen te vragen dit project te steunen.

Nu ik dit schrijf staat de teller op 111%.
Elke procent boven de honderd die ik nodig heb om de film te maken telt en geeft mij een extra steuntje in de rug. Ze zullen gebruikt worden voor het huren van een drone voor luchtopnames en voor de distributie en het inzenden van de film naar meer festivals.
Ook is het een noodfonds, in geval de filmopnames ernstig worden gestoord door tropische regenbuien of andere onvoorzienigheden en er extra draaidagen bijkomen.

Volgende week woensdag 19, donderdag 20 en vrijdag 21 januari vinden de opnames plaats. Ben in gedachten bij ons en stuur ons veel goede vibes, dan gaat het vast lukken om een mooie film te maken.
Na de opnames volgt weer een update hoe alles is verlopen.
Nogmaals dank en prettig weekend.

Ik ben aan het aftellen. Nog 6 dagen te gaan. Dan is de campagne voorbij. Woensdag is er hier een vergadering met het productieteam om de laatste dingen te bespreken, een definitieve planning te maken en opnamedata vast te leggen.
Op het moment dat ik dit schrijf ben ik nog maar 18 % verwijderd van een 100% geslaagde volksfinanciering van mijn film. Het geld dat nu nog binnen komt bezorgt ons de mogelijkheid voor iets extra's, zoals het huren van een drone om luchtopnames te maken en het insturen van de film naar meer festivals. Geld dat we achter de hand hebben als we door heftige tropenregens meer draaidagen hebben, wat extra kosten met zich meebrengt.
JE STEUN IS DAAROM NOG ALTIJD WELKOM

Een aantal mensen vroegen me naar aanleiding van mijn filmidee wat ze zich bij een Straat Opera moeten voorstellen.
Zoals ik eerder verteld heb op het filmpje en in het verhaal van deze volksfinanciering is het idee om een muziekstuk te maken van de geluiden van Indonesische straatverkopers al oud. Ik ging toen uit van een geluidslandschap zonder een echt verhaal. Puur een compositie gemaakt op basis van een combinatie van verzamelde geluiden.

Nu ik de afgelopen jaren weer serieus over een dergelijke compositie ben na gaan denken en ben gaan luisteren naar de specifieke klank en (veronderstelde) emotie die er in doorklinkt begon zich steeds meer het idee van een romance in mijn hoofd te vormen. En zo ga je verder fantaseren en luisteren wat al die verschillende klanken bij je losmaken en welke associaties je erbij krijgt. Zo openbaren de diverse karakters zich.
Ik denk dus dat het mogelijk is om een dadïstisch libretto te maken van de verschillende roepen. Vandaar Opera in de titel.
Duidelijk is het dat de hoofdrolspelers zich bewegen op straat. Ik ken ze van de straat. Maar van de straat betekent ook geen amourette tussen een prinsesje en een prins, met een paleis en alles wat daarbij komt kijken.
Nee, de straat, dat is het podium waar mijn verhaal zich afspeelt.
En hoewel je er misschien de afgelopen twee jaar niet zoveel als anders hebt vertoefd, kun je je vast wel iets voorstellen bij de sfeer van de straat.
HET WORDT EEN ECHTE OPERA VAN DE STRAAT!

Beste donateurs en bezoekers,

De finishlijn van mijn campagne komt in zicht. Het feit dat er nu door jullie donateurs al bijna driekwart van het benodigde bedrag bij elkaar is gebracht op driekwart van de campagne, geeft me het vertrouwen dat er straks bij de finish gladiolen op mij wachten.
Zeker omdat ik weet dat op het moment dat jullie me tot de 80% brengen, Kunstloc Brabant de laatste 20% zal doneren. Maar voor die laatste 7%, 385 euro om precies te zijn, die me nog resten tot de finish, heb ik jullie hulp nog wel nodig.

Ik ben ondertussen druk met de laatste voorbereidingen hier in Depok.
Meneer Rizki is een van de laatste straatverkopers die toezegde mee te willen werken aan Opera Jalanan. Hij verkoopt twee gerechten Bakso, soep met ballen en Mie Ayam, met gekruide kipstukjes. Beide hebben als basis dezelfde ingrediënten: dunne bamie, chinese groente en pangsit, deeglapjes met vulling. De Mie Ayam wordt naar wens met of zonder bouillon geserveerd.
Er staan nog twee verkopers op mijn verlanglijstje. Een daarvan is de Sate Padang verkoper, maar die heb ik al een hele tijd niet meer gehoord. Hij heeft een mooie roep, van laag Sa naar hoog gerekt Teee en van hoog Pa naar ietsje lager Dang. Een roep waar muziek in zit :-) Ik hoop dat hij een andere wijk heeft gekozen om te verkopen in plaats van dat hij er door Covid of andere ziekte nu niet meer is .....

Gelukkig zijn de meeste verkopers die hier (bijna) dagelijks langstrekken nog steeds gezond en kunnen wij ze dankbaar zijn voor het lekkers dat ze verkopen of de diensten die ze bieden. Zo heb ik al met al toch genoeg geluiden kunnen verzamelen voor een mooie mix van ritme en libretto.
Nu rest mij om van al deze losse draadjes een prachtige ikat te weven.
Een kleurrijk verhaal dat door vele mensen gezien en gehoord kan gaan worden.

Daarom wil ik jullie nog eenmaal vragen als ware ambassadeurs familie, vrienden en kennissen te vertellen over Opera Jalanan en hen warm te maken om ook te doneren.
Mensen die actief zijn op sociale media kunnen heel makkelijk met een druk op de knop de link naar de campagne delen via de icoontjes linksboven op deze pagina naar Facebook, Instagram, Linkedin of Whatsapp.

Hierdoor worden allerlei mensen bereikt die ik in mijn eentje nooit zou kunnen bereiken. Zo wordt de crowd gevormd en slagen we er samen in het project mogelijk te maken,
Bij voorbaat dank voor jullie hulp.

Beste donateurs en bezoekers,

Ik wens jullie allemaal een heel voorspoedig en vooral gezond 2022 toe.
Ik hoop dit jaar met een knal te kunnen beginnen door realisatie van mijn korte muziekfilm.

De afgelopen maand ben ik meer dan ooit gespitst op alle geluiden die ik hier hoor. Als ik aan het werk ben en ik het geluid hoor van een verkoper die langskomt en ik nog niet heb aangesproken over mijn filmproject, vlieg ik uit mijn stoel, pak mijn telefoon, pen en deelnamelijst om dat alsnog te doen. Zo hebben inmiddels al 31 verkopers hun medewerking aan de film toegezegd. Naast het noteren van naam, eventueel een telefoonnummer, het maken van een foto, maak ik een kort videofilmpje van het geluid dat ze gebruiken om hun aanwezigheid te melden. Het is een mooie verzameling aan het worden en ook de verhaallijn en de verschillende rollen in Opera Jalanan beginnen daardoor steeds duidelijker te worden.

Het productieteam is samengesteld en de audities van de 'acteurs' zijn bijna achter de rug. Wij zijn er hier helemaal klaar voor.

Met de overgang van Oud naar Nieuw Jaar heb ik de eerste twee weken van mijn crowdfunding campagne afgesloten en ben begonnen aan de laatste 2 weken. Geweldig dat jullie samen inmiddels al bijna 65% van het benodigde bedrag om de film te maken bijeen hebben gebracht.

'Alleen kan je niks, je moet het samen doen'.
Met dit simpele citaat van Johan Cruijff wil ik jullie om hulp vragen.
Ik heb jullie nodig om de laatste 35% ook te verzamelen. Dat kan heel concreet door als ware ambassadeurs familie, vrienden en kennissen te vertellen over Opera Jalanan en hen warm te maken om ook te doneren.
Mensen die actief zijn op sociale media kunnen heel makkelijk met een druk op de knop de link naar de campagne delen via de icoontjes linksboven op deze pagina naarFacebook, Instagram, Linkedin of op Whatsapp.

Hierdoor worden allerlei mensen bereikt die ik in mijn eentjke nooit zou kunnen bereiken. Zo wordt de crowd gevormd en slagen we er samen in het project mogelijk te maken,
Bij voorbaat dank voor jullie hulp.

Beste donateurs,

Wauw, wat een mooi kerstcadeau of eigenlijk moet het kerstcadeaus zijn die ik van jullie mocht ontvangen. Ook de mooie en lieve woorden die daar soms aan toe werden gevoegd. Samen hebben jullie ervoor gezorgd dat ik al in de eerste week van mijn campagne over de helft van het benodigde bedrag voor mijn film ben gekomen. Ik wil jullie danken voor het vertrouwen dat jullie in me hebben gesteld om deze film te realiseren.

Maar ook besef ik dat ik er nog niet ben. De komende weken zal ik na jullie nog steun van vele anderen nodig hebben om mijn doel te behalen.
Links boven op mijn campagne pagina staan de icoontjes van diverse sociale media. Door eenvoudig op een icoontje te klikken kun je een bericht met de link van de campagne naar je eigen Facebook, Linkedin of Instagram pagina doorsturen of tweeten als je op Twitter actief bent.
Daarmee help je me weer verder om een publiek te bereiken dat ik via mijn eigen netwerk niet kan bereiken.
Want zo werkt volksfinanciering. Zeg het voort, zegt het voort.
Samen kunnen alle donateurs iets mogelijk maken dat voor mij alleen onmogelijk zou zijn te realiseren.

Ik wens jullie allemaal fijne feestdagen toe in welke vorm en met wie het ook gevierd kan en mag worden.
Ook een fantastisch begin van het nieuwe jaar 2022. Dat het in alle opzichten beter mag worden dan dit jaar.
Nogmaals dank en blijf gezond.

Arjan