Voordekunst kiest: Het Dyslexie Boek

Voordekunst kiest: Het Dyslexie Boek

Is het niet een beetje gek dat veel van de bestaande informatie over dyslexie opgeschreven is met woorden? Designers Anne Ligtenberg en Mats Horbach vinden van wel. Anne is dyslectisch, Mats niet, en hun gedeelde fascinatie hierover leidde tot Het Dyslexie Boek. Een boek dat, in plaats van het op te schrijven, laat zién hoe dyslectici omgaan met taal. Nu maar hopen dat ze het niet erg vinden dat dit blog toch geschreven is…

giphy_8

Elke dyslect is anders, en daarom is het boek gebaseerd op veel meer ervaringen dan die van Anne alleen. De makers hebben dyslectici van verschillende leeftijden gevraagd te schrijven over hun dyslexie, middelbare scholieren hebben tekeningen gemaakt over hoe ze zich dingen herinneren en studenten hebben onderzocht waarom sommige teksten en lettertypes fijner lezen dan anderen.

‘Hoe ouder de deelnemers, hoe meer voordelen er op tafel kwamen.’

Anne: ‘We hebben vooral gepraat over gekkigheden die we bij elkaar herkenden. Veel dyslectici halen bijvoorbeeld links en rechts door elkaar. Hoe ouder de deelnemers, hoe meer voordelen er op tafel kwamen.’

Ook trucjes die dyslectici vaak toepassen kwamen aan bod in de gesprekken, net als de voordelen van dyslectisch zijn. 

 Anneenmats2

 

Van moeilijkheden naar kwaliteiten

Door het maken van het boek zijn de makers zelf ook heel anders tegen dyslexie aan gaan kijken. Net als driekwart van alle dyslectici heeft Anne last van faalangst, maar sinds ze beter weet wat er bij dyslexie komt kijken kan ze de moeilijkheden beter relativeren.

Sowieso kan ze eigenschappen van zichzelf beter koppelen aan haar dyslexie, ziet ze beter waar haar kwaliteiten zitten en snapt ze dat die juist zo goed getraind zijn omdat ze dyslectisch is.

Dit is dan ook wat de makers met Het Dyslexie Boek willen bereiken: ‘Als mensen beter snappen wat ze hebben, kunnen ze beter inspelen op de dingen die ze wel goed kunnen.’ 

‘Als mensen beter snappen wat ze hebben, kunnen ze beter inspelen op de dingen die ze wel goed kunnen.’ 

Mats, als niet-dyslect, heeft geleerd dat je taal niet als vanzelfsprekend moet nemen.  ‘Dyslectici weten dat taal niet de enige manier van communiceren is. Het is wel een belangrijke, maar tegelijkertijd ook een beperkte. Je ziet hoe goed de filmpjes werken op de website van voordekunst. Je bereikt mensen op een andere manier dan met je wervende tekst.’ 

 

Goed voorbereide spanning

Om Het Dyslexie Boek te realiseren, is uiteraard geld nodig. Mats en Anne zijn al een tijd bezig met de voorbereidingen van hun crowdfundingcampagne. Zo stonden ze op de Dutch Design Week waar mensen zich al konden inschrijven om op de hoogte te blijven. Ze hebben dus al een hoop geïnteresseerden verzameld voordat de campagne live ging. 

Daarnaast hebben ze van tevoren alvast ambassadeurs ingeschakeld. ‘Als mensen enthousiast zijn is dat de beste reclame voor je project! Met deze insteek hebben we ook promotie-visitekaartjes gemaakt. We hebben een kaartje gemaakt met een scheurlijn in het midden, zodat je een kaartje mee kon nemen en later de andere helft aan iemand kon geven die ook geïnteresseerd zou kunnen zijn.’ Hierdoor vergroten ze stapje voor stapje hun bereik. 

AnneenMats3

Crowdfunden is één van de spannendste dingen die ze ooit gedaan hebben, vooral omdat het zo onvoorspelbaar is. ‘Je aantal donateurs groeit niet elke dag gestaag, het is heel grillig. Je doet heel erg je best zoveel mogelijk mensen te bereiken, maar het moment dat je hen bereikt is niet het moment dat er gedoneerd gaat worden. Het is daarom niet in te schatten of je nou wel of niet op schema loopt.’

Gelukkig maken de reacties van donateurs en mensen die het project een warm hart toedragen die constante zenuwen meer dan goed! 

 

Weg met de spellingscontrole!

Als elk kind en elke leerkracht Het Dyslexie Boek straks in handen heeft, hopen de makers vooral dat de dyslect zich minder onbegrepen gaat voelen. Nu krijgen dyslectische kinderen vooral meer tijd voor hun opdrachten en worden ze minder streng op hun fouten afgerekend, maar in het echte leven krijg je geen extra tijd! 

Anne en Mats hopen dan ook dat scholen dyslectici op een slimmere manier gaan begeleiden, dat ze nuances zullen aanbrengen in de manieren van oefenen en leren en dat ze meer aandacht zullen hebben voor de individuele kwaliteiten van elk kind. 

Het enige wat er voor kan zorgen dat hij of zij wil lezen is als het verhaal spannend is. Voorlezen helpt om van spannende verhalen te gaan houden.

De makers willen al best een tipje van de sluier oplichten wat betreft hun tips en tricks voor dyslectici: ‘Zet je spellingscontrole uit! Dat klinkt gek, maar een goede zin bouwen is al moeilijk zat, laat staan als er om de drie woorden een rood kringeltje verschijnt...' Daar gaat je concentratie en zelfvertrouwen! 

Vooruit, nog een tip, dit keer voor ouders van dyslectische kinderen: ‘Blijf je kind voorlezen. Het enige wat er voor kan zorgen dat hij of zij wil lezen is als het verhaal spannend is. Voorlezen helpt om van spannende verhalen te gaan houden.' 

'Het stomme is dat je op school een boek krijgt op leesniveau, maar als je niveau een jaar achterloopt zijn de verhalen echt heel saai en wil je nooit meer lezen!’

De crowdfundingcampagne van Anne en Mats loopt nog tot 18 december. Doneer nu en help Het Dyslexie Boek te realiseren! 

© 2024